Η εξάπλωση του κορονοϊού επηρεάζεται από τον αθλητισμό. Τα αθλητικά γεγονότα είναι ο Νο1 λόγος μαζικής συγκέντρωσης ανθρώπων σε περιορισμένους χώρους και είναι φυσιολογικό –και απαραίτητο– να σταματήσουν τέτοιες εκδηλώσεις έως ότου αναχαιτιστεί ο καλπασμός της πανδημίας παγκοσμίως.
Ο αντίκτυπος όμως της παύσης της αθλητικής δράσης ξεπερνάει τη στέρηση της απλής αναψυχής των φιλάθλων, που για τις επόμενες εβδομάδες (ίσως και μήνες...) δεν θα απολαύσουν τα αγαπημένα τους αθλήματα, ομάδες ή τουρνουά διά ζώσης ή από την τηλεόραση. Κλειστές εγκαταστάσεις, εποχικοί υπάλληλοι, πληρωμένες διαφημίσεις χωρίς ζώνη προβολής, παράπλευρες επιχειρήσεις με μεγάλες απώλειες.
Είναι η πρώτη φορά που ο κόσμος του αθλητισμού βιώνει τέτοια κατάσταση. Τις προηγούμενες φορές που μαζικά ακυρώθηκαν διοργανώσεις, η αιτία ήταν οι δυο Παγκόσμιοι Πόλεμοι – σε μια εποχή όμως που ο αθλητισμός ήταν ερασιτεχνικός και όχι μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, η αθλητική δραστηριότητα παγκοσμίως πλέον φτάνει τα 600 δισ. ευρώ, με το 30% του ποσού αυτού να είναι ο τζίρος στη Βόρεια Αμερική...
Επιπλέον, η άγνοια ως προς τη λήξη του συναγερμού –σε δυο εβδομάδες, σε έναν μήνα, σε τρεις μήνες...;– καθιστά αδύνατο τον υπολογισμό της ζημίας που ο κορονοϊός θα επιφέρει στον αθλητισμό. Ας επιχειρήσουμε όμως μια πρώτη ματιά στις απώλειες, άμεσες και παράπλευρες, που δημιουργεί το pause στις αθλητικές διοργανώσεις.
Ξεκινώντας από την αγαπημένη συνήθεια του Σαββατοκύριακου... Οι μεγάλες ευρωπαϊκές λίγκες έχουν ως επί το πλείστον βάλει λουκέτο τουλάχιστον για το επόμενο δεκαπενθήμερο. Αυτό σημαίνει ότι επηρεάζονται οι ίδιες οι ομάδες, από τους παίκτες έως τους υπαλλήλους, οι εργαζόμενοι στις αθλητικές εγκαταστάσεις, οι εμπορικές και κοινωνικές δραστηριότητες των συλλόγων, τα προπονητικά κέντρα, οι εταιρείες αθλητικών ειδών, οι διανομείς, οι προπονητές, οι διαιτητές, τα μπαρ και εστιατόρια γύρω από τα γήπεδα που περιμένουν τις ημέρες των αγώνων για να ανεβάσουν τα κέρδη τους ή ακόμα και οι πλανόδιοι πωλητές... Αλλά και τα ξενοδοχεία και τα μεταφορικά μέσα (αεροπλάνα, τρένα) που εξυπηρετούν ομάδες και φιλάθλους. Στην Ισπανία, για παράδειγμα, υπολογίζεται ότι το 4,1% των ταξιδιών αναψυχής γίνονται για αθλητικά γεγονότα. Για τον ίδιο λόγο καταφθάνει στη χώρα το 3% των αλλοδαπών τουριστών, ενώ τα μουσεία των μεγάλων αθλητικών συλλόγων (Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα) είναι μεταξύ εκείνων με τις περισσότερες επισκέψεις στις συγκεκριμένες πόλεις και με τον μεγαλύτερο τζίρο στα μαγαζιά τους...
Οπως ανακοίνωσε προχθές η Ισπανική Λίγκα, η διακοπή της αγωνιστικής δράσης σημαίνει αυτομάτως την απώλεια 678,4 εκατ. ευρώ σε έσοδα για την Πριμέρα και Σεγούντα Ντιβισιόν, εκ των οποίων τα 549 εκατ. ευρώ είναι η «τηλεοπτική» ζημία. Βέβαια, επειδή η κατάσταση δεν έχει προηγούμενο, δεν υπάρχει και βαρόμετρο για τον υπολογισμό έως πού μπορεί να φτάσει η χασούρα. Οι παράγοντες του ισπανικού ποδοσφαίρου φοβούνται ότι ίσως ξεπεράσει το 1 δισ. ευρώ.
Στο πρωτάθλημα μπάσκετ του ΝΒΑ, πριν από τη διακοπή είχε ήδη παιχτεί το 80% της κανονικής σεζόν. Αν οι ιθύνοντές του αποφασίσουν –με τη λήξη του συναγερμού– να μη διεξαχθεί η υπόλοιπη και να περάσουν απευθείας στα πλέι οφ, τότε θα έχουν ήδη διαφυγόντα κέρδη 500 εκατ. δολαρίων (εισιτήρια, ενοίκια από σουίτες και πάρκινγκ στα γήπεδα, εμπορικές χρήσεις). Ποσό που φτάνει το 1 δισ. δολάρια, αν προσθέσει κανείς τα χορηγικά πακέτα και τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Ο μέγας πονοκέφαλος όμως είναι τα πλέι οφ. Το μεγαλύτερο μέρος του τηλεοπτικού συμβολαίου του ΝΒΑ, που ανέρχεται σε 24 δισ. δολάρια, είναι συνδεδεμένο με τα πλέ οφ, στη διάρκεια των οποίων ανεβαίνει κατακόρυφα η τηλεθέαση, άρα και η τιμή των τηλεοπτικών διαφημίσεων.
Το πιο αναμενόμενο γεγονός στο ΝCAΑ (κολεγιακό πρωτάθλημα μπάσκετ των Ηνωμένων Πολιτειών) είναι η March Madness –όπως υποδηλώνει το όνομά του, η χωρίς ανάσα ανάδειξη του πρωταθλητή μέσα από 68 ομάδες που αγωνίζονται με το σύστημα brackets (όπως στο τένις). Η φετινή ματαίωσή του, σε άνδρες και γυναίκες, συνεπάγεται μεγάλο χτύπημα για τις ίδιες τις ομάδες, που πέρυσι είχαν μοιραστεί 590 εκατ. δολάρια, από τα 933 εκατ. δολάρια που εισέπραξε το NCAA από τηλεοπτικά συμβόλαια και χορηγίες.
Η σεζόν του NFL (αμερικανικού ποδοσφαίρου) ολοκληρώθηκε με το Σούπερ Μπολ του Φεβρουαρίου, όμως το μεγάλο πρόβλημα της λίγκας είναι το ντραφτ, προγραμματισμένο για τις 23-25 Απριλίου στο Λας Βέγκας. Πρόκειται για τη δεύτερη μεγαλύτερη γιορτή του αθλήματος (μετά το Σούπερ Μπολ) και παραδοσιακά φέρνει πλήθος κόσμου στη διοργανώτρια πόλη. Πέρσι συγκεντρώθηκαν 600.000 άτομα στη Νάσβιλ και τα έσοδα για τους διοργανωτές έφτασαν τα 250 εκατ. δολάρια! Πλέον η διεξαγωγή του είναι στον αέρα και προσανατολίζονται σε μια εκδήλωση κεκλεισμένων των θυρών με ανυπολόγιστη ζημιά για τους διοργανωτές.
Αντίστοιχες είναι οι απώλειες και στα υπόλοιπα επαγγελματικά αθλήματα. Στο τένις και το γκολφ, για παράδειγμα, τα έσοδα των αθλητών και η θέση τους στην παγκόσμια κατάταξη εξαρτάται άμεσα από τις επιδόσεις τους στα μεγάλα τουρνουά. Που το ένα μετά το άλλο ματαιώνονται...
Δεν αναφερθήκαμε στις διοργανώσεις που ακόμα –στα χαρτιά– δεν έχουν αναβληθεί ή ματαιωθεί. Τα έφερε έτσι η μοίρα ώστε ο κορονοϊός επισκέφθηκε τον πλανήτη σε χρονιά δίσεκτη. Και δίσεκτος χρόνος στον αθλητισμό σημαίνει τη διεξαγωγή Ολυμπιακών Αγώνων, του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου και (από φέτος) του Κόπα Αμέρικα!
Το Euro 2020, για παράδειγμα, έχει προϋπολογισμό 2,5 δισ. ευρώ και υπολογίζεται ότι θα είναι το πιο προσοδοφόρο όλων των εποχών, καθώς η διεξαγωγή του σε 11 διαφορετικές χώρες εξασφαλίζει γεμάτα γήπεδα και fan zones σε κάθε αγώνα, ακόμα και τον πιο «αντιτουριστικό». Συν τα αυξημένα έσοδα των αεροπορικών εταιρειών και ξενοδοχείων από τις πολλές μετακινήσεις μεταξύ χωρών και πόλεων.
Και τι να πει κανείς για τη γιγάντια επιχείρηση των Ολυμπιακών Αγώνων... Το Τόκιο 2020 έχει φτάσει στον αριθμό–ρεκόρ για τα χορηγικά του έσοδα που ξεπερνούν τα 3 δισ. δολάρια. Και ο προϋπολογισμός του έχει ήδη ξεπεράσει τα 12,6 δισ. δολάρια. Και δεν πρέπει να παραβλέψουμε την τεράστια ζημιά που θα υποστούν οικονομικά και εμπορικά οι ομοσπονδίες των ολυμπιακών αθλημάτων, σε περίπτωση μετάθεσης ή ματαίωσης. Γιατί όλα τα σπορ που δεν είναι ποδόσφαιρο, μπάσκετ ή τένις, «γιορτάζουν» ουσιαστικά μία φορά στα τέσσερα χρόνια, στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όταν και έχουν μεγαλύτερα έσοδα και προβολή απ’ ό,τι στα δικά τους παγκόσμια πρωταθλήματα.
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
