Σε κάποιους από τους ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονται τώρα στη Νέα Σαλαμίνα, με τα καλά και τα κακά τους, τα λάθη και τα σωστά τους, αλλά και σε κάποιους άλλους που αποχώρησαν οικειοθελώς και το κενό της απουσίας τους είναι ευδιάκριτο, ευθύνεται οι νοικοκυρεμένη πολιτική που ακολουθεί ο σύλλογος τα τελευταία χρόνια.
Η οικονομική ζημιά που άφησαν στο προσφυγικό σωματείο οι παλιές διοικήσεις, ακουμπούσε τα 6.000.000 ευρώ. Ένα ποσό που για ομάδες με μεγάλη μάζα κόσμου και δυνατό brand name λόγω επιτυχιών και διακρίσεων, δεν είναι μεγάλο. Για μία ομάδα με μηδαμινές διακρίσεις όμως, η οποία αν και λαοφιλής, ο κόσμος της είναι σκορπισμένος σε όλη την Κύπρο, τέτοιο χρέος δύσκολα καλύπτεται.
Με το πέρασμα των χρόνων και συγκεκριμένα από τότε που επέστρεψε η Σαλαμίνα στην Α’ Κατηγορία και ανέλαβαν άλλοι και σταθεροποιήθηκε η ομάδα, το αποτέλεσμα της νοικοκυρεμένης πολιτικής ήταν το χρέος να είναι σήμερα κάτω από 1.000.000 ευρώ.
Συγκεκριμένα, όπως γνωστοποιήθηκε και από ανθρώπους του Δ.Σ., είναι γύρω στις 700.000 ευρώ τη δεδομένη στιγμή, όμως, υπήρξε και πιο χαμηλό, αφού λόγω πανδημίας έγινε ένα μικρό πισωγύρισμα σε ό,τι αφορά στο χρέος του σωματείου.
Αντιλαμβάνεται εύκολα οποιοσδήποτε πόσο σημαντικό θα είναι για τη Νέα Σαλαμίνα να μην υποβιβαστεί και να κρατηθεί στην Α’ Κατηγορία για τη νέα σεζόν, η οποία όλοι εύχονται να αρχίσει και να τελειώσει σε… καλούπια κανονικότητας, ώστε να είναι και αυξημένα τα έσοδα, ενώ ας μην ξεχνάμε πως και τα οικονομικά ωφέλη από τα τηλεοπτικά συμβόλαια, διαφέρουν παρασάγγας.
Άλλο τα «σαλόνια», βλέπετε, κι άλλο… τ’ αλώνια!
