ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Ομόνοια: Πέραν της παικτούρας…

Μεταγραφές, Μπεργκ και το «κυπαρίσσι»

Χρήστος Ζαβός

Χρήστος Ζαβός

Αρχικά να σου πω ότι ήταν τέτοιο το ματς, το γήπεδο, η αντίπαλος με τις κυανόλευκες φανέλες που είναι δεμένη πίσω και προσπαθεί να κλέψει το ματς που νόμιζα ότι στο τέλος του αγώνα θα κάνει δηλώσεις ο Κίκης Φιλίππου να μας μιλήσει για καπαμά, διαιτησίες και προσφυγικά επιδόματα. Πραγματικά σε μια φάση νόμιζα ότι παίζουν Εθνικός- Ομόνοια σε φιλικό προετοιμασίας.

Αυτά περί ψευδαισθήσεων. Ρεαλιστικά, πιο ξεκάθαρα δεν γινόταν τα γράψαμε χθες για την παικτούρα (δες εδώ) που έδωσε την πρόκριση στην ομάδα. Αναρωτιέσαι όμως… καλά ρε εξυπνάκια απ’ όλα όσα έχουν συμβεί εκεί στην Αρμενία μόνο το Μποτεάγκ είδες;

Φυσικά και όχι. Όποιος όμως ανέμενε να δει φαντεζί ποδόσφαιρο, ομάδα με ρυθμό και τριγωνάκια, ας ασχοληθεί με την κουζίνα του Αγίου Όρους και πως παρασκευάζεται η καρπουζόπιττα.

Όντως αρκετά δεδομένα προέκυψαν από το πρώτο ματς… τόσα που δεν ξέρεις από που να ξεκινήσεις.

Αρχικά να σου πω, ότι είναι σχεδόν συγκινητικό να βλέπεις κυπριακή ομάδα ν’ αγωνίζεται με τα παιδιά της σ’ ένα τέτοιο κρίσιμο ματς (δες εδώ). Από μόνο του είναι τεράστιο θέμα, μπορείς να γράψεις χιλιάδες λέξεις, είναι σπουδαίο επίτευγμα κυρίως για την Ομόνοια και τη κυπριακή κοινωνία θα έλεγα… αλλά δεν σου εξασφαλίζει την πρόκριση μες στη Βαρσοβία.

Η κατάσταση εκεί δεν χρειάζεται μήτε ρομαντισμό, μήτε αγαπούλες. Οι Πολωνοί περιμένουν, μαζί και η πρόκριση για τον Γ’ προκριματικό και το μυαλό σου θέλοντας και μη, ταξιδεύει στα σήριαλ Ακιντόλα, σέντερ φορ, τις θέσεις των 15 ξένων, τον Λάρκου, τον Μπεργκ και τον Ταραπουλούζη.

Άργησαν δεν άργησαν, φάνηκε ξεκάθαρα ότι με την είσοδο του Μποτεάγκ, ένας ποιοτικός παίκτης μπορεί να σου δώσει χιλιάδες, εκατομμύρια όσο προχωράς στα προκριματικά.

Να μου πεις, ατυχία με τον Παπουλή που τραυματίστηκε. Οκ, πάσο. Γιατί άμα ήταν ο Φώτης και ο Ερίκ χθες στην ενδεκάδα τον Εθνικό θα τον είχες στείλει για μπάνια μισή ώρα νωρίτερα. Υποθετικά μιλώντας, συμφωνώ.

Τη Λέγκια που θα την παίξεις στον κόντρα, που δεν είσαι το φαβορί, που μάλλον θα έχει την μπάλα και εσύ θα περιμένεις… δεν χρειάζεσαι έναν παίκτη που θα τους σκοτώσει στην αντεπίθεση; Ακιντόλα θες να τον πεις, Ουάρντα, Φελίπε, Σάρον Στόουν, Ανδρέα Παπανδρέου, όπως θες πες τον … έναν ή δύο παίκτες ποιοτικούς δεν τους θες μες στην Πολωνία μήπως και κάνουν ότι έκανε ο Μποτεάγκ στην Αρμενία; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα ή ας αναλάβει τις ευθύνες του.

Ας αφήσουμε το κομμάτι της ενίσχυσης και ας μπούμε στο αγωνιστικό. Η ομάδα έδειξε ότι κάποια πράγματα, τα πιο σημαντικά στο παιγνίδι της, τα μεταφέρει από πέρσι. Το δέσιμο, οι ξεκάθαροι ρόλοι, αλληλοκαλύψεις, πειθαρχία και προσήλωση τα κουβάλησε μαζί της στην Αρμενία και τις έδωσαν την πρόκριση. Όπως επίσης και τις σταθερές μονάδες της για φίλημα. Λάγκ, Λέζιακς, Λούφτνερ, Χούμποτσαν, Μαυρίας, Τιάγκο και ότι θες πρόσθεσε και εσύ.

Αυτοματισμοί, σπιρτάδα, τριγωνάκια, ένταση, πρέσσινγκ στα ψηλά και ανάσες… αυτά και να τα θέλεις τέτοια εποχή δεν μπορεί να τα έχεις. Κατανοητό.

Από άποψης τακτικής, χωρίς Μποτεάγκ και Παπουλή και με τον Τιάγκο στο άκρο, δεκάρι δεν υπάρχει. Και ο αν ο Μπεργκ ξάφνιασε όχι γιατί ξεκίνησε ο Ντουρίς αλλά γιατί τον είχε ανάμεσα στα δύο εξτρέμ και πίσω τον Κακουλλή… δεν του βγήκε. Πέραν του ότι εκεί έμοιαζε με τα κυπαρίσσια του Λανίτη στο Φασούρι, ακύρωσε τον Κακουλλή που τον πίεζαν τα στόπερ, την ανάπτυξη από τον άξονα αφού έπαιζε ωσάν και ήταν μόνος ο Γκόμεθ με τον Βίτορ να τη βγάζει περπατητός και διευκόλυνε τους αντίπαλους χαφ, για να δίνουν βοήθειες μη φοβούμενοι τον Σλοβάκο- κυπαρίσσι.

Δεν τον σταυρώνω τον παίκτη αντιθέτως τον πιστεύω. Είχε και μια φάση που άμα σκόραρε δεν θα μίλαγε κανείς. Δεκάρι όμως… είναι τόσο αλλόκοτο για τον Σλοβάκο όσο για τον άθεο να ψάλλει τον Εσπερινό της Κυριακής.

Ενδεχομένως ο Νορβηγός να ήθελε να κτυπήσει το κεντρικό αμυντικό δίδυμο που άνοιγε σαν βεντάλια. Σαν σκέψη μοιάζει σωστή, στην πράξη όμως αποδείχθηκε κόλαφος.

Και εδώ ξεκινούν τα θετικά. Μπορεί την πρόκριση να την έδωσε ο Μποτεάγκ αλλά κυρίως προήλθε από τις αλλαγές του Νορβηγού. Αρχικά βάζει τον Γάλλο και η ομάδα παίρνει αέρα. Λύνεται ο Τιάγκο ακόμη περισσότερο και γέρνει προς τον άξονα, οι αντίπαλοι χαφ τρέχουν από πίσω τη σβούρα Μποτεάγκ, ανοίγεται ο Κακουλλής παρασύροντας τα στόπερ, δημιουργείται η τρύπα, τρυπώνει ο Τιάγκο, τον βλέπει η παικτούρα 0-1 και τελείωσε.

Νωρίτερα βάζει τον Λοίζου παίρνοντας το ρίσκο του νοουμένου ότι δεν δίνει τις βοήθειες πίσω που δίνει ο Μαυρίας, προκαλεί κίνηση στους αμυντικούς, παρασυρόμενος από τον Μποτεάγκ, μπαίνει και ο Κούσουλος αντί του Βίτορ που κυριολεκτικά έβγαλε το ματς βαδίζοντας, αποκτά πνευμόνια η ομάδα, δυσκολεύει την κίνηση των Αρμενίων… και τώρα φοράς μάσκες για Πολωνία. Όλα καλά και άγια. Το χρέος της το έκανε αλλά δεν φτάνει.

Η ομάδα χρειάζεται μια σπουδαία νίκη για να αλλάξει την ιστορίας της στην Ευρώπη. Και η Βαρσοβία είναι η κατάλληλη ευκαιρία. Τώρα πως και με ποιον τρόπο… ρωτήστε τον Μπεργκ. Που άμα ξανά βάλει το Ντουρίς δεκάρι κόντρα στη Λέγκια, να ξυρίσω το κεφάλι μου όπως ο Νορβηγός. Μεταγραφές… ας είναι και σήμερα.

Υ.Γ Όποιος σκαρφίστηκε την ιδέα να κρύψει την απουσία του Παπουλή ή ζει στη δεκαετία του 80’ με πρόεδρο τον Σπύρο Κυπριανού ή έχει υποπέσει σε μέγα σφάλμα. Άλλο να είναι αμφίβολος όπως ήταν ο Μποτεάγκ και άλλο να μην μπαίνει στο αεροπλάνο και να προσπαθήσεις να το χώσεις. Τα λάθη όμως γίνονται για να διορθωνόμαστε…

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

ΟΜΟΝΟΙΑ: Τελευταία Ενημέρωση

X
X