Πέτρος Παπαγιώργης
Ο Χένινγκ Μπεργκ παρέταξε μια ενδεκάδα… αδιανόητη. Όχι κακή, αλλά αδιανόητη σε σχέση με ότι περιμέναμε. Όχι μόνο δεν ακολούθησε τη γνωστή και δοκιμασμένη νικηφόρα συνταγή, αλλά έκανε εκτεταμένη αναδόμηση ρίχνοντας μέσα Λοΐζου, Κακουλλή, Ντούρις, Χούμποτσαν, Ζ.Γκόμεθ, αντί Τιάγκο, Ασάντε Παπουλή, Β.Γκόμες, Σεχού.
Η αναδόμηση που ξένισε αφορούσε τις κινήσεις πέραν της επανόδου του Ζ. Γκόμεθ. Πάει αυτό. Τελικά - ανκαι σηκώνει συζήτηση- ας πούμε ότι δεν διαδραμάτισε ρόλο στην εξέλιξη του ματς.
Στην πρώτη φάση που βρήκε η Ομόνοια, στο 6’ ο Λοϊζου βρέθηκε μπροστά στην εστία του Βοζίνια έκανε δυνατό πλασέ και άνοιξε το σκορ. Υπέροχο γκολ, χαρακτηριστικό της φετινής ισχύος της ομάδας. Ο Γκόμεθ σέρβιρε στον Λέτζιακς αριστερά, αυτός μέσα από την περιοχή έστειλε τη μπάλα συστημένη στο σκόρερ.
Από κει και πέρα η Ομόνοια μαζεύτηκε από δε την αρχή του ημιχρόνου κλείστηκε στο δικό της γήπεδο και περίμενε την ΑΕΛ. Δυο μόνο φορές έφθασε ξανά κοντά στο γκολ. Στο 33 ο Γκόμεθ εκτέλεσε φάουλ από πλάγια θέση και δύσκολα ο Βοζίνια απέκρουσε.
Στο 54' ο Τζιωνής έκανε εξαιρετική προσπάθεια από αριστερά, μπήκε στην περιοχή, έδωσε στο Ντούρις αυτός προς τα πίσω στον Τιάγκο ο οποίος πλάσαρε αναγκάζοντας το Βοζίνια σε δύσκολη απόκρουση.
Η Ομόνοια με τον τρόπο που αγωνίστηκε έδειξε ότι την ενδιέφερε να κρατήσει το σκορ. Αυτό έγινε σαφέστερο στο 50’ που ο Χένινγκ Μπεργκ απέσυρε από τον αγώνα τους Λοϊζου και Κακουλή και τη θέση τους πήραν οι Τιάγκο και Σέχου.
Οι αλλαγές που πραγματοποίησε ο Νορβηγός έφεραν και αλλαγή του σχηματισμού της ομάδας, (κάτι σαν 5-4-1), καθώς ο Χούμποτσαν πήγε τρίτος στόπερ με τον Σέχου να καλύπτει το δεξί άκρο της άμυνας.
Μια αμυντικογενής συμπεριφορά σε συνδυασμό με τακτική «κλεφτοπόλεμου» αφού προσπαθούσε να κλέψει τη μπάλα από τον αντίπαλο και να βγει στην κόντρα. Εικόνα αταίριαστη για την Ομόνοια. Και απεχθής για τον οπαδό της ομάδας.
Ήταν ένα ματς το οποίο η Ομόνοια το διαχειρίστηκε μέχρι τέλους αμυνόμενη, δεχθείσα πίεση (ποτέ ασφυκτική) από τον αντίπαλο που και να κυκλοφορήσει μπάλα δυσκολευόταν, αλλά (δυσκολευόταν) και καλές ευκαιρίες να δημιουργήσει. Η Ομόνοια παρά το ότι σκόραρε νωρίς βρέθηκε συνεχώς υπό πίεση την οποία -δίκην μαζοχίστριας- η ίδια άσκησε στον εαυτό της με τον τρόπο που αγωνίστηκε.
Εννοείται ότι το αποτέλεσμα αφήνει πικρή γεύση αφού η ομάδα έφτασε μία ανάσα από άλλη μία μεγάλη νίκη. (δέχθηκε το γκολ της ισοφάρισης στις καθυστερήσεις). Αλλά δεν μπορεί να μέμφεται κανένα άλλο, πλην του εαυτού της.
Μπήκε στο γήπεδο με την ορμή και τον αέρα της μεγάλης ομάδας, φορμαρισμένης, επιθετικά, όχι απλώς παραγωγικής, αλλά φέρουσας φόβο και τρόμο στους αντίπαλους, προερχόμενης από μια σειρά εξαιρετικών αποτελεσμάτων, αλλά... μόνο για έξι λεπτά! Από κει και πέρα συνελήφθη… αμυνόμενη. Και να δίνει την ευκαιρία στον αντίπαλο να παίρνει τον έλεγχο του αγώνα.
Προς τι, όλη αυτή η ανασφάλεια από μια ομάδα τέτοιας εμβέλειας και αποδεδειγμένα υψηλών προδιαγραφών και τεκμηριωμένων δυνατοτήτων, ειλικρινά δεν κατάλαβα.
Κιτρινίστηκε ο Λέτζιακς νωρίς και χάνει ένα από τα παιχνίδια με Εθνικό και ΕΝΠ. Μετά τον Λέτζιακς, δέχθηκε κάρτα και ο Λανγκ ο οποίος και αυτός θα μείνει εκτός σε ένα από τα πιο πάνω παιχνίδια.
