ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Ομόνοια: Λείπει το εύκολο γκολ; Α, μπα…

Είναι βαθύτερο και πιο σύνθετο το πρόβλημα

Πέτρος Παπαγιώργης

Πέτρος Παπαγιώργης

papagiorgis@sppmedia.com

11 γκολ σε 9 ματς είναι μια κατάσταση πραγμάτων καθόλου επιθυμητή για μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Η φράση «η Ομόνοια δεν έχει το εύκολο γκολ», λέγεται κατά κόρον εδώ και καιρό. 

Μόνο που η φράση αυτή δεν είναι ποδοσφαιρικά σωστή. Δεν είναι το εύκολο γκολ που δεν έχει η Ομόνοια. Αυτή η  θέση θα ήταν σωστή αν η ομάδα δημιουργούσε ευκαιρίες και τις έχανε. Η Ομόνοια όμως δεν κάνει αρκετές ευκαιρίες. Τόσο εντός όσο και εκτός Κύπρου, με το πρόβλημα να είναι οξύ εντός, γιατί εκτός παίζει παιχνίδι αναμονής, ενώ εντός (πρέπει να) παίζει κυριαρχικό ποδόσφαιρο.

Η επιθετική ανάπτυξη της Ομόνοιας δεν είναι η ίδια με την περυσινή.  Στερείται ικανού αριθμού εμπνεύσεων, είναι περιορισμένης –σε σχέση με πέρυσι –κίνησης με ή χωρίς τη μπάλα και είναι λιγότερο παραγωγική.

Να σημειωθεί αρχικά το προφανές. Πέρυσι η Ομόνοια είχε ένα μόνο ματς τη βδομάδα, Φέτος δίνει τρία. Άρα το πρόγραμμα είναι σαφώς πιο τραχύ και πιο εντατικό. Και φυσικά  οι συνθήκες μεταξύ των δύο σεζόν είναι διαφορετικές.

Μια σύγκριση τριών νεοφερμένων παικτών με τους περσινούς στις αντίστοιχες θέσεις δεν αποτελεί το τρανταχτό ή  το απόλυτα πειστικό επιχείρημα για τη διαφορά του πέρυσι με το φέτος, αλλά παρατίθεται   γιατί έχει κάποιο ρόλο να διαδραματίσει.

Ο Ματ Ντάρμπισαιαρ ήταν από τους παραγωγικότερους ποδοσφαιριστές που ήλθαν να παίξουν μπάλα στην Κύπρο, ever. Ήξερε που θα πάει για να τροφοδοτηθεί από τα χαφ ή τον πλάγιο. Και φυσικά οι …τροφοδότες ήξεραν ότι θα τον βρουν πάντα σε … επίκαιρη θέση μέσα στο κουτί. Ο Νταβίντ Ακιντόλα από τον Ιανουάριο και μετά ήταν ένα φαρμακερό βέλος που δεν παιζόταν από κανένα μπακ στο «ένας εναντίον ενός» και έπαιζε και στη γραμμή σχεδόν ιδανικά.

Ο Ντανιέλ Ορτέγα δεν πρέσαρε, δεν έτρεχε, αλλά είχε καλό χειρισμό της μπάλας, διέθετε ντρίμπλα σε περιορισμένο χώρο, γρήγορη κάθετη πόσα, τελείωνε τις πλείστες φορές τις ενέργειες του  και γενικά έδενε με τον γρήγορο, ορμητικό και ευφυή τρόπο επιθετικής ανάπτυξης της ομάδας. Αντ’ αυτών υπάρχουν οι Μίκαλ Ντούρις, Ερνστ Ασάντε και Φώτης Παπουλής.  Κάντε μόνοι σας τη (μέχρι τώρα) σύγκριση … μεγέθους προσφοράς στην ομάδα. 

Επίσης πέρυσι η Ομόνοια είχε σχεδόν τέλεια φτερά. Με τους Γιαν Λέζιακς και Χάρη Μαυρία να αποτελούν το καλύτερο δίδυμο χαφ μπακ στο πρωτάθλημα και να έχουν εκπληκτικές συνεργασίες ο καθείς στην πλευρά του. Ο πρώτος με το Τιάγκο Φερέιρα και ο δεύτερος με τους Ερικ Μποτεάκ και Νταβίντ Ακιντόλα ( στο Β΄ γύρο) ανέβαιναν και όλοι μαζί πλαγιοκοπούσαν τους αντίπαλους, που συνήθως ψαχνόντουσαν γιατί αυτές οι ενέργειες είχαν ποιότητα ταχύτητα,  ακρίβεια και σωστό τάιμινγκ στην κίνηση, στην αλλαγή θέσεων και στο σερβίρισμα της μπάλας. 

Ο Τιάγκο πέρυσι είχε 5 ασίστ , 4 ασίστ μοίρασε ο Μποτεάκ. 2 ο Γιαν Λέτσιακς, 2 ο Νταβίντ Ακιντόλα και μια ο Χάρης Μαυρίας,

Αυτά τα δίδυμα δεν υπάρχουν φέτος για διάφορους λόγους. Χάρης Μαυρίας και Ερικ Μποτεάκ δεν παίζουν μαζί τόσο συχνά όσο  έπαιζαν πέρυσι,  ο Ακιντόλα έχει φύγει, ενώ το ίδιο συμβαίνει με τους Γιαν Λέτσιακς και Τιάγκο Φερέιρα.

Αρα δεν είναι απλώς το γκολ που λείπει. Λείπουν και οι προϋποθέσεις για να φθάσει η ομάδα σε αυτό. Αυτό είναι πιο ανησυχητικό.

Αυτοί οι παίκτες που θα έλθουν τον Ιανουάριο θα πρέπει οπωσδήποτε να συμβάλουν στην διαμόρφωση ενός άλλου σκηνικού. Μέχρι τότε όμως οι βαθμοί θα έλθουν μόνο με τη βελτίωση μέσα στις δοσμένες συνθήκες.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

ΟΜΟΝΟΙΑ: Τελευταία Ενημέρωση

X
X