Χρήστος Ζαβός
Όντως ζούμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Όλοι μας ανεξαιρέτως. Στην χώρα μας επιλέχθηκε μια σκληρή προληπτική πολιτική η οποία μπορεί να γίνει ακόμη σκληρότερη ανάλογα με το περιεχόμενο του διαγγέλματος του προέδρου της Δημοκρατίας.
Το γεγονός ότι έκλεισαν τα σχολεία, ακυρώθηκαν όλες οι εκδηλώσεις πολιτισμού, οι περισσότερο χώροι εστίασης πειθαρχούν στο μέτρο των 75 ατόμων ενώ κάποιες άλλες κλείνουν μέχρι νεωτέρας… το γεγονός ότι η χώρα λίγο πολύ μπαίνει σε καραντίνα και μόνο το γεγονός ότι συζητάμε την διεξαγωγή της αγωνιστικής είναι παράλογο και κυρίως άσκοπο.
Ανεξαρτήτως, το πως ο καθένας προσεγγίζει την κατάσταση, όλοι μας δεν έχουμε επιλογή από να κατανοήσουμε την πραγματικότητα και πολύ περισσότερο τα μέτρα τα οποία ο καθένας πρέπει να λάβει για να προστατεύσει τόσο τον εαυτό του όσο και τους υπόλοιπους.
Και αφού οι Κυβερνώντες αποφάσισαν ακριβώς μια τέτοια πολιτική δεν μπορεί να διεξαχθεί κανένας αγώνας, γιατί αφενός θα πρέπει να εμπεδωθεί το αίσθημα της σοβαρότητας της κατάστασης σε όλους και αφετέρου γιατί όντως το ποδόσφαιρο δεν μπορέσει να αποτελέσει εξαίρεση σε σχέση με τους περισσότερους τομείς της κοινωνίας που διαδραματίζουν κιόλας πολύ σοβαρότερο ρόλο, όπως η παιδεία και ο πολιτισμός.
Επιπλέον υπάρχει μια πολύ πιο σοβαρή παράμετρος που έχει να κάνει με την υγεία όσων θα λάβουν μέρος στους αγώνες, ποδοσφαιριστές, διαιτητές, προπονητές, τεχνικοί όλοι όσοι τέλος πάντων θα συμμετάσχουν στην διαδικασία διεκπεραίωσης των ματς της αγωνιστικής.
Είναι κατά την άποψη μου, άδικο προς αυτούς, από την στιγμή που οι πολίτες καλούνται να αυτό-περιοριστούν να αναγκάζεις ένα κλάδο εργαζομένων να συμμετάσχει σε μια διαδικασία που μόνο άχαρη είναι.
Δεν γνωρίζω γιατί το συζητάμε ακόμη, αλλά η ΚΟΠ εντός των επόμενων 24 ωρών δεν έχει άλλη επιλογή από ν’ αναθεωρήσει και να αναβάλει τους αγώνες έως ότου η κατάσταση τεθεί υπό έλεγχο και μας εγκαταλείψει ο προβληματισμός.
Γιατί στο κάτω, κάτω της γραφής… το ποδόσφαιρο ισούται με τη χαρά και τη διασκέδαση.
Και όπως καταλάβαμε πολύ καλά σε τούτο το χρονικό διάστημα… αυτή τη στιγμή προέχει η αντιμετώπιση της κατάστασης. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
