24sports team
Δηλώσεις στη γνωστή ιστοσελίδα, «liverpoolecho.com.uk», παραχώρησε ο ποδοσφαιριστής του Άρη, Ντάνι Πατσέκο, ο οποίος έκανε ουσιαστικά μια αναδρομή στο παρελθόν, τονίζοντας μεταξύ άλλων το πόσο σημαντικό ήταν για τον ίδιο το γεγονός πως πέρασε από τη Λίβερπουλ, ενώ δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί και στην απόφαση του να πάρει μεταγραφή στον Άρη.
Σημειώνεται επίσης ότι αφορμή της συνέντευξης είναι το παιχνίδι στο Άνφιλντ μεταξύ Λίβερπουλ και Ατλέτικο, αφού ο Ισπανός πέρασε και από τις δύο ομάδες.
Πιο κάτω μπορείτε να δείτε ορισμένες από τις κυριότερες τοποθετήσεις του Ισπανού:
Αρχικό σχόλιο: «Είμαι πολύ χαρούμενος, ξέρω ότι οι οπαδοί της Λίβερπουλ με θυμούνται. Πάντα προσπαθώ να κρατάω επαφή μέσω Twitter και Instagram. Διάβασα πολλές φορές ότι περίμεναν από μένα να κάνω μεγάλα πράγματα στη Λίβερπουλ και κάποιοι περίμεναν να έκανα περισσότερα, αλλά είμαι χαρούμενος με την καριέρα μου. Σίγουρα ονειρεύτηκα να αγωνιζόμουν με την πρώτη ομάδα της Λίβερπουλ, αλλά αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο, που συμβαίνει σε πολύ λίγους παίκτες».
«Είχα καλή καριέρα στην Ισπανία, είχα τρεις ανόδους και αγωνίστηκα στη Λα Λιγκα για μερικές χρονιές. Πάντα λέω στους φίλους μου ότι είναι πολύ δύσκολο να πάρεις άνοδο, αλλά το να έχεις τρεις στη σειρά είναι σχεδόν αδύνατο γιατί πρέπει να διαλέξεις άλλη ομάδα και να είσαι τυχερός που είσαι σε μια άλλη ομάδα που παλεύει για την άνοδο εκείνη τη σεζόν, να προβιβαστείς ξανά, να φύγεις από αυτόν τον σύλλογο και να βρεις άλλη ομάδα και να ξαναπάς. Ήταν πολύ δύσκολο. Ταυτόχρονα όμως είμαι πολύ περήφανος. Είχα τρία υπέροχα χρόνια».
Για τα παιχνίδια κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης επί εποχής Τσάμπι Αλόνσο και Αρμπελόα: «Αντάλλαξα φανέλα με τους Τσάμπι Αλόνσο και Αρμπελόα, τους οποίους είχα συμπαίκτες στη Λίβερπουλ. Είχα καλή σχέση με αυτούς γιατί ζούσαμε όλοι μας στη Μαδρίτη. Πήγαινα μαζί τους για δείπνο στα γενέθλια μας και ήταν ωραίο να τους έχω ως αντίπαλους».
«Όταν παίζεις εναντίων τους κάποιες φορές φαίνεται εύκολο γιατί σε αφήνουν να παίξεις. Έχεις την μπάλα και νομίζεις ότι είσαι εξίσου καλός, γιατί μπορείς να το κάνεις αυτό απέναντι τους. Όταν τη χάσεις όμως θα σκοράρουν γκολ. Είναι τέτοια ομάδα και τότε καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο είναι να τους έχεις ως αντίπαλους».
Για το διάστημα που ήταν στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα: «Σκόραρα αρκετά γκολ στην Ισπανία και με φώναζαν «killer», αλλά ποτέ δεν ήμουν τέτοιος! Στην Μπαρτσελόνα, για να είμαι ειλικρινής, κερδίζαμε κάθε παιχνίδι με μεγάλη διαφορά στα αποτελέσματα. 5-0 και 6-1. Αυτό δεν συμβαίνει όταν μεγαλώνεις και παίζεις για τις ρεζέρβες ή την πρώτη ομάδα».
«Αφού ήρθα στη Λίβερπουλ, άλλαξα θέση και έπαιξα περισσότερο ως νούμερο 10 ή ως αριστερό εξτρέμ. Στη Βαρκελώνη έπαιζα ως νούμερο εννιά και ίσως με φώναζαν ως «killer» επειδή έβαζα πολλά γκολ».
Για τη συνύπαρξη του με τον Τιάγκο της Λίβερπουλ στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα: «Ήταν ο υψηλότερος. Όλοι θα το έλεγαν αυτό. Ήμασταν όλοι καταπληκτικοί παίκτες για την ηλικία μας, επιλεγμένοι από κάθε μέρος της Ισπανίας, αλλά ο Τιάγκο ήταν πάνω από όλους. Τρέχεις πίσω του στην προπόνηση, όταν κοιτάζει προς την άλλη πλευρά και νομίζεις ότι θα του πάρεις την μπάλα και όταν φτάσεις σε αυτόν, έχει ήδη φύγει. Είχε την μπάλα όλη την ώρα και δεν την έχασε ποτέ. Πνευματικά ήταν πάνω από όλους. Έμοιαζε με παλιό παίκτη με μεγάλη εμπειρία. Είχε πολλή βοήθεια από τον πατέρα του. Όλοι θα μπορούσαν να πουν ότι ήταν ο καλύτερος μας παίκτης».
Και συνέχισε: «Ξέρω ότι μάλλον έχει πάρα πολλά μηνύματα καθημερινά! Αλλά όταν έρχονται τα σημαντικά, κρατάμε επαφή. Με κάλεσε στον γάμο του και έχουμε καλές σχέσεις. Είναι ακόμα καλύτερος τώρα από πριν. Αν έλεγα κάτι αρνητικό για αυτόν σε εκείνη την ηλικία, είναι ότι χρησιμοποιούσε υπερβολικά την μπάλα. Έκανε ντρίμπλα σε περιοχές όπου ίσως θα ρίσκαρε πολύ, αλλά αφού έφυγε από την Μπαρτσελόνα, για τον Γκουαρδιόλα στη Μπάγερν Μονάχου, έμαθε πολλά και έπαιξε λίγο πιο αμυντικά».
Για το ότι παραμένει οπαδός της Λίβερπουλ: «Δεν μπορούσα να πάω στον τελικό του Champions League στη Μαδρίτη. Δεν μπορώ να θυμηθώ πού βρισκόμουν, αν μπορούσα να είχα πάει, σίγουρα θα ήμουν εκεί. Θυμάμαι τον τελικό με τη Ρεάλ Μαδρίτης, τον έβλεπα στο σπίτι με τους φίλους μου. Αφού η Λίβερπουλ κέρδισε το Champions League, ήμουν πολύ χαρούμενος. Πολλοί άνθρωποι από το κλαμπ ήταν στην πόλη και το ονειρευόντουσαν εδώ και πολύ καιρό. Ελπίζω να μπορέσουν να το κερδίσουν ξανά».
«Ήμουν πολύ χαρούμενος όταν κέρδισαν το πρωτάθλημα. Επέστρεψα στο Άνφιλντ την Boxing Day πριν από την πανδημία, κόντρα στη Νιούκαστλ. Ο Ράφα Μπενίτεθ ήταν ο προπονητής της Νιούκαστλ. Δεν το οργάνωσα αυτό, ήταν οι διακοπές μου στην Ισπανία και έτσι πήγα ξανά στο Άνφιλντ για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια».
«Δεν έπαιξα πολλά παιχνίδια για την πρώτη ομάδα, δεν ήμουν μεγάλος παίκτης για την ομάδα, αλλά αν τους τηλεφωνήσεις, πάντα απαντούν. Είναι εκεί όλους. Πήγα στο Άνφιλντ και πήγα με τον Τζόρνταν Χέντερσον στα αποδυτήρια γιατί άλλαξαν το Άνφιλντ από μέσα. Δεν ήξερα ότι το είχαν κάνει αυτό. Αφού πας σπίτι, λες ότι αυτός ο σύλλογος είναι καταπληκτικός. Δεν έκανα πολλά για αυτούς και εξακολουθούν να με καλωσορίζουν και να μου κάνουν τα πάντα εύκολα».
Για να προσθέσει: «Έπαιξα για την καλύτερη ομάδα στην οποία μπορούσα να παίξω. Θυμάμαι ότι μίλησα με τον Αρμπελόα και μου είπε ότι είναι πολύ χαρούμενος στη Μαδρίτη, έπαιξε για τη Ρεάλ Μαδρίτης, ίσως τη μεγαλύτερη ομάδα στον κόσμο από άποψη τίτλων, αλλά ο πιο ιδιαίτερος σύλλογος στον κόσμο είναι η Λίβερπουλ. Συμφωνήσαμε για αυτό λόγω του κόσμου. Ο κόσμος σου δείχνει σεβασμό κάθε μέρα. Στην Ισπανία είναι διαφορετικά. Όταν χάνεις, είναι διαφορετικά. Έπαιξα για τη μία ομάδα που όλοι στον κόσμο, εκτός ίσως από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δεν μπορούν να πουν τίποτα κακό για τον σύλλογο. Στο Άνφιλντ, είναι ξεχωριστό κάθε φορά που πηγαίνεις εκεί. Σε βοηθούν να σε κάνουν να δώσεις το 100%. Αυτό είναι το αποκορύφωμα μου».
Για τον Άρη: «Όταν πήγα στη Μάλαγα, είχα ένα σοβαρό τραυματισμό και ήταν μια δύσκολη χρονιά για μένα και για αυτό επέλεξα να έρθω στην Κύπρο. Στον Άρη, έχουν ψηλό μπάτζετ, μεγάλη ιστορία και τώρα στοχεύουν στην πρώτη εξάδα. Αρχίσαμε πολύ καλά και ελπίζουμε να παλέψουμε για την έξοδο μας στην Ευρώπη».
