Παρέμεινε πρώτος στη βαθμολογία -με κίνδυνο βέβαια- να εκθρονιστεί για λίγο εάν κερδίσει η ΑΕΛ την Πάφος FC, αλλά ο Απόλλωνας είναι ένα-περίπου αυτό το οποίο αναφέρεται στον τίτλο: «Ψυχοβγάλτης». Και μάλιστα με ποικιλία όσον αφορά στις διαφορετικές σκοπιές που μπορεί ο καθένας να το δει.
Καταρχάς δεν διαφωνεί κανείς με τον Γιάννη Πετράκη ότι οι κυανόλευκοι διαθέτουν την καλύτερη επίθεση και πως στο ρόστερ τους υπάρχουν οι δύο κορυφαίοι σκόρερ του πρωταθλήματος, Νικολά Ντιγκινί και Γιάννης Πίττας.
Ο Απόλλωνας όμως, απέναντι στην Καρμιώτισσα επιβεβαίωσε πως μέσα-μέσα στην τρέχουσα σεζόν, έχει κάποια θέματα τα οποία έδειξε τουλάχιστον πως δεν μπορεί να βελτιώσει. Σε όσα παιχνίδια απώλεσαν πόντους οι κυανόλευκοι με ήττα ή ισοπαλία, οι «αυτοκτονικές τάσεις» φαίνονταν έντονα σε αυτά. Παιχνίδια που αφορούν σε χαμένους βαθμούς από μικρές ομάδες, αλλά και σε ντέρμπι στα οποία προηγήθηκε η ομάδα της Λεμεσού αλλά ηττήθηκε (π.χ. ΑΕΛ, Ομόνοια); Ακόμη και σε μεγάλες ανατροπές (π.χ. με Ανόρθωση δις), πάλι κόντεψε να του… βγει η ψυχή.
Όταν μία ομάδα η οποία θεωρείται «γκράντε» φαβορί, επιβάλλεται στο ματς επί της αντιπάλου, μα όσο περνάει ο χρόνος δεν σκοράρει και αν βρεθεί πίσω στο σκορ δεν βρίσκει εύκολα τις λύσεις, τότε υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να πατήσει την μπανανόφλουδα και να… σκάσει στο έδαφος.
Ε, ο Απόλλωνας αυτό έχει υποστεί απέναντι στην Καρμιώτισσα (1-1), ασχέτως αν κατάφερε κι έσωσε την παρτίδα στο 90’ + 8 (!). Βάσει εικόνας, δεν άξιζε τέτοιας μοίρας η ομάδα της Λεμεσού, η οποία είχε πολύ καλές φάσεις για γκολ πριν και μετά το τέρμα της Καρμιώτισσας και με πιο καθαρό ίσως μυαλό, να ήταν διαφοροποιημένα τα δεδομένα. Τα «ίσως» όμως, πολλές φορές μοιάζουν με κούφιους σπόρους που αν φυτευτούν δεν βλαστούν.
Τελικά πήραν τον πόντο οι κυανόλευκοι, μα σίγουρα τέτοιες απώλειες δεν θέλουν να τούς τύχουν ούτε στους χειρότερους εφιάλτες τους στο μέλλον.
