Έχει μέρες να τα πούμε, αλλά κάθε άνθρωπος χρειάζεται και τις μέρες ξεκούρασης. Είμαστε πίσω λοιπόν στην δουλειά, με τον Απόλλωνα να βρίσκεται ξανά στην κορυφή, μετά τη νίκη που πέτυχε επί της Δόξας.
Το σημαντικό είναι ότι κέρδισε μία ομάδα που του βάζει δύσκολα και δεν παίζει μεγάλη σημασία, εάν έπαιξε καλά καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα. Στην πραγματικότητα, είχαμε ένα πρώτο ημίχρονο όπου δεν δημιούργησε πολλά πράγματα, αλλά ούτε και κινδύνευσε καθόλου. Ενώ, στην επανάληψη ήταν αρκετά καλός και δημιούργησε αρκετές φάσεις.
Δεν θα αναλύσουμε ολόκληρο το παιχνίδι, διότι πέρασαν αρκετές μέρες και δεν υπάρχει ουσία. Είναι αδιαμφησβήτητο ότι ο Απόλλωνας διαθέτει καλό υλικό, ωστόσο υπάρχουν σοβαρά κενά στην ομάδα.
Πραγματικά, εάν υπήρχε ο καλός ο Άγιος Βασίλης, που πλησιάζουν και οι μέρες του, ο Γιάννης Πετράκης θα του έστελνε γράμμα για να του στείλει καν να δυο παίκτες στο Κολόσσι. Κάποιους που να τρέχουν περισσότερο και να μπορούν να δημιουργήσουν παιχνίδι.
Είναι φανερό ότι ο άνθρωπος θέλει να παίξει παιχνίδι κατοχής, ανάπτυξη από τα άκρα, χωρίς να παραμερίζει βέβαια το κάθετο παιχνίδι. Αυτό προσπαθεί να το κάνει με 2-3 ακραίους (μπακ και εξτρέμ) και με 2-3 παίκτες που μπορούν να τρέξουν σε ψηλές εντάσεις.
Οπόταν, εάν έρθει ένας αριστερός μπακ που θα έχει… ισορροπία σε άμυνα και επίθεση, ένας ακόμα εξτέμ που θα έχει την έκρηξη του Γιαννιώτα και ένας «εγκεφαλικός» μέσος, τότε θα δούμε ριζικές αλλαγές στην ομάδα και καλύτερο ποδόσφαιρο.
Προς το παρόν, θα βλέπουμε ένα Απόλλωνα που θα προσπαθεί να πάρει το αποτέλεσμα, χωρίς να εντυπωσιάζει αρκετά μέσα στο γήπεδο. Αλλά και ούτε θα απειλείται ιδιαίτερα από τον αντίπαλο, καθώς έχει σωστή ισορροπία μεταξύ των τριών γραμμών (άμυνα, κέντρο, επίθεση) στο γήπεδο.
