Εφραίμ Γεωργίου
Ένα απ’ τα μεγάλα στοιχήματα του Τόμας Ντολ είναι η διαχείριση του ρόστερ που έχει στα χέρια του. Με 22 σχεδόν ισάξιους ποδοσφαιριστές το ΑΠΟΕΛ είναι η πιο γεμάτη ομάδα του πρωταθλήματος, ενώ η ατομική του ποιότητα προσεγγίζει αυτή της μαγικής χρονιάς του 2012. Πως όμως μπορείς να διαχειριστείς 22 πρωτοκλασάτους ποδοσφαιριστές; Είναι εύκολο να συνειδητοποιήσουν πως κάποιες φορές θα μένουν στον πάγκο; Όλοι θέλουν να αγωνίζονται αλλά αυτό δεν γίνεται.
Η ιεραρχία είναι το παν
Το πρώτο και κύριο σημείο για να μπορέσεις να διαχειριστείς σωστά ένα τέτοιο ρόστερ είναι η ιεραρχία. Πάνω από όλους είναι η ομάδα και το εγώ του καθενός μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Αυτήν υπηρετά ο προπονητής, οι ποδοσφαιριστές και ο κάθε άνθρωπος που δουλεύει εκεί. Δεύτερος στην ιεραρχία είναι προπονητής και μόνο η ομάδα μπαίνει πιο ψηλά από αυτό. Οφείλει να κάνει τα πάντα για να πετύχει τους στόχους της ομάδας και είναι υπόλογος σε αυτήν. Τρίτοι στην ιεραρχία και ουσιαστικά στην τελευταία βαθμίδα έρχονται οι ποδοσφαιριστές. Επιβάλλεται να ακούν και να σέβονται τον προπονητή τους και φυσικά να δίνουν πάντα τον καλύτερο τους εαυτό για το καλό της ομάδας.
Αυτή η ιεραρχία υπήρχε στο ΑΠΟΕΛ επί καιρό Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ενώ αν φύγουμε απ’ τα στενά πλαίσια της Κύπρου θα δούμε πολλά παραδείγματα. Αυτό είχε η Ίντερ του Μουρίνο, που τότε αν ο Πορτογάλος έλεγε στους παίκτες του πως πρέπει 2-3 να θυσιαστούν ώστε η ομάδα να κατακτήσει το Champions League, θα έπεφτε ξύλο για το ποιος θα θυσιαζόταν πρώτος. Ήταν η Ελλάδα του Ότο Ρεχάγκελ που ο κάθε παίκτης ξεχωριστά ήξερε και σεβόταν την ιεραρχία αυτή, ενώ απόλυτο παράδειγμα ήταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
Τι στα αλήθεια είναι το rotation
Αν υπάρχει η ιεραρχία στην ομάδα τότε μπορείς να προχωρήσεις και στο περιβόητο rotation. Αυτή η λέξη που τα τελευταία χρόνια μπήκε για τα καλά στη ζωή μας μιας και οι υποχρεώσεις των ομάδων έχουν αυξηθεί. Το rotation δεν είναι κάτι απλό, αντίθετα είναι μια ολόκληρη επιστήμη που εδώ στην Κύπρο ακόμη προσπαθούμε να την ανακαλύψουμε. Κατά καιρούς είδαμε προπονητές να αλλάζουν όλη τους την ενδεκάδα και να βάζουν μέσα τις δεύτερες τους επιλογές. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν είναι rotation, αλλά ένα τεράστιο ρίσκο του προπονητή για να αυξήσει την ετοιμότητα κάποιων ποδοσφαιριστών ή για να προφυλάξει άλλους ενόψει του επόμενου αγώνα.
Για αυτό και κάτι τέτοιο υπό φυσιολογικές συνθήκες το βλέπουμε μόνο όταν υπάρχουν αγώνες μεταξύ ομάδων που έχουν τεράστια διαφορά δυναμικότητας (αγώνες κυπέλλου με ομάδες από πιο μικρές κατηγορίες), ή σε αγώνα που πρακτικά δεν σημαίνει και πολλά για την μεγάλη ομάδα.
Επί της ουσίας rotation σημαίνει ο προπονητής να μοιράζει κατάλληλα τον χρόνο σε όλους τους ποδοσφαιριστές του ρόστερ ξεκουράζοντας κάποιους σε διαφορετικές κάθε φορά θέσεις. Επίσης ανάλογα με τις ανάγκες ενός αγώνα αλλά και της φυσικής κατάστασης των ποδοσφαιριστών το rotation μπορεί να σημαίνει και αλλαγή συστήματος προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος.
Το σωστό rotation
Στο παιχνίδι του ΑΠΟΕΛ με την ΕΝΠ είδαμε τον Τόμας Ντολ να εφαρμόζει το rotation με σχετική επιτυχία, μιας και στο τέλος η ομάδα πήρε τη νίκη και τους τρεις βαθμούς. Έδωσε φανέλα βασικού στον Άλεφ, τον Εφραίμ, τον Χαλένιους και τον Βιντιγκάλ. Οι τέσσερις αυτοί ποδοσφαιριστές βοήθησαν ως ένα βαθμό, αν και στην πορεία παρασύρθηκαν στην μετριότητα της ομάδας.
Ο Χαλένιους σκόραρε και έδειξε πως αποτελεί μια αξιόπιστη λύση στην επίθεση, ο Εφραίμ έβγαλε κάποιες στιγμές που μας θύμισαν γιατί αποτελεί ίσως τον πιο ποιοτικό Κύπριο ποδοσφαιριστή του πρωταθλήματος μας, ο Άλεφ είχε μερικές καλές στιγμές αλλά γενικότερα φάνηκε πως δεν έχει ρυθμό, ενώ ο Βιντιγκάλ με τα καλά του και τα κακά του το πάλεψε (θα ασχοληθούμε με την περίπτωση Βιντιγκάλ ξεχωριστά μέσα στην ημέρα).
Η εικόνα της ομάδας δεν ικανοποίησε αλλά πρέπει να σημειώσουμε πως αυτό δεν οφείλεται στο rotation. Υπάρχουν άλλοι λόγοι και αιτίες για την εμφάνιση με κυριότερο εξ αυτών την εικόνα της Πέμπτης Εκεί ο Γερμανός έκανε σωστά τη δουλειά του, χωρίς τα μεγάλα ρίσκα και με λογικές κινήσεις. Και αυτό γιατί θα μπορούσε κάλλιστα να ρίξει στο παιχνίδι και τον Σάβιτς που το είχε ανάγκη αλλά δεν το έπραξε καθώς έβαλε μπροστά απ’ τους στόπερ τον Άλεφ.
Άλλαξε και τρεις ποδοσφαιριστές μπροστά, όμως πρόσθεσε στοιχεία στο παιχνίδι που θεωρητικά βοηθούν σε μια δύσκολη έδρα όπως το «Τάσος Μάρκου». Ο Εφραίμ είναι παίκτης της πρωτοβουλίας που μπορεί να σε κάθε παιχνίδι με μια του ενέργεια να ξεκλειδώσει τις αντίπαλες άμυνες. Ο Χαλένιους δεν έχει τη δύναμη του Πάβλοβιτς, αλλά τρέχει περισσότερο και έχει καλύτερο ξεπέταγμα, ενώ και ο Βιντιγκάλ έχει ως προσόν την ταχύτητα.
Γενικότερα στον τομέα του rotation ο Γερμανός τα πηγαίνει καλά. Έχει εμπιστοσύνη στους ποδοσφαιριστές του και δεν φοβάται να προχωρήσει σε στοχευμένες αλλαγές τόσο στην ενδεκάδα όσο και κατά τη διάρκεια του αγώνα. Γι’ αυτό και είδαμε τον Τάμαρι να βγαίνει αλλαγή σε δυο αγώνες και να μην ξεκινά σε άλλο. Γι’ αυτό και μέχρι στιγμής είδαμε να δίνει χρόνο σε 19 ποδοσφαιριστές πάντα με συνοχή.
Το rotation θα μας απασχολήσει πολύ στη συνέχεια. Η αλήθεια είναι πως η δουλειά του Ντολ δεν είναι εύκολη καθώς έχει να διαχειριστεί 22 ποδοσφαιριστές που λίγο έως πολύ είναι ισάξιοι. Πάντως αυτό είναι και το κλειδί στη φετινή χρονιά καθώς το ΑΠΟΕΛ είναι η μοναδική ομάδα που πρέπει να ισορροπήσει ανάμεσα σε τρεις διοργανώσεις.
Τα νέα του ΑΠΟΕΛ είναι μια χορηγία της Ελληνικής Τράπεζας
