Γιώργος Παττίχης
Με μοναδική εξαίρεση τον εκτός έδρας αγώνα με τη Νέα Σαλαμίνα ο ΑΠΟΕΛ βγάζει μια πολύ άσχημη εικόνα και πολλές, μεγάλες αδυναμίες.
Στο ντέρμπι με την Ομόνοια της περασμένης Δευτέρας (7/12), οι «γαλαζοκίτρινοι» παρουσιάστηκαν πολύ κατώτεροι της περίστασης και ηττήθηκαν (κατά κράτος), με «κατεβασμένα τα χέρια», από μια ομάδα που είχε δώσει 3 αγώνες σε διάστημα 10 ημερών.
Κάποια πράγματα που έγιναν και γίνονται είναι δύσκολο να εξηγηθούν με την… λογική. Για παράδειγμα στο 4’ Ο Ντογκαλά αποχωρεί με μυϊκό τραυματισμό. Ο Μικ Μακάρθι βάζει στην θέση του τον νεαρό Γαβριήλ ο οποίος παρασύρεται στην γενική μετριότητα. Στο 54’ ο Ιρλανδός προπονητής κάνει μαζεμένες τέσσερεις (ναι, 4), αλλαγές, βγάζει τον Ατζίλι αλλά και τον Γαβριήλ και «ξεχνά» στον πάγκο τον Γιώργο Εφραίμ, τον πρώτο σκόρερ του ΑΠΟΕΛ στα ντέρμπι «αιωνίων» (με 7 τέρματα), ένα παίκτη με ποιότητα και μεγάλη εμπειρία.
Στο δικό μου το μυαλό δεν είναι λογική αυτή η απόφαση του καταξιωμένου και σπουδαίου Ιρλανδού τεχνικού, ο οποίος παρεμπιπτόντως φάνηκε «αδιάβαστος» όσον αφορά στην αντίπαλο (δυνατά και αδύνατα σημεία), με αποτέλεσμα ο αμυντικός μηχανισμός της ομάδας όχι απλά να δυσλειτουργεί, αλλά να είναι πολύ ευάλωτος.
Με την επισήμανση μου αυτή δεν κατακρίνω τον κ. Μακάρθι. Ο άνθρωπος μόλις λίγες εβδομάδες βρίσκεται στην Κύπρο, σε ένα τόπο με τεράστια διαφορά στην νοοτροπία σε σχέση με την Αγγλία. Απλά επισημαίνω κάποια πράγματα σε σχέση με αυτά που είδα και είδε ο κόσμος στο ντέρμπι.
Πριν δύο χρόνια ο Εφραίμ βραβεύτηκε ως ο καλύτερος Κύπριος παίκτης. Το Καλοκαίρι ανανέωσε το συμβόλαιο του για άλλα δύο χρόνια (μέχρι τον Μάιο του 2023) αποδεχόμενος συνολική μείωση κοντά στο 30%. Επίσης λόγω της πανδημίας δέχτηκε να μην πληρωθεί ένα μεγάλο ποσό δεκάδων χιλιάδων ευρώ.
Στις (λίγες) ευκαιρίες που του δόθηκαν, προσωπικά διαπίστωσα να δείχνει διάθεση για να ξανακερδίσει την θέση του στην ομάδα. Ο τελευταίος προπονητής που τον αντιμετώπιζε ως βασική μονάδα ήταν ο Νορβηγός Κόρε Ίνγκεμπριγκτσεν στο μικρό διάστημα που θήτευσε στον Αρχάγγελο τον Δεκέμβριο του 2019 και τον Ιανουάριο του 2020.
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια δεν έχουμε την δυνατότητα να παρακολουθούμε τις προπονήσεις στον «Αρχάγγελο» και δεν έχω άποψη για το πώς δουλεύει ο κάθε ένας ποδοσφαιριστής ή ο προπονητής και το επιτελείο του. Μπορώ όμως να διατυπώσω ένα εύλογο ερώτημα. Αν ένας παίκτης για παράδειγμα δεν δουλεύει όσο πρέπει και παρουσιάζεται αδιάφορος, ο προπονητής του δεν θα τον άφηνε εκτός αποστολής και αν δεν συμμορφωνόταν δεν θα τον έδιωχνε;
Σε πρόσφατο φιλικό που έδωσε ο ΑΠΟΕΛ με την Αλκή στην διακοπή του πρωταθλήματος, ο Γιώργος Εφραίμ ήταν ο καλύτερος παίκτης με διαφορά. Πέτυχε το μοναδικό τέρμα και είχε δύο δοκάρια. Στον αγώνα με τη Νέα Σαλαμίνα μπήκε στο παιχνίδι στο τελευταίο δεκάλεπτο. Με την Ομόνοια, καθόλου...
Η εκτίμηση μου είναι ότι – για λόγους που δεν γνωρίζω και δεν καταβαίνω – η αντιμετώπιση του ποδοσφαιριστή αυτού δεν είναι δίκαιη, τουλάχιστον στο δικό μου το μυαλό. Aυτή είναι η άποψη μου που μπορεί να είναι και λανθασμένη, κάτι που φυσικά δεν πιστεύω. Παράθεσα τα δεδομένα και εξέφρασα τις εκτιμήσεις μου... και το συμπέρασμα είναι ότι ο Γιώργος Εφραίμ αδικείται.
