Χρήστος Ζαβός
Στην Κύπρο γενικώς το φουσκώνουμε. Ή αν θες το μεγεθύνουμε αφού έτσι και αλλιώς έχουμε ένα θέμα με το μέγεθος. Άμα σ’ αυτό προσθέσεις τον ξερολισμό που μας διακατέχει, δημιουργείται μια χαώδης κατάσταση που συνήθως απέχει από την ουσία, δημιουργώντας ένα γενικό μπέρδεμα.
Ανέκαθεν ο κύπριος οπαδός κουβαλούσε μέσα το διαιτητικό δαιμόνιο το οποίο συνυπήρχε με την προπονητική του γνώση. Οι παλιοί δηλαδή, ήταν οι διαιτητές και προπονητές μαζί ή μάλλον καλύτερα θεωρούσαν ότι ήταν.
Μετέπειτα μπήκε στον ψυχισμό μας, η ψευδαίσθηση ότι είμαστε οι καλύτεροι πρόεδροι ή αν θες διαχειριστές ομάδων. Τα τελευταία χρόνια, στη ψευδαίσθηση μας εισχώρησε ένα ακόμη στοιχείο αυτό του μάνατζερ. Αγοραπωλησίες ποδοσφαιριστών ένα πράγμα… όπως οι χιλιάδες ντιβέλοπερ που είχε ή έχει το νησί μας.
Όλοι πλέον εκφράζουν άποψη για τις μεταγραφές κατεβάζοντας από το μυαλό τους διάφορες τιμές για τον αγαπημένο ή μη ποδοσφαιριστή τους. Επ’ αυτού έτυχε ν’ ακούσουμε και το κουφό ότι «ο Τάμαρι πάει μέχρι και 70 εκατομμύρια» και πέσαμε όλοι τάβλα.
Αφήνοντας στην άκρη τη ματαιοδοξία που έχουμε ως ξερόλες, προσπαθήσαμε μέσα από το ρεπορτάζ να καταλήξουμε στην τιμή που μπορεί να έχει το σημαντικότερο εγχώριο προϊόν του κυπριακού ποδοσφαίρου.
Επί τούτου μάλλον όλοι συμφωνούμε ότι πρόκειται για τον Νικόλα Ιωάννου… το παιδί που χρόνο με το χρόνο εντυπωσιάζει άπαντες. Από τους προπονητές του, μέχρι και το πιο γκρινιάρη οπαδό αντίπαλης ομάδας. Αυτούς όμως που σίγουρα εντυπωσιάζει δεν είναι άλλοι από τους σκάουτερ ή καλύτερα τους ατζέντηδες.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι περιοριζόμαστε μόνο στην Ευρωπαϊκή αγορά και όχι σε μακρινές σε μας, όπως η Ασία ή συγκεκριμένα η ο Αραβικός κόλπος, ρωτήσαμε διάφορους μάνατζερ ή γνώστες του παζαριού, θέλοντας έτσι να καταλήξουμε σε μια τιμή που ενδεχομένως θα καθορίσει ο ΑΠΟΕΛ όταν φτάσει η ώρα να το κάνει.
Τα κριτήρια ή αν θες οι κανονισμοί αγοράς είναι πολλοί και είναι από μόνοι τους ένα ολόκληρο ρεπορτάζ.
Ένας από τους σημαντικότερους είναι φυσικά η διαπραγματευτική ικανότητα των πωλητών. Και σ’ αυτό ο ΑΠΟΕΛ, έχει πλέον εντρυφήσει για τα καλά, υλοποιώντας σπουδαίες κινήσεις που ξεπέρασαν και τις καλύτερες των προσδοκιών. Ντε Βινσέντι, Γιάχιτς, Σωτηρίου, Εμπεσίλιο και ακόμη παλαιότερα του Αϊλτον, είναι μερικά από τα παραδείγματα που ισχυροποιούν την πιο πάνω άποψη.
Συνεπώς ο Πρόδρομος Πετρίδης, Μάκης, είναι πλέον ένας αξιόπιστος συνομιλητής στην ευρωπαϊκή πιάτσα την οποία εκ των δεδομένων έχει πλέον μάθει καλά, κάτι που αποτελεί σημαντικό αβαντάζ για τον παίκτη αλλά και την ομάδα του. Σημαντική συμβολή θα έχει και ο μάνατζερ του που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Κώστας Χριστοδούλου, γνωστή αλεπού στο ποδοσφαιρικό γιουσουρούμ, με διασυνδέσεις ανά την Ευρώπη.
Ένα άλλο σημαντικό κεφάλαιο είναι η ηλικία και η εμπειρία που κουβαλά. Είκοσι τεσσάρων ετών, με πέντε πρωταθλήματα, κύπελλο είναι πλέον από τους πρωταγωνιστές μιας ομάδας με συνεχή παρουσία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Σε συνδυασμό κιόλας με το γεγονός ότι πλέον είναι μόνιμο στέλεχος της εθνικής ομάδας καθιστούν το Νικόλα ακόμη πιο ελκυστικό προϊόν για τους συμμετέχοντες στην ποδοσφαιρική πιάτσα.
Είναι ευρέως γνωστό ότι πολύ πιο σημαντικό είναι οι συμμετοχές του στην Ευρώπη σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο παρά τα πέντε πρωταθλήματα που κατέκτησε ή τι κάνει τέλος πάντων στο υποβαθμισμένο κυπριακό πρωτάθλημα.
Και στην περίπτωση του, καλύπτεται το εξής στοιχείο αφού οι συμμετοχές του με την εθνική ομάδα έφτασαν τις 19 στην Ευρώπη έπιασε τις 22, ενώ στο βιογραφικό του αναγράφεται και το ποδοσφαιρικό σχολείο που μεγάλωσε με το εύρος και την αξιοπιστία του ονόματος της Μάντσεστερ Γιουνάιτετ.
Από κει και πέρα, ως προς τα αγωνιστικά του κριτήρια, είναι επίσης σημαντικό προσόν ότι παίζει με το αριστερό, καλύπτει δύο θέσεις με την ίδια επιτυχία, στόπερ και μπακ, κυνηγά το γκολ, έχει καλό κράτημα της μπάλας, σουτ έξω από την περιοχή και γενικώς μοιάζει παίκτης που κουβαλά σωρεία θετικών στοιχείων.
Και κάπου εδώ μπαίνει το κυπριακό δαιμόνιο, που μεγεθύνει πράγματα και καταστάσεις. Στο μυαλό ενός μέσου κύπριου οπαδού ή και δημοσιογράφου, όλα αυτά τα στοιχεία τον καθιστούν μοναδικό στον κόσμο εκτοξεύοντας την τιμή του στα ουράνια, αγνοώντας το γεγονός ότι ως κύπριος υποβαθμίζεται η τιμή του και η ποδοσφαιρική του μετοχή στο χρηματιστήριο. Είναι διαφορετικό δηλαδή να κυνηγάς έναν Ιταλό ή Γερμανό ακόμη και Τσέχο παρά ένα κύπριο που στην Ευρώπη υπάρχουν δεν υπάρχουν πέντε παίκτες.
Ένα ακόμη ντεσαβαντάζ που επίσης υπάρχει στον φάκελο Νικόλα, είναι ότι η θέση που αγωνίζεται δεν λογίζεται ως εμπορική. Είναι διαφορετικό να βγεις στην αγορά πουλώντας έναν σέντερ φορ (δες Πιέρο) και διαφορετικό ενός στόπερ ή αριστερού μπακ. Λίγο να δεις την περίπτωση του Λαϊφη να δεις, θα καταλάβεις ότι πωλήθηκε μόλις 1 εκ. στην Σταντάρ και αφού έπαιξε εκεί σχεδόν δύο χρόνια.
Στην τιμή θα καθοριστεί επίσης και η διάρκεια του συμβολαίου του που ως γνωστό φτάνει μέχρι και το 2023 αλλά και ο ετήσιος μισθός του.
Μια σημαντική παράμετρος που ενδεχομένως να παίξει σημαντικό ρόλο είναι και πόσες ομάδες θ’ ανταγωνιστούν στην απόκτηση του. Εάν δηλαδή σφάζονται στα πόδια του είναι λογικό ο ΑΠΟΕΛ να εκμεταλλευτεί την κατάσταση και να πράξει ανάλογα κυνηγώντας γιατί όχι και την υπεραξία.
Τα δεδομένα είναι παρά πολλά και σε καμία περίπτωση δεν καλύπτονται μέσα από το συγκεκριμένο ρεπορτάζ.
Αφήνοντας όμως στην άκρη τον ποδοσφαιρικό παραλογισμό που συνήθως μας χαρακτηρίζει, στην πιθανή πώληση του Νικόλα θα ληφθούν επίσης υπόψη όλα τα πιο πάνω και άλλα περισσότερα όπως για παράδειγμα οι τιμές του παζαριού στην παρούσα φάση.
Η τιμή του Νικόλα έτσι όπως τουλάχιστον προκύπτει μέσα από την έρευνα μας κυμαίνεται ανάλογα με τις περιστάσεις. Ως τιμή βάσης καθορίζονται μάλλον τα 2,5 εκ, ενώ τα 3 εκ μοιάζουν με μια σούπερ τιμή που μάλλον θα πρέπει να ικανοποιεί τον οικονομικό υπεύθυνο της εταιρείας.
Από κει και πέρα, δεν χρειάζεται να προσθέσουμε ότι οι περιστάσεις, το χρονικό σημείο αλλά και η υγεία του παίκτη ενδεχομένως να εκτοξεύσουν ή ακόμη να μειώσουν τιμή… ενός παίκτη που δεν υπάρχει σαν και αυτόν κανένας στην Κύπρο.
