Μια ομάδα επιθετική, με ξεκάθαρους ρόλους μέσα στο γήπεδο. Μία ομάδα που ήξερε τι ήθελε από το παιχνίδι. Tα όσα είπε ο Κόρε Ινγκερμπρίγκτσεν, άρχισαν να φαίνονται μέσα στις τέσσερις γραμμές…
Από τα πρώτα κιόλας λεπτά οι «γαλαζοκίτρινοι» έδιναν την εντύπωση ότι ήθελαν να δώσουν απαντήσεις προς κάθε κατεύθυνση, να φωνάξουν παρών. Έβλεπες το πάθος να ξεχειλίζει, ίσως για πρώτη φορά, την φετινή αγωνιστική περίοδο. Οι πρωταθλητές απέδειξαν ότι είναι εδώ…
Το 4-0 επί της Ένωσης είναι και η πιο ευρεία νίκη του ΑΠΟΕΛ, μπαίνοντας στο 2020 με τον καλύτερο τρόπο. Οι «γαλαζοκίτρινοι» έκλεισαν τους φιλοξενούμενους στο δικό τους τρίτο. Από τα πρώτα λεπτά φαινόταν ότι οι πρωταθλητές ήθελαν να πιέσουν ψηλά τους βυσσινί. Άλλωστε το είπε και ο κόουτς, «καλύτερη άμυνα, είναι η επίθεση»…
Πλην του προωθημένου Πάβλοβιτς, πολύ ψηλά ανέβαιναν για να μαρκάρουν και οι Εφραίμ- Ταμάρι – Ντε Βινσέντι. Χρήζει αναφοράς το γεγονός ότι ακόμα και οι Μάτιτς – Σόουζα ανέβαιναν πολύ ψηλά για να πιέσουν. Η ψηλή πίεση δεν δημιούργησε σε κανένα σημείο κενά στην άμυνα, καθώς οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών ήταν πολύ μικρές και υπήρχε διαρκής κάλυψη και το transition ήταν άψογο.
Πλην της πολύ καλής αμυντικής λειτουργίας, ένα δεύτερο στοιχείο που ήταν έντονο στο παιχνίδι της ομάδας του Κόρε ήταν ο διαφορετικός τρόπος ανάπτυξης. Ο ΑΠΟΕΛ ήταν απ’ εξαρτημένος από τον μονοδιάστατο τρόπο ανάπτυξης με πρωταγωνιστή τον Τάμαρι. Στο σημερινό παιχνίδι αναπτυσσόταν και από την αριστερή πλευρά με τους Ιωάννου – Εφραίμ αλλά και από τον άξονα, με τον Ντε Βινσέντι.
Τακτικά μιλώντας, πρώτη φορά είδαμε τόσους πολλούς παίκτες των «γαλαζοκιτρίνων» να προωθούνται μέσα στην περιοχή, την ώρα που η μπάλα ήταν στα άκρα της επίθεσης. Οι υψηλόσωμοι Σόουζα, Μάτιτς ανέβαιναν περιμένοντας την μπαλιά. Σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και οι Μέρκης - Σαβιτς έβγαιναν αρκετά ψηλά.
Στο τέλος του αγώνα ο ΑΠΟΕΛ απαριθμεί 15 τελικές προσπάθειες, τις περισσότερες από κάθε άλλο αγώνα στο πρωτάθλημα. Το σημαντικότερο στοιχείο είναι οι πολλοί τρόποι με τους οποίους ήρθαν αυτές οι τελικές προσπάθειες αλλά και η πολυφωνία στο σκοράρισμα. Ο Πάβλοβιτς ήταν ουσιαστικός, ο Εφραίμ συμμετείχε σε κάθε γκολ είτε δίνοντας την τελική πάσα, είτε αρχίζοντας την επιθετική προσπάθεια είτε σκοράροντας. Ο Ντε Βινσέντι ήταν αρκετά δημιουργικός και δικαιούτο το γκολ.
Όλα τα πιο πάνω μπορούν να αποτελέσουν μια καλή αφετηρία εν όψει της συνέχειας. Ο αγωνιστικός Γολγοθάς των δύο επόμενων μηνών (Ιανουάριος – Φεβρουάριος) απαιτούν προσγείωση και συγκέντρωση. Το γεγονός ότι ο ΑΠΟΕΛ έβαλε τεσσάρα είναι πέρα για πέρα θετικό, ωστόσο ας μην ξεχνάμε ότι απέναντι του είχε και την χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος. Η συνέχεια είναι δύσκολη, με μαζεμένα παιχνίδια. Γίνεται κατανοητό ότι χρειάζεται σκληρή δουλειά και προσήλωσή στους στόχους της ομάδας…
