Η πρωτοβουλία της εταιρείας ΑΠΟΕΛ να αποστείλει ερωτηματολόγιο, και να το δημοσιοποιήσει κιόλας, για το κεφάλαιο «ιδιόκτητο γήπεδο» είναι τόσο σημαντικό που δε γίνεται να αγνοηθεί και φανερώνει πολλά.
Από τη στιγμή που επιλέγεις να βγεις στον κόσμο σου σημαίνει ότι το εγχείρημα το βλέπεις σοβαρά αλλά την ίδια ώρα αντιλαμβάνεσαι και πόσο δύσκολο είναι. Όπως έχει εξηγηθεί κι άλλες φορές, το γήπεδο δεν πρέπει να το βγάζεις βιώσιμο όταν σε αυτό θα παίζεις τσάμπιονς λιγκ και θα είσαι μόνιμος πρωταθλητής, όπως τώρα ισχύει για τον ΑΠΟΕΛ, αλλά σε περιόδους που δε θα τα καταφέρνεις.
Οι πέραν των 60χιλιάδων κατόχων loyalty, δηλαδή άτομα που έστω και μια φορά πάτησαν το πόδι τους στο ΓΣΠ τα τελευταία χρόνια, καλούνται να απαντήσουν στο αν το θέλουν, πόσο το θέλουν και κυρίως το πόσο θα το αξιοποιούν. Αν έχουν σκοπό να γίνουν κάτοχοι διαρκείας, αν θα μπορούσαν να αγοράσουν διαρκείας περισσότερων ετών, στο «Καραϊσκάκης» π.χ. είχαν εκδοθεί τριετίας, ώστε να συμβάλουν στη βιωσιμότητα. Η λέξη κλειδί όμως είναι αυτή που οι Άγγλοι αποκαλούν «Matchday».
Η λεγόμενη μέρα του αγώνα και κατά πόσο μπορεί να μπει στην κουλτούρα του ΑΠΟΕΛίστα πως όταν παίζει η ομάδα του στο δικό της γήπεδο πρέπει να πάει από νωρίς για να αξιοποιήσει παράλληλες χρήσεις των χώρων που επιβάλλεται να υπάρχουν. Μπουτίκ, καφετέρειες, φαγάδικα, μπαρ και διάφορα άλλα μπορούν να αποτελέσουν πηγές εσόδων για μια ομάδα.
Οι κορυφαίοι σύλλογοι της Ευρώπης, αντλούν πολλά έσοδα από τα γήπεδά τους αλλά οι συγκρίσεις δεν είναι δόκιμες αφού ένα tour που χρεώνεσαι θα το κάνεις στο «Καμπ Νου» ή το «Άνφιλντ» αλλά ποιος θα έρθει για να το κάνει στην Κύπρο;
Επίσης είναι και θέμα κουλτούρας. Ο Κύπριος έχει συνδέσει το γήπεδο με την παρακολούθηση ενός αγώνα και ούτως ή άλλως το περιβάλλον εδώ είναι πολλές φορές τοξικό που δε θες να είσαι κάπου κοντά πριν από ένα ντέρμπι. Στην εποχή της κάρτας φιλάθλου αυτό μάλλον δεν υπάρχει, όμως υπάρχει σταθερή μείωση των εισιτηρίων του ΑΠΟΕΛ και με τα νούμερα ως τώρα φέτος καθίσταται το όνειρο ιδιόκτητου γηπέδου ακριβώς αυτό: όνειρο. Ποια είναι η ελπίδα; Να μπει στο μυαλό του οπαδού του ΑΠΟΕΛ πως ένα δικό του γήπεδο του αυξάνει και την ευθύνη του να το επισκέπτεται για να το στηρίζει. Θα είναι το «σπίτι» του και θα είναι και στους δικούς του ώμους η υποχρέωση να το προσέχει.
Η έρευνα θα βοηθήσει να διαπιστωθεί και το πόσο κρίσιμη είναι η επιλογή της τοποθεσίας, του πόσου χώρου χρειάζεται και το πιο σημαντικό απ’ όλα: τι χωρητικότητας γήπεδο μπορεί να στηρίξει το brand name ΑΠΟΕΛ. Το ταβάνι δεν μπορεί να είναι η προσέλευση με Λιόν και Ρεάλ αλλά με επιστημονικό τρόπο αναλύεται το πιο ακριβώς είναι το ιδανικό μέγεθος.
Τα παραδείγματα του Ολυμπιακού, που έχει γήπεδο 32,115 θέσεων, αλλά και το τρανότερο όλων της Γιουβέντους είναι χαρακτηριστικά. Η «Κυρία» έπαιζε στο 69000 θεατών «Ντέλε Άλμπι» αλλά το δικό της το έφτιαξε σε 41000. Σίγουρα σε μεγάλα ματς θα γέμιζε και το μεγαλύτερο όμως πρέπει να υπολογίζεις ένα μέσο όρο που θα σου επιτρέπει να το συντηρείς.
Είναι σαν ένα σπορ αυτοκίνητο: τα λεφτά να το αγοράσεις ίσως τα βρεις αλλά το θέμα είναι αν θα έχεις για να το γεμίζεις. Το καύσιμο ενός ιδιόκτητου γηπέδου είναι ο κάθε ΑΠΟΕΛίστας και αυτόν ρωτάνε αν θα τους πει «προχωράτε» ή «κάτσετε καλά».
