Σάββας Λαζανιάς
Ο ΑΠΟΕΛ πέταξε στα σκουπίδια το βαθμολογικό και ψυχολογικό πλεονέκτημα που είχε αποκομίσει από το διπλό που πέτυχε στη Λεμεσό κόντρα στον Απόλλωνα. Η ομάδα της Λευκωσίας δεν κατάφερε να περάσει νικηφόρα από το «Αμμόχωστος» και έτσι μπήκε με το...αριστερό στα πλέι οφ.
Η αλήθεια είναι ότι οι «γαλαζοκίτρινοι» πήραν ότι έδωσαν από το χθεσινό παιχνίδι, όπως σημείωσε και ο Νεκτάριος Πετεβίνος σε δηλώσεις που έκανε μετά το τέλος του αγώνα. Ο ΑΠΟΕΛ παρουσιάστηκε κατώτερος των περιστάσεων και δεν κατάφερε να γυρίσει το παιχνίδι παρά το γεγονός ότι ισοφάρισε σχετικά νωρίς στο ματς.
Οι παίκτες της «αδιάφορης» (σε πολλά εισαγωγικά) Νέας Σαλαμίνας έβγαλαν περισσότερο πάθος από τους ποδοσφαιριστές του ΑΠΟΕΛ, οι οποίοι είχαν τεράστιο κίνητρο για τη νίκη καθώς η ομάδα τους παλεύει για τον τίτλο. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει τους πάντες στον Αρχάγγελο.
Δεν ήταν όμως μόνο το πάθος και το καθαρό μυαλό που έλειψε από τους ποδοσφαιριστές του Πάολο Τραμετσάνι. Ο ΑΠΟΕΛ δεν λειτούργησε καθόλου καλά στο τακτικό κομμάτι. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως οι όποιες καλές ελάχιστες φάσεις δημιούργησαν οι «γαλαζοκίτρινοι» στην επανάληψη προήλθαν από ατομικές ενέργειες και όχι από οργανωμένες προσπάθειες.
Η τοποθέτηση του Ζαχίντ δίπλα από τον Γκέντσογλου αποδείχτηκε εντελώς λανθασμένη. Ο πολιτογραφημένος Νορβηγός δεν είναι ο παίκτης που θα μαρκάρει και θα δώσει μάχες στο κέντρο. Εξάλλου μιλάμε για ένα επιτελικό μέσο που του αρέσει να πατά συχνά περιοχή. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ο παίκτης που θα κλείσει τους χώρους και θα καταστρέψει το παιχνίδι του αντιπάλου. Εκθειάσαμε πριν από λίγες μέρες το δίδυμο Σόουζα-Γκέντσογλου που τα πήγε εξαιρετικά στο ντέρμπι με τον Απόλλωνα. Όμως από τη στιγμή που δεν ήταν διαθέσιμος ο Βραζιλιάνος (λόγω καρτών), έπρεπε ο Τραμετσάνι να δώσει φανέλα βασικού στον Μοράις και όχι να οπισθοχωρήσει τον Ζαχίντ.
Υπό αμφισβήτηση μπαίνει πλέον και το σύστημα με την τριάδα στην άμυνα. Ο ΑΠΟΕΛ δεν είναι δημιουργικός με αυτό το σύστημα. Μετά τη φυγή του Ενσούε δεν υπάρχει παίκτης στο ρόστερ του ΑΠΟΕΛ που να μπορεί να ανταποκριθεί πλήρως στη θέση του δεξιού μπακ-χαφ. Ο Γιάκολις αρκείται μόνο στα βασικά και ουσιαστικά χαραμίζεται σε αυτή τη θέση κάτι το οποίο σημειώσαμε και παλιότερα. Ως δεξί μπακ-χαφ αγωνίστηκε και ο Βούρος σε κάποια παιχνίδια χωρίς να κάνει κάτι το ιδιαίτερο. Το θέμα όμως δεν είναι μόνο στο δεξί άκρο αλλά και στο αριστερό. Ο Καζού δεν είναι ο ίδιος που βλέπαμε πριν από ένα μήνα και κάτι. Έχει και αυτός σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του. Το 3-4-3 (ή 3-5-2) είναι εξαρτώμενο σε πολύ μεγάλο βαθμό από την καλή παρουσία των δυο full backs, σε αντίθεση με τα άλλα συστήματα. Άμα δεν αποδίδουν οι μπακ-χαφ, δεν μπορεί να λειτουργήσει.
Για τους πιο πάνω λόγους πιστεύω ότι ο Τραμετσάνι πρέπει να εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο αλλαγής του συστήματος, αλλαγή η οποία ίσως βοηθήσει την ομάδα του να γίνει πιο δημιουργική. Τα συστήματα με τετράδα στην άμυνα (4-2-3-1 ή 4-1-4-1) θα μπορούσαν να λύσουν το δημιουργικό πρόβλημα που υπάρχει στην ομάδα. Επιπρόσθετα, με την αλλαγή συστήματος θα απελευθερωθεί και ο Γιάκολις και θα μπορεί να τον χρησιμοποιήσει ο Τραμετσάνι πιο μπροστά. Ο Βούρος μπορεί να ανταποκριθεί πολύ καλά σαν δεξί μπακ (με τετράδα στην άμυνα), όχι όμως σαν δεξί μπακ-χαφ. Είναι δυο εντελώς διαφορετικοί ρόλοι, με τον δεύτερο να είναι πολύ πιο απαιτητικός από τον πρώτο.
Ο προπονητής του ΑΠΟΕΛ καλείται να συνυπολογίζει όλα τα δεδομένα και αν κρίνει ότι είναι αναγκαίο να αναθεωρήσει κάποια πράγματα όσο αφορά τη φιλοσοφία του... να το κάνει, προβαίνοντας σε όλες τις ενέργειες-αλλαγές που χρειάζονται για την αγωνιστική βελτίωση της ομάδας του.
