Σάββας Λαζανιάς
Στο στρατόπεδο του ΑΠΟΕΛ πνέουν σε πελάγη ευτυχίας μετά τη χθεσινή θριαμβευτική πρόκριση στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ και την εξασφάλιση της συμμετοχής της ομάδας σε ευρωπαϊκό όμιλο για έβδομη φορά.
Τα οφέλη της χθεσινής τεράστιας επιτυχίας είναι πολλαπλά για τους «γαλαζοκίτρινους» σε όλα τα επίπεδα (αγωνιστικά, ψυχολογικά και κυρίως οικονομικά). Η έλευση του Γιώργου Δώνη ωφέλησε την ομάδα (κρίνοντας εκ του αποτελέσματος πάντα), καθώς είδαμε στον αγωνιστικό χώρο ποδοσφαιριστές-μαχητές με ανεβασμένη τη ψυχολογία, οι οποίοι είχαν σιγουριά στις κινήσεις τους, σε αντίθεση με τα τρία προηγούμενα παιχνίδια με τον Μπέιν στον πάγκο.
Ένας από τους παίκτες που παρουσιάστηκε βελτιωμένος στο χθεσινό παιχνίδι με τη Βιτορούλ (σε σχέση πάντα με τα τρία προηγούμενα ματς) ήταν ο Νούνο Μοράις. Ο Πορτογάλος αγωνίστηκε και στα 120 λεπτά της αναμέτρησης και βοήθησε σημαντικά τον ΑΠΟΕΛ με αρκετά τρεξίματα στη μεσαία γραμμή.
Βέβαια, ο φετινός Νούνο δεν συγκρίνεται σε καμία περίπτωση με τον ποδοσφαιριστή που βλέπαμε τα προηγούμενα χρόνια. Κανείς δεν μπορεί να νικήσει τον χρόνο. Ο Νούνο βαδίζει πλέον στο 34ο έτος της ηλικίας του και είναι απόλυτα φυσιολογικό να μην έχει τις ίδιες δυνάμεις που είχε το 2013, το 2015 ή ακόμα και το 2016.
Ο Γιώργος Δώνης θα πρέπει να διαχειριστεί σωστά τον Πορτογάλο για να μην τον «κάψει». Ο Νούνο δεν έχει τις ίδιες αντοχές που είχε τα προηγούμενα χρόνια. Δεν είναι έγκλημα εάν μείνει στον πάγκο ο Πορτογάλος σε κάποιο παιχνίδι.
Τώρα που προστίθεται και η επιλογή του Σόουζα, ο Γιώργος Δώνης θα έχει την ευχέρεια να ξεκουράζει μέσα-μέσα τον Πορτογάλο, κάτι το οποίο θα ωφελήσει πρώτιστα τον ίδιο τον παίκτη αλλά και τον ΑΠΟΕΛ.
