Οι διάφοροι αρμόδιοι και ειδικότερα οι ψυχολόγοι έχουν σπαταλήσει μπόλικο μελάνι αλλά και άπειρες διαλέξεις αναλύοντας την δυσκολία της συγκέντρωσης στο παρών. Δύσκολο να αφήσεις πίσω σου το παρελθόν πόσο μάλλον να παραβλέψεις, έστω και για λίγο το μέλλον.
Σε όλους τους τομείς της ζωής το συναίσθημα είναι ένα σημαντικό κομμάτι, ειδικότερα στον αθλητισμό. Στην δική μας περίπτωση, στο ποδόσφαιρο. Επηρεάζοντας όλο σου το είναι και υπερτερώντας αρκετές φορές της λογικής.
Τι τραβούν και αυτοί οι προπονητές; Κάποιες φορές οφείλουν να λειτουργήσουν ως ψυχολόγοι, άλλες ως πατέρες, μη ξεχνώντας πως είναι «αφεντικά». Ένα αφεντικό που θέλει να λειτουργεί ορθολογιστικά και έξυπνά οφείλει να είναι προσεχτικός στα λόγια που χρησιμοποιεί όταν κάνει διάλογο με τους υπαλλήλους του.. στην προκειμένη περίπτωση με τους παίκτες του.
Το φιλοσόφησα πολύ; Συγγνώμη αν κάπου χάθηκες. Είναι όμως αλλιώτικο να συνδέεις το ποδόσφαιρο με κοινωνικά θέματα ή με την καθημερινότητα.
Η επική πρόκριση των πρωταθλητών συνδυάστηκε με ένα τεράστιο κλίμα ευφορίας, γεγονός που είναι απολύτως φυσιολογικό. Άπαντες στο «γαλαζοκίτρινο» στρατόπεδο πανηγύρισαν έξαλλα. Για τρίτη φορά την τελευταία δεκαετία θα παρακολουθούμε τον ΑΠΟΕΛ στην Ευρώπη και μετά τα Χριστούγεννα.
Κάπου εδώ έρχεται και η δυσκολία στην δουλειά του Γερμανού κόουτς. Η αλήθεια δεν θα ήθελα καθόλου να βρισκόμουν στην θέση του! Άντε τώρα να αφαιρέσεις όλα όσα έγιναν πριν δύο μέρες, όλο αυτό τον ενθουσιασμό από τα κεφάλια των παικτών. Το ευχάριστο για τον ίδιο είναι ότι το επόμενο παιχνίδι είναι to all time el classico. Όσο και να πεις ακόμα και οι νέοι παίκτες έχουν ακούσει το τι εστί, την ίδια ώρα που οι παλιοί το έζησαν στο πετσί τους.
Η συγκέντρωση και η ετοιμότητα είναι απαραίτητα συστατικά για το Δευτεριάτικο παιχνίδι. Όσο για το refresh; Το προπονητικό team γνωρίζει καλύτερα από εμένα πως θα επιτευχθεί. Αν και κάτι μου λέει ότι και αυτή την φορά ο Ντολ θα αιφνιδιάσει με τις επιλογές του… και όχι δεν θα θεωρηθεί rotation!
Μέρα Δευτέρα… ένα ντέρμπι βγαλμένο από άλλες εποχές, με άρωμα ρομαντισμού και ταυτοχρόνως ανταγωνισμού. Το γεγονός ότι η φετινή Ομόνοια βαδίζει στα παλιά γνώριμα μονοπάτια, πείθει με την απόδοση της και βρίσκεται τέσσερις βαθμούς πάνω από τον ΑΠΟΕΛ (έστω και λόγω περισσότερων παιχνιδιών) τεκμηριώνει την πιο πάνω άποψη. Θα είναι ντέρμπι με τα όλα του…
Και όπως κάθε ντέρμπι, έτσι και αυτό είναι τριπλής παραλλαγής και οι λεπτομέρειες ίσως ορίσουν το αποτέλεσμα. Λίγο κλισέ; Είναι όμως ρεαλιστικό. Ο ΑΠΟΕΛ έχει ένα δυνατό στοιχείο στα χέρια του τις στημένες φάσεις. Μάτιτς και Γιώργος Μέρκης έχουν τόση χημεία όση ένα ηλικιωμένο ζευγάρι. Αν προσθέσουμε στην εξίσωση τον Σάβιτς και τον Πάβλοβιτς τότε αντιλαμβάνεσαι το γιατί η ομάδα σκοράρει ασταμάτητα μετά από εκτελέσεις φάουλ και κόρνερ.
