Σάββας Λαζανιάς
Κόντρα στην ΑΕΚ ο ΑΠΟΕΛ ήταν καλύτερος όμως δεν κατάφερε να μετουσιώσει την υπεροχή του σε κάποιο γκολ, με αποτέλεσμα να φύγει ηττημένος από την Αρένα.
Αυτό το φαινόμενο δεν παρατηρήθηκε μόνο στο παιχνίδι της Αρένας αλλά και σε αρκετά άλλα παιχνίδια του φετινού πρωταθλήματος. Ο ΑΠΟΕΛ δυσκολεύεται όταν έχει να αντιμετωπίσει κλειστές άμυνες. Με αυτό τον τρόπο επέλεξε (δικαιολογημένα) να αγωνιστεί η ΑΕΚ μετά την αποβολή του Ακοράν και στο τέλος κατάφερε να φτάσει στη νίκη.
Το 3-5-2 (ή 3-4-3) που χρησιμοποιεί ο Τραμετσάνι λειτουργεί πολύ πιο καλά όταν ο αντίπαλος δεν κλείνεται στο καβούκι του. Αυτή είναι η φιλοσοφία του Ιταλού μέσα από το συγκεκριμένο σύστημα, να χτυπά η ομάδα του στους ανοιχτούς χώρους. Κόντρα όμως σε ομάδες που παίζουν μαζεμένα και επιφυλακτικά, ο ΑΠΟΕΛ δυσκολεύεται και δεν δημιουργεί πολλές φάσεις. Όμως και αυτές τις λιγοστές ευκαιρίες που δημιουργεί σε αυτά τα παιχνίδια, στις πλείστες φορές δεν τις εκμεταλλεύεται, κάτι που έχει ως φυσιολογικό επακόλουθο την απώλεια βαθμών.
Στο σημερινό μας κείμενο δεν θα εστιάσουμε στο σύστημα και στη φιλοσοφία του Τραμετσάνι (το κάναμε αρκετές φορές στο παρελθόν), αλλά στη συνεισφορά των επιθετικών στο σκοράρισμα, η οποία είναι ομολογουμένως είναι αρκετά μέτρια.
Ξεκάθαρα, οι Μπάλογκ, Βιντιγκάλ και Μπέζιακ δεν έχουν τον εύκολο γκολ. Για τον Σλοβένο θέλω να ανοίξω μια μικρή παρένθεση και να σημειώσω ότι μου αρέσουν πολύ τα αγωνιστικά του στοιχεία παρά το γεγονός ότι δεν είναι «killer». Έχει όμως απίστευτα τρεξίματα και με τις κινήσεις του δεν αφήνει σε ησυχία τους αντίπαλους αμυντικούς. Είναι «εργάτης» στην επίθεση και μπορεί να ανοίγει διαδρόμους για τους συμπαίκτες του. Πιστεύω ότι την επόμενη σεζόν θα έχει πιο ουσιαστική συνεισφορά. Κλείνω την παρένθεση και πάμε παρακάτω.
Ο Νατέλ μετρά μέχρι στιγμής 8 γκολ στο πρωτάθλημα όμως χωρίς υπερβολή θα μπορούσε να πετύχει άλλα τόσα βάσει των τελικών προσπαθειών που είχε σε όλα τα ματς. Έχει και αυτός θέμα στο τέλειωμα των φάσεων όπως και οι προαναφερθέντες. Το ίδιο ισχύει και για τον Τάμαρι, ο οποίος ωστόσο δεν θεωρείται καθαρόαιμος επιθετικός.
Από το υπάρχον ρόστερ του ΑΠΟΕΛ θεωρώ ότι οι παίκτες με τα καλύτερα τελειώματα είναι οι Ζαχίντ, Εφραίμ και Ντε Βινσέντι, οι οποίοι όμως δεν λογίζονται ως καθαρόαιμοι επιθετικοί. Στο περσινό ρόστερ του ΑΠΟΕΛ υπήρχαν παίκτες με καλύτερα τελειώματα από αυτούς τους τρεις (Ντε Καμάργκο και Ποτέ) όμως φέτος δεν υπάρχει κανείς. Δεν υπάρχει αυτός ο παίκτης που θα μπορούσε να κάνει πιο εύκολο το έργο της ομάδας. Για παράδειγμα αν ήταν φέτος στην ομάδα ένας παίκτης τύπου Ποτέ, ο ΑΠΟΕΛ πιθανότατα θα ήταν ήδη πρωταθλητής.
Στο φετινό πρωτάθλημα έλειψε από τον ΑΠΟΕΛ ο παίκτης που να μπορεί να τελειώσει τις φάσεις μέσα στο τετράγωνο. Όμως, όπως όλα δείχνουν δεν θα του στοιχίσει στο τέλος αυτό το μεγάλο κενό καθώς η ομάδα της Λευκωσίας βρίσκεται πολύ κοντά στην κατάκτηση του τίτλου.
Η απόκτηση ενός γκολτσή αποτελεί μέγιστη προτεραιότητα για τους «γαλαζοκιτρίνους» ενόψει της μεταγραφικής περιόδου του καλοκαιριού. Προς αυτή την κατεύθυνση θα κινηθεί ο Ντομένικο Τέτι και οι συνεργάτες τους για να καλυφθεί έγκαιρα αυτό το σημαντικό κενό, προκειμένου να πάει η ομάδα στα κρίσιμα ευρωπαϊκά παιχνίδια έχοντας στο ρόστερ της ένα επιθετικό που να ξέρει να βάζει τη μπάλα μέσα στο πλεκτό.
