Θα ήταν η τέλεια…Αμερικανιά, να έβαζε το πρώτο του γκολ με την Ανόρθωση ο Δημήτρης Χριστοφή στις 21/1. Είναι η μέρα που κάποιος σκέφτηκε να καθιερώσουν στις ΗΠΑ ως η «εθνική ημέρα αγκαλιάς». Δεν είμαστε στην Αμερική όμως να χρειάζεται να τα φέρνουμε έτσι όπως βολεύουν.
Πριν μια βδομάδα προέκυψε η είδηση, μέσα από την αποστολή της Ομόνοιας για το ματς απέναντι στην Ανόρθωση, πως ο Δημήτρης είναι εκτός πλάνων του Χένινγκ Μπεργκ και μια βδομάδα μετά έτρεξε να αγκαλιάσει τον Τιμούρ Κετσπάγια αμέσως μετά το γκολ του.
Τον ήθελαν και οι συμπαίκτες του να τον αποθεώσουν, όμως μεμιάς τους ντρίμπλαρε και έτρεξε προς τον άνθρωπο που του έδειξε εμπιστοσύνη και τον πήρε στην ομάδα του σε μια άσχημη στιγμή. Η ποιότητα είναι εκεί, η θέληση για επανεκκίνηση φαίνεται να υπάρχει και η εμπιστοσύνη από τον Τιμούρ επίσης. Καλός συνδυασμός για να τα καταφέρεις η αλήθεια.
Όμως ενόψει της συνέχειας πρέπει να απασχολήσουν την Ανόρθωση και όσα έγιναν πριν τον ενθουσιασμό που έφερε η είσοδος Χριστοφή και Ανανίτζε. Ήταν μια νωθρή εμφάνιση σε όλο το πρώτο μέρος, που έχει την εξήγησή της όμως δεν παύει από του να είναι κακό σημάδι. Η κούραση είναι εκεί και βγήκε, όμως το πρόγραμμα δε θα ευκολύνει. Κάθε άλλο. Ακολουθούν άλλα τρία παιχνίδια μεσοβδόμαδα στις επόμενες τέσσερις βδομάδες με ΑΠΟΕΛ και Νέα Σαλαμίνα. Ντέρμπι και τα τρία. Άρα θα χρειαστεί να ψάξει στο βάθος του ρόστερ του και τα δυο παιδιά που ήρθαν θα επιστρατευτούν.
Οι Κοφί, Κορρέα και Στυλιανού δεν υπολογίζονταν καθόλου, ο Σαντίκ έπαιζε ελάχιστα. Άρα στην ουσία το ρόστερ μεγάλωσε παρά το γεγονός πως έφυγαν περισσότεροι από όσους ήρθαν. Άρχισαν και οι τιμωρίες με κάρτες, Νταουσβίλι, άρα δεδομένα θα χρειαστούν όλοι. Από τις αντοχές τους, θα κριθούν πάρα πολλά σε αυτόν τον μήνα.
