Χρήστος Ζαβός
Οκ… ήταν το κρύο, το παμπάλαιο και σχεδόν αποκρουστικό Μακάρειο, οι πολλές απουσίες, το άγχος για τη νίκη, η επιθυμία να διατηρηθείς στην κορυφή, η κούραση της Τετάρτης και φυσικά ο Βασίλης Δημητρίου.
Για τον οποίο πολλά είπαμε και άλλα πολλά είδαμε, αλλά ξεπεράσαμε ευθείς αμέσως… σ’ αντίθεση με πολλούς που στο μυαλό τους κόλλησε στη φιγούρα του συγκεκριμένου διαιτητή.
«Ρε καλά», «ρε έχεις δίκαιο», «ρε όντως δεν σε έπαιξε στα ίσα», « ρε ήταν πέναλτι», «ρε ήταν οφ σάιτ»… «ρεεεεε δεν είναι μόνο αυτός όμως που ευθύνεται για το ότι δεν κατάφερες να πάρεις το ματς και κόντεψες μάλιστα να το χάσεις»
Όχι, εκεί ατού. Να βρίζει και να καταριέται τον ψηλό. Και άμα του έλεγες η ομάδα δεν είναι καλά, φαίνεται, νοσεί κυρίως επιθετικά και είναι γενικώς αλλαγμένη… τίποτα ξεροκεφαλιά… «και είμαστε πρώτοι»», « και αν μας έδινε το πέναλτι» και πάει λέγοντας.
Μόνο που όποιου το μυαλό κολλά, δεν έχει σωστή άποψη της πραγματικότητας. Και του έρχεται ένα τούβλο στο κεφάλι, για να του πάρει πολύ καιρό να επαναφέρει το μυαλό του. Ας αφήσουμε τη ξεροκεφαλιά και ας μιλήσουμε για την ομάδα.
Ο Κετσπάγια μίλησε για την κούραση. Δεχτό. Ας προσθέσουμε σ’ αυτό τις απουσίες. Λογικό. Μισή ομάδα απουσιάζει, θα χάσει τη συνοχή της, επίσης λογικό.
Τι γίνεται όμως με την συμπεριφορά της μες στο γήπεδο; Πόσο επιθετική είναι; Ποιοι τρόποι βρέθηκαν προκειμένου να ξεμπουκώσει και να είναι η ομάδα αυτή που όλοι θαυμάσαμε από την αρχή της χρονιάς;
Τζίφος. Άσε το ματς με τον ΑΠΟΕΛ που ποτέ δεν έβαλες παίκτη στην αντίπαλη περιοχή, παρά μόνο στη φάση του Ντουρίς. Με τον Ολυμπιακό;
Ξεκινά το ματς και οι μπαλιές από πίσω με τους Σίντεφελντ και Βργκτς πέφτουν βροχή. Λείπει ο Μαρκάσα, λείπει ο Πούμπα, λείπει και ο Αρτυματάς, δεν υπάρχει κουβαλητής.
Οκ, το καταλαβαίνω. Είναι ο Ιωάννου μεν, ο οποίος φέτος για πρώτη αναλαμβάνει τέτοιο ρόλο, ο Βασιλακάκης έτσι όπως τοποθετείται κάτι σαν ντεμί- δεκάρι χάνεται, ενώ ο Ράγιος είναι ελεύθερος και όχι ωραίος, αφού κουράστηκε να περνούν όλα από τα πόδια του. Τον έβλεπες παντού σήμερα. Μέχρι και στη γωνία της άμυνας σου τον είδαμε… να δεις που θα φταίξει για μερικούς πάλι.
Όσον αφορά τ’ άκρα της επίθεσης, άστα να πάνε. Ο Κετσπάγια για 25 λεπτά έχει το Ντουρίς στ’ αριστερά και τον Τζίμη κορυφή και ευτυχώς το αλλάζει, χωρίς όμως να προκύπτουν και φοβερά με τρομερά πράγματα.
Κάτσε να σου το πω πιο ξεκάθαρα. Η καλή Ανόρθωση φέτος είναι… ο Ράγιος να έχει πίσω του δύο σκυλιά τα οποία ένα εκ των οποίων βρίσκεται έξω από την αντίπαλη περιοχή για να προσθέτεις παίκτες εκεί.
Διαθέτει επίσης δύο γραμμές ολοκληρωμένες αφού τα μπακ, μαζί με τα εξτρέμ επιτίθεται να αμύνονται σχεδόν αριστουργηματικά.
Και έχει επίσης έναν επιθετικό κορυφής, καθαρό, που κυρίως παίζει με την πλάτη για να δημιουργεί διαδρόμους, είτε στον Ράγιος, είτε στον Καλτσά, είτε στον Οκριασβίλι είτε στον Μανθάτη είτε ακόμη και στα ένα από τα δύο σκυλιά. Αρτυματά, Μπούμπα ή Βασιλακάκη.
Στα τελευταία δύο ματς, απλά δεν βλέπεις τίποτα απ’ όλα αυτά. Και δεν φτάνει αυτό, ζημιώνεις και την άμυνα σου που δέχεται πολύ περισσότερη πίεση. Και ενώ η αμυντική σου γραμμή είναι η καλύτερη στο πρωτάθλημα ή κινδυνεύει να φάει γκολ όπως με ΑΠΟΕΛ ή τρως δύο γκολ και πας σπίτι σου ν’ ανάψεις σώπα μήπως και συνέλθεις.
Το ότι για παράδειγμα ο Κατσαράβα έπαιξε μόνο 10 λεπτά στα δύο τελευταία ματς, πάω πάσο. Μπήκε όμως μέσα, έδωσε μια ασσίστ, βρήκε μισή ευκαιρία και κέρδισε ένα φάουλ έξω από την περιοχή. Τι σκέφτεται ο Τιμούρ, πως το αντιλαμβάνεται, αυτός ξέρει… αλλά και εμείς απ’ έξω βλέπουμε.
Υπάρχουν δυσκολίες. Τις επισημάναμε και τις βλέπουμε κιόλας. Απουσίες, κούραση, αν θες και σχετική απειρία γιατί και ο Κετσπάγια πάει καιρός να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Μη νομίζεις. Δεν είναι ποδήλατο. Συναισθήματα είναι και πάνε και έρχονται.
Θέλει προσοχή. Αλλά θέλει κυρίως να εξευρεθούν οι λύσεις που υπάρχουν μες στο ρόστερ και πίστη. Την οποία δείχνει να μην έχει τον τελευταίο καιρό.
Κάποιοι λεν και καλά κάνουν ότι είναι κακή παρένθεση. Τις οποίες όμως παρενθέσεις όπως θυμάμαι από τα λίγα μαθηματικά που έμειναν στο μυαλό μου, καμιά φορά τις κλείνουμε εκεί που πρέπει.
Και άμα δεν τις κλείσουμε… τότε έρχεται το αποτέλεσμα του διαγωνίσματος μαθηματικών και μένεις μαλάκας. Όπως έμειναν πολλοί σήμερα… και ελπίζω όχι όλοι στη συνέχεια.
Τεστ είναι γενικώς. Όχι όμως μαθηματικών. Ούτε ξεροκεφαλιά, θέλει, ούτε σπαζοκεφαλιά με αριθμούς. To +5 και -15 στη βαθμολογία πάει και έρχεται. Στομάχια θέλει και καθαρό μυαλό. Και πάνω το κεφάλι… όχι όπως τη φώτο.
