Η Ανόρθωση δεν απώλεσε απλώς δύο πόντους απέναντι στη Φλόρα Ταλίν. Ούτε χάθηκε απλώς μία νίκη μαζί με τις ελπίδες για μία καλύτερη πορεία στους ομίλους του Γιουρόπα Κόνφερενς Λιγκ. Χάθηκε η πίστη, χάθηκαν και πολλά λεφτά. Θα πει κανείς πως δεν τα είχε κιόλας για να τα χάσει. Ναι, ΟΚ. Όμως, το γεγονός πως τα μπόνους νίκης ισοδυναμούν με 500.000 ευρώ (δηλαδή μισό εκατομμύριο) λέει κάτι; Αν δεν λέει, καλό είναι να υπενθυμίζεται…
Η ομάδα της Αμμοχώστου δεν είναι τέτοια που… φυσάει το χρήμα, ούτε το χρέος της είναι μικρό. Θα μπορούσε τη δεδομένη στιγμή να έχει εξασφαλισμένες άλλες 334.000 ευρώ (από την ισοπαλία πήρε 166.000). Και βάσει προϋπολογισμού, οι 500.000 ίσως αντιστοιχούν και στο ποσό που καταβάλλεται ως συνολικό για την καταβολή ενός μηνιαίου μισθού στο ποδοσφαιρικό τμήμα.
Η νίκη χάθηκε διότι επαναλήφθηκαν λάθη και συμπτώματα… αυτοχειρίας. Οι αδυναμίες παραμένουν εξόφθαλμες και γενικώς η ομαδικότητα μοιάζει να είναι όρος «άγνωστος» για αρκετούς παίκτες. Και όσες ηγετικές φυσιογνωμίες και αν έχει μία ομάδα, δεν αρκούν άμα συγκεκριμένοι θέλουν συνεχώς να κάνουν του… κεφαλιού τους. Ούτε οι ατομικές εκλάμψεις οδηγούν στην… πηγή.
Άμα κάποιοι παίκτες αρχίσουν να σέβονται το ψωμί που τρώνε και αντιληφθούν το μέγεθος της ομάδας για την οποία αγωνίζονται και όταν κάποιοι αρχίσουν επιτέλους να μαθαίνουν μέσα από τα λάθη τους και γίνουν σοφότεροι, τότε και μόνο η Ανόρθωση θα γίνει πραγματική διώκτρια... των διακρίσεων. Σε αντίθετη περίπτωση, θα πάνε στράφι οι στόχοι που τέθηκαν και οι φιλοδοξίες.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και στις δύο διοργανώσεις που συμμετέχει η Ανόρθωση και από τα ποδοσφαιρικά μαθηματικά, το αποτέλεσμα των πράξεων φανερώνει προβληματισμό.
