Οι μαζικές φυγές στο στρατόπεδο της Ανόρθωσης το περασμένο καλοκαίρι, οδήγησαν στην ριζική ανανέωση κυρίως της αμυντικής και επιθετικής γραμμής. Η απομάκρυνση μονάδων όπως οι Γκάμπριελ Μόουρα και Γκιγιέρμε Σάντος, όπως επίσης η επιστροφή του Δημήτρη Γιαννούλη στον ΠΑΟΚ, έφεραν την αποψίλωση των άκρων της άμυνας και την ανάγκη ποιοτικής και ποσοτικής ενίσχυσης.
Κάτι τέτοιο πραγματοποιήθηκε αρχικά με την απόκτηση του Ιβάν Μπανταλόφσκι, του Κώστα Πηλέα και του Γιόσιπ Κβέσιτς, με τον Βόσνιο να αποδεικνύεται στην πορεία ανεπαρκής και να παραδίδει τη σκυτάλη στον Ντάνιελ Πράνιτς. Παρά τις τρεις προσθήκες, το δεξί άκρο της άμυνας δεν στελεχώθηκε με πρωτοκλασάτη λύση και έτσι ο Ρόνι Λέβι αναγκάστηκε να μετατοπίσει τον Αμπντουλάχι Σιβού εκεί.
Τα φετινά δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά και μάλιστα προς το καλύτερο, μιας και η απόκτηση του Νικόλα Εγγλέζου δημιούργεί ακόμα και υπερπληθυσμό στα άκρα της άμυνας. Στις λύσεις των Ντάνιελ Πράνιτς και Κώστα Πηλέα, προστέθηκαν τον περασμένο Ιανουάριο οι Άντραζ Στρούνα και Έρβιν Κοφί, οι οποίοι διατηρούν συμβόλαιο τουλάχιστον και τη νέα σεζόν.
Πλέον ο προπονητής της Ανόρθωσης έχει πέντε επιλογές για τα άκρα της άμυνας, γεγονός που οδηγεί, κατά πάσα πιθανότητα, στην ανάγκη δανεισμού του ελπιδοφόρου Κώστα Πηλέα. Ο 19χρονος ακραίος αμυντικός πήρε φέτος περιορισμένο χρόνο συμμετοχής και η πίστη που υπάρχει στο πρόσωπό του, οδηγεί στην επιλογή του να φορέσει μια άλλη φανέλα πλην της κυανόλευκης, ώστε να μαζέψει εμπειρίες και να επιστρέψει σοφότερος.
