Λίγο η δυστοκία των ποδοσφαιριστών της Ανόρθωσης και λίγο η εξαιρετική εμφάνιση του αντίπαλου αμυντικού διδύμου στο πρώτο ντέρμπι της χρονιάς, υποχρεώσαν την ομάδα του Ρόνι Λέβι στην πρώτη ήττα εντός συνόρων. Ευκαιρίες όπως αυτές που παρουσιάστηκαν κυρίως στους Μίχαλ Ντούρις, Ρούμπεν Ράγιο και Νόσα Ιγιεμπόρ θα μπορούσαν να δώσουν ακόμα και προβάδισμα δύο γκολ στη «Μεγάλη Κυρία» ωστόσο την ουσία είχε η ΑΕΛ.
Ο Ισραηλινός τεχνικός φαίνεται να έχει κατασταλάξει σε μια εντεκάδα μιας και σε σχέση με τον αγώνα στο «Στέλιος Κυριακίδης» δεν παρατηρήθηκε οποιαδήποτε μεταβολή πριν της δεδομένης ενσωμάτωσης του Βίνσεντ Μπεσάτ στο αρχικό σχήμα και συγκεκριμένα στο αριστερό άκρο της άμυνας. Στο δημιουργικό κομμάτι ο Ρούμπεν Ράγιο ήταν ιδιαίτερα ορεξάτος ενώ συμβολή στο κομμάτι αυτό είχε και ο Νόσα Ιγιεμπόρ, πραγματοποιώντας μετά από πολύ καιρό, μιαν εμφάνιση που μπορεί να χαρακτηριστεί τουλάχιστον… ενθαρρυντική.
Η είσοδος των Ρικάρντο Λαβόρδε και Νίκα Κατσαράβα γέμισε με περισσότερα πρόσωπα την αντίπαλη μεγάλη περιοχή, ωστόσο αποδυνάμωσε τη μεσαία γραμμή με αποτέλεσμα η δημιουργία να γίνεται με ανορθόδοξο τρόπο. Ο σχηματισμός 4-4-2 μπορεί θεωρητικά να ταιριάζει στον τρόπο που έχει δομηθεί το κυανόλευκο ρόστερ, ωστόσο πρακτικά κρίνεται ως σχέδιο έσχατης ανάγκης, παρά μια δίοδος διεκδίκησης βαθμών με ορθολογικό τρόπο.
Η αστοχία στην τελική προσπάθεια μπορεί να χαρακτηριστεί ως ατυχία ωστόσο στο χώρο του ποδοσφαίρου τέτοιος όρος δεν υπάρχει ή τουλάχιστον δεν πρέπει να υπάρχει. Η αγωνιστική βελτίωση της Ανόρθωσης είναι δεδομένη στους δύο τελευταίους αγώνες με υποσημείωση το γεγονός ότι απαιτείται διάρκεια μεγαλύτερης των εξήντα λεπτών.
