Είναι κάτι που προκαλεί εντύπωση, αν αναλογιστεί κανείς την ευρύτερη παράδοση στους αγώνες των δύο ομάδων στο «Αντώνης Παπαδόπουλος». Κι όμως, τέσσερα και βάλε χρόνια είχαν περάσει από την προηγούμενη φορά που η ΑΕΛ έφευγε με άδεια χέρια από την έδρα της Ανόρθωσης, μέχρι να φτάσουμε στο περασμένο Σάββατο (7/12).
Ήταν, τότε, η χρονιά της αρκούδας. Όχι με βάση τους Κινέζους, αλλά σύμφωνα με τον τεχνικό διευθυντή της Ανόρθωσης, Τεντ Φαν Λέουβεν, και του ευφάνταστου έως ποιητικού τρόπου με τον οποίο συνήθιζε να παρουσιάζει τους παίκτες που «έντυνε» στα γαλανόλευκα. Μιλάμε για τον Μάρκους Χόλγκερσον*, ο οποίος μαζί με τον Ντίνο Ντλοβού είχαν διαμορφώσει το 2-0 με το οποίο επικράτησε η ομάδα τους τον Αύγουστο του 2015 σε βάρος της ΑΕΛ. Από τότε μέχρι και την αγωνιστική που μας πέρασε, το «σπίτι» της αντιπάλου τους δεν ήταν ιδιαιτέρως αφιλόξενο για τους «γαλαζοκίτρινους». Στα πέντε επόμενα ματς πήραν δύο νίκες (αμφότερες με 0-1, χάρη σε γκολ των Ανδρέα Κυριάκου και Άλεξ Ντα Σίλβα) κι έφεραν τρεις ισοπαλίες (δύο με 0-0, μία με 1-1 με τέρματα των Αμπντουλάγεφ και Λαφράνς).
Η φετινή Ανόρθωση, βεβαίως, δεν έχει καμία σχέση με αυτήν των Ολλαδών, όταν ο ένας είχε αποτελέσει επιλογή του άλλου όμως στην πορεία αποφάσισαν πως δεν μπορούσαν πια να συνυπάρξουν. Προφανώς δεν έχει καμία σχέση ούτε με αυτήν του Πούτσε ή του Στρέπελ. Εδώ δεν έχει καμία σχέση με αυτήν του Λέβι, που είχε διαγράψει την καλύτερη πορεία της πενταετίας (τη σεζόν 2017-18).
Για να μη χάσεις απ’ αυτήν την Ανόρθωση πρέπει να κάνεις πολύ περισσότερα απ’ όσα έκανε η ΑΕΛ, και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Αφήνοντας κενά όπως αυτά που παρουσιάστηκαν στο 11’ τόσο στα αριστερά, όσο και στην «καρδιά» της άμυνας, και με ατομικά λάθη όπως αυτά του 38’, δύσκολα θα τη γλιτώσεις. Για να την ξεκλειδώσεις χρειάζονται περισσότερες ιδέες, καλύτερες επιλογές κι αποφάσεις, παραπάνω ποιότητα. Μία φάση όλη κι όλη δεν μπορεί να είναι αρκετή.
Τρόπος για να τη νικήσεις, δε, ακόμα αναζητείται. Όχι μόνο απ’ την ΑΕΛ (που σε 180 αγωνιστικά λεπτά κόντρα στην Ανόρθωση είχε και δεν είχε τέσσερις φάσεις της προκοπής), αλλά απ’ όλες τις ομάδες της Κύπρου μέχρι τώρα.
*«Μέσα σε όλες μας τις προσπάθειες να αποκτήσουμε τον Τονούτσι, σχεδόν δεν παρατηρήσαμε την αρκούδα που περνούσε και είχε το όνομα Μάρκους Χόλγκερσον», έγραφε στα τέλη Αυγούστου του 2014 ο Φαν Λέουβεν, για την απόκτηση του πανύψηλου Σουηδού στόπερ.
