Το τελικό σκορ ήταν πάντοτε από τα τελευταία πράγματα που είχαν σημασία στα φιλικά του καλοκαιριού, πόσο μάλλον φέτος που η προετοιμασία είχε τόσες και τόσες ιδιαιτερότητες. Ωστόσο, αν υπήρχε κάποιο που μετρούσε, όχι από πλευράς αποτελέσματος, αλλά ως προς την αγωνιστική παρουσία της ομάδας, αυτό ήταν σίγουρα το χθεσινό (14/8) κόντρα στην ΑΕΚ. Το τελευταίο, δηλαδή, πριν η μπάλα στηθεί στη σέντρα του Μακαρείου την ερχόμενη Κυριακή (23/8) και σηματοδοτηθεί έτσι για την ΑΕΛ η αφετηρία του νέου μαραθωνίου.
Η νίκη που πήρε η ομάδα του Ντούσαν Κέρκεζ σε βάρος της αντιπάλου της δεν εξαργυρώνεται με κάτι ουσιώδες. Η πραγματική παρακαταθήκη ενόψει του ματς με τον Ολυμπιακό είναι η ετοιμότητα που έδειξε. Γι’ αυτό ήταν, άλλωστε, που δούλευαν παίκτες και τεχνικό τιμ ενάμιση και πλέον μήνα. Κι αυτό είναι που έχει πραγματική σημασία.
Ταυτόχρονα, μας έδωσαν και μια γεύση από τους νεωτερισμούς που θα εφαρμόσουν στο νέο πρωτάθλημα. Κι αυτό γιατί ο Ντούσαν Κέρκεζ με το επιτελείο και τους παίκτες του φαίνεται πως θα μας παρουσιάσουν μια διαφορετική τακτικά ΑΕΛ από αυτήν που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε την τελευταία διετία.
Ο κόουτς δεν παρέταξε την ομάδα του με κανέναν από τους δύο σχηματισμούς που επιλέγει κατά κόρον από τότε που ανέλαβε το γαλαζοκίτρινο πηδάλιο. Επέλεξε να την κατεβάσει με τετράδα στην άμυνα (Χάρη, Αντρέ, Ράσο και Έουλερ από δεξιά προς τα αριστερά), έναν καθαρό κόφτη (Μεντόγεβιτς) και δύο εσωτερικούς χαφ (Παπαφώτη, Ντανίλο) μπροστά του. Τους ακραίους επιθετικούς (Αβραάμ και Γκαζαριάν) που πλαισίωναν τον Μαέ και συμπλήρωσαν το 4-3-3 που επέλεξε, δε, τους έβαλε να παίξουν με αντίθετο πόδι.
Την προηγούμενη διετία αυτά δεν τα συνήθιζε ακόμα κι όταν επέλεγε να αφήνει στην άκρη το 3-5-2 για χάρη του 4-2-3-1. Ακόμα κι όταν χρησιμοποιούσε έναν παίκτη με δημιουργικές αρετές στο δίδυμο του άξονα (τον Γερολέμου στο πλάι του Νταβόρ λόγου χάρη), τους έβαζε να παίξουν λίγο πολύ στην ίδια ευθεία κι έριχνε κάποιον σε πιο… δεκαροειδές ρόλο (βλέπε Αγκάνοβιτς) μπροστά τους. Στα «φτερά», δε, μπορεί κάποιες φορές οι εξτρέμ του να άλλαζαν πλευρές πάνω στο παιχνίδι, όμως συνήθως τους έβλεπες να παίζουν σε άκρο «βολικό» για πλαγιοκοπήσεις βάσει του καλού τους ποδιού (για παράδειγμα τον Αβραάμ αριστερά και τον Τόρρες δεξιά).
Όταν ρολάρει και δέσει για τα καλά, ο νέος τρόπος παιχνιδιού της μπορεί να την κάνει πιο επιθετική, με μεγάλη συμμετοχή των μπακ στην ανάπτυξή της, ακραίους που να συγκλίνουν και να πατούν περιοχή και, σε συνδυασμό με τις προωθήσεις των κεντρικών χαφ, κάνοντάς την ικανή να φορτώνει τα αντίπαλα καρέ με μπόλικους παίκτες. Έτσι λοιπόν, ακόμα κι αν τα περισσότερα πρόσωπα είναι γνώριμα κι οι νέοι λιγοστοί, τη σεζόν που έρχεται φαίνεται πως θα δούμε μια διαφορετική τακτικά ΑΕΛ, που θα προσπαθήσει να πετύχει αυτά που θέλει με μια διαφορετική φιλοσοφία.
