Από παιδιά μαθαίναμε ότι οι μάγοι, που είναι και πολύ επίκαιροι αυτή την εποχή, ήταν τρεις. Αν είσαι οπαδός της ΑΕΛ, ωστόσο, ξεχνάς ό,τι ήξερες. Φέτος προέκυψε ένας ακόμα, ορμώμενος από το Βέλγιο. Ο Ράιαν Μάε ακολούθησε το άστρο που έλαμπε όχι πάνω από μια φάτνη, αλλά πάνω από ένα γήπεδο και παρέδωσε το δώρο του στο πλεκτό του Τσιρείου.
Ακόμα και στις καλές του παρουσίες, αυτές στις οποίες ήταν ορεξάτος και μαχητικός, οι φάσεις μπροστά στις αντίπαλες εστίες στις οποίες είχε εμπλακεί δεν ήταν πάρα πολλές. Η άμυνα του ΑΠΟΕΛ, ωστόσο, ένιωσε τον Βελγομαροκινό περισσότερο από κάθε άλλη. Η επίδραση που είχε στο παιχνίδι ερχόμενος από τον πάγκο ήταν άμεση, αφού οι πρώτες επαφές του με την μπάλα έφτιαξαν τη φάση (που τελείωσε ο ίδιος με σουτ που σταμάτησε στην προβολή του Άλεφ) η οποία έφερε το κόρνερ που κατέληξε στο γκολ της ισοφάρισης.
Στη συνέχεια, δε, το πήρε πάνω του και ολοκλήρωσε την ανατροπή με το πρώτο του γκολ με τα γαλαζοκίτρινα. Γκολ που ήρθε στη 12η παρουσία του συνολικά με την ΑΕΛ (11 για το πρωτάθλημα και μία για το Σούπερ Καπ) και, προσωποποιώντας το ακόμα παραπάνω, μετά από σχεδόν 14 μήνες. Τόσοι μεσολάβησαν από την τελευταία φορά που είχε σκοράρει, σ’ ένα ματς κυπέλλου της Άαρχους απέναντι στη Νέστβεντ στις 31 Οκτωβρίου του ’18.
