Παίρνεις στα χέρια σου το φύλλο αγώνος και βλέπεις ότι κάτι δεν κολλάει. Βλέπεις ότι όποιο να έχει επιλεχθεί από τα δύο συστήματα που παρατάσσει ο Κέρκεζ, με τα πρόσωπα που υπάρχουν στην εντεκάδα κάποιος θα πρέπει να παίξει σε θέση «ξένη» για τον ίδιο. Ο «κλήρος» έπεσε τελικά στον Ιβάν Κάρλος, έναν σέντερ φορ που κλήθηκε να δώσει λύση σε μια θέση στην οποία η ΑΕΛ πονά, ειδικά τις τελευταίες εβδομάδες.
Ο Βραζιλιάνος έπαιξε με φιλοτιμία και τακτική συνέπεια ανασταλτικά. Από τη μέση και μπροστά, ωστόσο, οι περισσότερες προσπάθειές του έμειναν ημιτελείς. Ούτε οι Μηνάς Αντωνίου και Ανδρέας Αβραάμ που κάλυψαν από κοινού, πότε ο ένας και πότε ο άλλος, τη θέση μετά το 54’ και την αντικατάσταση του Κάρλος έδωσαν πολλά. Ο παίκτης που θα μπορούσε να δώσει λύσεις στο πρόβλημα αυτό υπάρχει στο ρόστερ, όμως τις τελευταίες αγωνιστικές βλέπει τα παιχνίδια από το σπίτι.
Στα ξεκινήματα της χρονιάς η ΑΕΛ περίμενε πολλά από τον Μανουέλ Τόρες. Η αλήθεια είναι πως στο 3-5-2 ο Ισπανός δεν έχει θέση, όταν όμως στο 4-2-3-1 είναι ό,τι καλύτερο διαθέτει στο δεξί φτερό. Ή μάλλον ήταν. Με τα υφιστάμενα δεδομένα ο Ισπανός επί της ουσίας δεν είναι πια στην ομάδα, αφού Κέρκεζ και Τόρες δεν μπορούν να συνυπάρξουν στο βοηθητικό. Το «άδειασμα» του Ισπανού δεν είναι τυχαίο, το μεταξύ τους γυαλί δεν ξανακολλάει και με τα δεδομένα που υπάρχουν θα είναι ο πρώτος που θα φύγει ανοίγοντας θέση για τη μεταγραφή ενός νέου εξτρέμ.
