Ήταν ένα ακόμα ματς στο οποίο έδωσε αρκετά, αλλά δεν εξαργύρωσε τίποτα. Το 3-0 δεν αποτυπώνει επ' ουδενί την πραγματική εικόνα του αγώνα. Είναι πολύ βαρύ για μια ομάδα με την παρουσία της χθεσινής (4/10) ΑΕΛ. Εντούτοις, στο τέλος της ημέρας αυτό που μένει είναι πως υποχρεώθηκε να επιστρέψει σπίτι της χωρίς βαθμό μετά από μια ακόμα από τις δύσκολες, ομολογουμένως, εξόδους που είχε στα ξεκινήματα της φετινής σεζόν σε Λευκωσία και Λάρνακα.
Ειδικά στις δύο τελευταίες, υπήρχε κοινή συνισταμένη. Η ομάδα που έχει χτίσει -και- τη φετινή σεζόν ο Κέρκεζ έχει ταυτότητα και ξεκάθαρη (αν και εκ διαμέτρου αντίθετη με αυτήν που ξέραμε μέχρι φέτος) αγωνιστική φιλοσοφία. Στο μυαλό των παικτών το τακτικό πλάνο και το τι ποδόσφαιρο θέλει ο προπονητής τους να παίξουν είναι επίσης ξεκάθαρο. Μέχρις ενός σημείου η πρακτική εφαρμογή του γίνεται σε πολύ καλό βαθμό, όμως σε παιχνίδια ψηλότερων απαιτήσεων, κάπου τα χαλούν στην εκτέλεση. Κι αυτό το κάτι παραπάνω που λείπει και στις δύο πλευρές του γηπέδου είναι που τους έχει στερήσει τους βαθμούς σε αγώνες στους οποίους παρουσιάζονται ισάξιοι.
Οι βάσεις που μπορούν να στηρίξουν ένα στέρεο οικοδόμημα υπάρχουν και δεν έχουν να κάνουν μόνο με το πώς παίζει η ομάδα ως σύνολο, αλλά και με τις μονάδες που έχει. Η μεσαία είναι η καλύτερα στελεχωμένη γραμμή της ΑΕΛ, γιατί ποιοτικός παίκτης είναι και ο Μεντόγεβιτς, είναι και ο Ντανίλο, είναι και ο Νταβόρ που δεν βρήκε καν χώρο στην εντεκάδα ακόμα. Ο Παπαφώτης είναι πραγματική αποκάλυψη και μόνο ο Βάλεμ δεν το έχει πάρει μυρωδιά. Καλοί παίκτες φαίνονται κι οι δύο Βραζιλιάνοι στα άκρα της άμυνας (Σάντος, Έουλερ), ενώ στο κέντρο της ο Τεϊσέιρα είναι η προσωποποίηση της σταθερότητας. Στην καλή του μέρα ο Μαέ μπορεί να δώσει οντότητα στην επίθεση, ενώ τον υποσχόμενο από πέρσι Μάιντεβατς ακόμα δεν τον είδαμε. Όπως δεν είδαμε σε σταθερή βάση και τον παλιό καλό Τόρρες, ή το πόσο μπορεί να τη βοηθήσει να δέσει πίσω ο Μπουνόζα.
Ως φαβορί ήταν ως τώρα απολύτως συνεπής κι αυτό πρέπει να της το αναγνωρίσεις, όμως το ερώτημα που τίθεται είναι το αν υπάρχουν τα κατάλληλα υλικά για να χτιστεί αντί για πολυκατοικία, ουρανοξύστης. Να πάει το όλο πράγμα στο επόμενο επίπεδο δηλαδή. Στο επιθετικό τρίτο, λόγου χάρη, της λείπει αυτό το κλικ ποιότητας που είχαν οι αντίπαλοί της και στο τέλος της ημέρας έκανε τη διαφορά, μαζί με το γεγονός πως αμυντικά ακόμα ψάχνεται, προσπαθώντας να αφομοιώσει μια πολύ διαφορετική φιλοσοφία.
Το κατά πόσον τα στοιχεία που της λείπουν στη μια άκρη του γηπέδου θα της το δώσουν αυτοί που δεν είχε μαζί της στην αποστολή των δύο τελευταίων αγώνων, ή αν η ομάδα είναι όντως υποστελεχωμένη κυρίως στις θέσεις των εξτρέμ, θα φανεί όταν επιστρέψουν και μπορέσει να παίξει πλήρης. Στην άλλη άκρη, είναι ζήτημα του κατά πόσον θα μάθει πώς θα γίνει λιγότερο ευάλωτη αμυντικά, έχοντας αλλάξει πλήρως τη μεθοδολογία της σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Υπό αυτές τις συνθήκες είναι που θα δει εάν το φρέσκο κι αλέγκρο λουκ που μας παρουσιάζει φέτος της ταιριάζει περισσότερο ως προς τα αποτελέσματα. Μακάρι θα λένε όσοι παρακολουθούν σε τακτική βάση τους αγώνες της, ώστε να μη χρειαστεί να ξαναλλάξει. Γιατί στο μάτι, όπως και να το κάνουμε, σαφώς και αρέσει παραπάνω.
