Χρήστος Ζαβός
Χαίρεσαι ή λυπάσαι… εγώ πάντως δεν έχω ακόμη αποφασίσει. Σίγουρα χαίρεσαι γιατί η ομάδα πήρε τον βαθμό έστω και την υστάτη. Χαίρεσαι επίσης γιατί οι παίκτες έδειξαν πάθος και θέληση για τη νίκη. Γουστάρεις επίσης που η Ανατολική είχε παλμό, ρυθμό και τρέλα για την ομάδα.
Από κει και πέρα, έχω την εντύπωση ότι σου μένει μια πίκρα. Όπως και στον πρώτο αγώνα δηλαδή στη Λάρνακα. Και στα δύο παιγνίδια σου μένει μια γεύση πικρή. Σου μένει η εντύπωση ότι μπορούσες να κάνεις κάτι περισσότερο.
Δεν λέω σπουδαία ομάδα η ΑΕΚ. Ευτυχώς κιόλας που έβαλαν γκολ νωρίς γιατί μάλλον τους έκανε κακό. Μπήκαν τόσο καλά στο γήπεδο, επικράτησαν στο κέντρο, σκόραραν και έκατσαν πίσω. Δεν ξέρω αν είναι οδηγίες του προπονητή τους, πάντως ο ισπανός είναι μανούλα στο στήσιμο.
Μπήκε μέσα και φόρτωσε πέντε παίκτες στον άξονα. Με την ΑΕΛ να έχει τους Μάριο, Σοάρες και τον Πίτι λίγο πιο μπροστά, δημιουργείτο ένα αβαντάζ για τους Σκαλιώτες. Αναγκάστηκε μετά ο Πάμπος ν’ ανεβάσει τα μπακ του μήπως και εξισωθεί εκεί πέρα η κατάσταση.
Έβαλαν που λες το γκολ και μετά έδωσαν γήπεδο στην ΑΕΛ. Και κάπου εκεί είδαμε και τι δεν είδαμε. Τον Πίτι μια δεξιά, μια αριστερά μια στον άξονα, μέχρι το 70 πέθανε.
Η ομάδα δεν έβρισκε τρόπους ν’ απειλήσει ιδιαίτερα. Εδώ στη Λάρνακα ο Ινιάκεθ μέχρι να ισοφαρίσει άλλαξε τέσσερα συστήματα και στο τέλος όχι μόνο ισοφάρισε, κέρδισε. Εμείς μέχρι το 70ο πηγαίναμε με την ίδια συνταγή. Η απόλυτη αναρχία στην επίθεση.
Νομίζω ότι όλοι πρέπει να ευχαριστήσουμε τον Μόισοφ που κάνει τη μαλακία εις διπλούν. Αφήνει την ομάδα του με δέκα το εκμεταλλεύεται ο Πάμπος και γίνεται της τρελής στην επίθεση. Ότι επιθετικό εργαλείο είχε στον πάγκο το ρίχνει στον αγώνα και τελικά του βγαίνει.
Σκοράρει ο Αρουαμπαρένα και δεν φτάνει αυτό πιάνει το άπιαστο ο Γεωργαλλίδης του Σάσσι. Σε εκείνο το σημείο λυπάσαι. Λες ρε πούστη μου… μπορούσε να το κερδίσει η ομάδα.
Είναι και πολλά ερωτήματα που σου δημιουργούνται μέσα από τον αγώνα. Γιατί ο Σάσσι να παίζει τόσο μακριά από την περιοχή; Από την πρώτη στιγμή που τον είδαμε οι περισσότεροι διαπιστώσαμε πόσο επικίνδυνος είναι μπρος στην αντίπαλη εστία. Γιατί πρέπει ν’ αγωνίζεται στα εξτρέμ αφού εκεί έχω δύο πολύ καλά εξτρέμ όπως οι Μπλάνκο και Γεωργιάδης.
Γιατί ο Τυνήσιος να μην πάει μπροστά; Να το δοκιμάσουμε και αυτό. Πόση ώρα με τον Αρουαμπαρένα ανάμεσα σε τρία στόπερ. Πως θα τους χτυπήσει; Στην κόντρα; Στο χώρο; Στο ένας εναντίον ενός; Δεν μπορεί να τα κάνει αυτά ο Ισπανός. Είμαι σίγουρος ότι ένας εκ των Μπλάνκο ή Γεωργιάδη είχε θέση στην ενδεκάδα.
Και με τον Σάσσι στην κορυφή έχοντας πίσω τον Πίτι ν’ αλλάζουν ρόλους, νομίζω ότι θα ήταν διαφορετικά τα δεδομένα. Θα είχαν ενισχυθεί και τα άκρα μ’ ένα εκ των εξτρέμ του πάγκου, θα είχε και επιλογές από τον άξονα… οι της ΑΕΚ θα είχαν πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα.
Σου το λέω ξεκάθαρα. Έχοντας τους Μπλάνκο, Γεωργιάδη και Μέσκα στα εξτρέμ δεν βάζεις τον Σάσσι. Αυτή είναι η άποψη μου. Καλύτερα στον πάγκο. Ο Αρουαμπαρένα δεν είναι κατ’ ανάγκην παίκτης που δεν βγαίνει ποτέ από την ενδεκάδα. Επίσης με το Σαβανέ ν’ ανεβαίνει μπορεί να σχηματιστεί μια διαφορετική τριάδα στα χαφ. Και τον Πίτι δεν τον ταλαιπωρείς από δω και από εκεί λες και είναι κανένα 18χρονο.
Όπως και να έχει, η ομάδα πήρε μια ισοπαλία που σε καμία περίπτωση δεν είναι κακό το αποτέλεσμα. Ακολουθούν δύο ντέρμπι στη Χώρα για να αποδείξει ότι μπορεί και εκεί. Και νομίζω ότι μπορεί. Άμα γίνει σωστή δουλειά. Πάντως οι παίκτες και ο προπονητής έδειξαν ότι θέλουν να διακριθούν το πάλεψαν. Γι’ αυτό δεν μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει.
Άμα έχεις αυτά τα στοιχεία, συν την ποιότητα που διαθέτεις, νομίζω ότι το επόμενο βήμα είναι πως απλώνονται οι παίκτες μέσα στο γήπεδο. Θα δούμε. Παιγνίδι με παιγνίδι που λέει και ο Πάμπος…
