Η Κυριακή(19/5) είναι η τελευταία μέρα στην ποδοσφαιρική καριέρα του Δαυΐδ Καταλά και μέσα από ένα μήνυμα στα ΜΚΔ θέλησε να κάνει μια ανασκόπηση της καριέρας του και να ευχαριστήσει όσους του στάθηκαν και όλους με τους οποίους συνεργάστηκε.
Αναλυτικά:
«Σήμερα πρέπει να πω αντίο! Αντίο στο όνειρο μου, σε όλες τις ευχές μου από τότε που ήμουν μικρό παιδί και ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής! Και μπορώ να είμαι ευγνώμων και να πω ευχαριστώ, πραγματικά σας ευχαριστώ όλους!
Ειδικές ευχαριστίες στην Εσπανιόλ, το σύλλογο που μου έδωσε την ευκαιρία να ξεκινήσω την καριέρα μου όταν ήμουν 11 ετών! Και μου εκπλήρωσε το μεγάλο όνειρο να παίξω στην πρώτη κατηγορία στην Ισπανία (πατέρα θυμήσου πόσες φορές μιλήσαμε γι΄ αυτό, πριν χρόνια, όταν παίζαμε στο πάρκο και τα κατάφερα και μπορείς να το δεις!).
Πολλές ευχαριστίες στις Αλμπαθέτε, Χερέθ, Λέιδα, Λόρκα, Σαλαμάνκα και Θέλτα που μου επέτρεψαν να απολαμβάνω το ποδόσφαιρο, μου επέτρεψαν να είμαι καλύτερος άνθρωπος, ποδοσφαιριστής και να μοιράζομαι το πάθος μου με όλους τους ανθρώπους που συνάντησα χάρη σε αυτό το άθλημα!
Ιδιαίτερη αναφορά όμως στην ομάδα της ζωής μου, την ΑΕΚ ΛΑΡΝΑΚΑΣ!
Ποτέ δεν μπόρεσα να φανταστώ ότι το 2012 θα περνούσα τις καλύτερες μου στιγμές ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και να λάβω όλη την αγάπη και αναγνώριση την οποία έχω νιώσει αυτά τα 7 χρόνια απ΄ όλους σας.
Σας λέω με περηφάνια ότι ήμουν ο αρχηγός αυτής της ομάδας, είμαι ο παίκτης με τα περισσότερα παιχνίδια στο σύλλογο, κέρδισα δύο τίτλους και μου δόθηκε η μεγάλη ευκαιρία αγωνιστώ και να υπερασπιστώ τη φανέλα της ΑΕΚ σε όλη την Ευρώπη!
Πολλά πολλά ευχαριστώ σε όλους τους οπαδούς της ΑΕΚ, στη διοίκηση, στους προπονητές και σε όλους τους συμπαίκτες που είχα στην ομάδα! Ήταν εκπληκτική αίσθηση και μεγάλη τιμή και προνόμιο να είμαι κομμάτι της ιστορίας αυτού του συλλόγου!
Και το πιο σημαντικό κομμάτι αυτού του ταξιδιού, η οικογένεια μου, το καλύτερο τρόπαιο που έχω πάρει ποτέ!
Μητέρα και πατέρα ευχαριστώ που μου δώσατε την εκπαίδευση και όλη την αγάπη και όλες τις αξίες για να γίνω ποδοσφαιριστής.
Πατέρα, σε κάθε ματς ξεχωριστό, οι σκέψεις μου ήταν για σένα, επειδή ήξερα ότι με προστάτευες και μου έδινες όλη τη δύναμη σου!
Ο αδερφός μου Τσάβι, ο σύμβουλος μου, ο μεγαλύτερος υποστηρικτής μου, όλη την ώρα με προστατεύει και με ακολουθεί όπου κι αν αγωνίζομαι. Ανησυχώντας για τις αποφάσεις μου και δίνοντας μου τις καλύτερες συμβουλές. Να ήταν δίπλα μου στον τελικό στην Κύπρο, ήταν μία από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές στην καριέρα μου.
Στη γυναίκα μου Ίμμα, χωρίς εσένα δεν θα μπορούσα να πετύχω όλα όσα πέτυχα! Ευχαριστώ που είσαι δίπλα μου και με στηρίζεις στις ήττες, πανηγυρίζεις στις νίκες και μου δίνεις τη στήριξη που θέλω σε κάθε στιγμή! Και φυσικά, να αφήνεις πίσω σου τα πάντα για να με ακολουθήσεις! Σ΄ αγαπώ!
Και τέλος, τα καλύτερα και μεγαλύτερα τρόπαια που έχω πάρει. Τζούλια, Μαρκ και Κάρλα!!! Τα πάντα, η απόλυτη ευτυχία μου! Μπορώ να πω σε αυτές ότι έδωσα τα πάντα σε όλες τις ομάδες που αγωνίστηκα!
Ευχαριστώ που με κάνετε να νιώθω ο πιο ευτυχισμένος και ο πιο περήφανος μπαμπάς στον κόσμο!
Δεν είναι εύκολο, αλλά η ζωή συνεχίζεται και δεν μπορώ να περιμένω γι’ αυτό! Θα μου λείψετε!!! Ευχαριστώ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ!».
