Η καθημερινότητα των σχέσεων δεν είναι εύκολη. Φορτιζόμαστε, τσακωνόμαστε, πάνω στον καυγά μπορεί να πούμε και μια κουβέντα παραπάνω… Ο τσακωμός ο ίδιος δεν είναι απαραίτητα πρόβλημα, αντιθέτως! Μπορεί δηλαδή να αποτελεί ένα ουσιαστικό κριτήριο για την συνέχεια της σχέσης μας αφού συχνά μέσα από τον καυγά βρίσκουμε λύσεις, καταλήγουμε σε κάποιο συμπέρασμα, έχουμε την ευκαιρία να δούμε τα όριά μας αλλά και το πόσο ικανοί είμαστε να κάνουμε ένα βήμα πίσω, να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας, να διεκδικήσουμε το δίκιο μας ή να συμβιβαστούμε, ακόμα και να αποφορτιστούμε από την ένταση. Η υγιής σχέση λοιπόν δεν είναι μια βαρκούλα που πλέει πάντα ανέμελα σε ήρεμα νερά. Είναι φορές που παλεύει με τη φουρτουνιασμένη θάλασσα αλλά καταφέρνει να επιβιώσει. Ο τρόπος με τον οποίο μαλώνουμε όμως, καθώς και το τι λέμε «πάνω στα νεύρα μας», είναι θέματα τα οποία μπορεί να πληγώσουν την σχέση ανεπανόρθωτα.
Για κάποια ζευγάρια, κάθε καυγάς, κάθε ένταση, οδηγεί στο χωρισμό, ένας χωρισμός όμως χωρίς ουσία αφού η διάρκειά του είναι όση και η χρησιμότητά του. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ενδεχομένως γιατί κάποιοι από εμάς, δεν έχουν την ψυχική ωριμότητα να διαχειριστούν την διαφωνία και τη στιγμή του καυγά νιώθουν ότι βρίσκονται σε αδιέξοδο, δεν βλέπουν άλλη λύση. Ίσως και να έμαθαν πως οι σχέσεις δεν πρέπει να έχουν εντάσεις, πως οι «καλοί» σύντροφοι χαρακτηρίζονται από την σύμπνοια, τη ομόνοια και την απόλυτη συμφωνία σε όλα τα θέματα. Για άλλους, το «χωρίζουμε» χρησιμοποιείται χειριστικά, ως μια απειλή που σκοπό έχει να «συνετίσει» τον σύντροφο μέσα από το φόβο της απώλειας. Η απειλή του χωρισμού εκβιάζει την άμεση αποκατάσταση του προβλήματος, «ταρακουνά» τον σύντροφο που, προκειμένου να μη μας χάσει, ρίχνει τους τόνους και προσπαθεί γλυκά και τρυφερά να μας καλοπιάσει. Στόχος επετεύχθη! Για πόσο όμως; Αυτή η άδικη και απότομη διακοπή της διαφωνίας εξασφαλίζει κυρίως το ότι δεν καταλήξαμε πουθενά. Επομένως, θα την ξαναβρούμε μπροστά μας μερικά βήματα πιο κάτω. Επιπλέον, κι εμείς μαθαίνουμε πως αυτό το «κόλπο» πιάνει, επομένως θα το χρησιμοποιούμε όλο και πιο συχνά, με αποτέλεσμα όλο και περισσότερα «καυτά» θέματα της σχέσης να μένουν στο ράφι.
Αυτό το μοτίβο συμπεριφορών κάνει τον χωρισμό μια λέξη «τσίχλα», που την αναμασάμε σε κάθε δυσκολία και τελικά χάνει και το νόημά της. Ο σύντροφος που αρχικά πανικοβαλλόταν στην ιδέα να μας χάσει, πλέον «δεν ιδρώνει το αυτί του» αφού αφενός κουράστηκε να το ακούει και αφετέρου κατάλαβε πια πως το χρησιμοποιούμε για να του «κόψουμε» τη φόρα. Κατά συνέπεια, ο καυγάς δεν τελειώνει έτσι απλά και στο ενδιάμεσο εμείς οι δύο, σαν ζευγάρι, δεν έχουμε αναπτύξει δεξιότητες διαχείρισης των δύσκολων καταστάσεων. Το δεύτερο ζήτημα που προκύπτει πέρα από τη δική μας αναξιοπιστία, έγκειται στην δυσπιστία του συντρόφου απέναντι στα συναισθήματά μας. Γιατί αν έναν άνθρωπο τον αγαπώ, δεν τον διώχνω από κοντά μου για «ψύλλου πήδημα», δεν τον βάζω σε αυτή την ταλαιπωρία ανά πάσα στιγμή. Πόσο τελικά εκτιμώ τον άλλο και τη σχέση μας όταν αρνούμαι το δικαίωμά του να διαφωνεί μαζί μου; Πόσο με ενδιαφέρει όταν μου είναι αδιάφορος ο πόνος που του προκαλώ κάθε φορά που τον διώχνω; Πόσο έχω επενδύσει σε μια σχέση όταν δείχνω ότι δεν αξίζει να την παλέψω; Πόσο και ο άλλος θα καταπίνει την αγανάκτηση και την απογοήτευσή του;
Τέλος, ας μην ξεχνάμε κάτι πολύ σημαντικό: όταν διώχνουμε κάποιον μπορεί και να φύγει. Δεν μας εγγυάται κανείς πως θα μας το συγχωρεί κάθε φορά ή πως θα το παίρνει αψήφιστα. Και ενδεχομένως η δική του φυγή, να είναι πολύ πιο οριστική από τη δική μας παιδιάστικη απειλή!
Δρ. Θάνος Ε. Ασκητής Νευρολόγος
Ιατρικό Κέντρο Σεξουαλικής Υγείας Θάνου Ασκητή
Αθαλάσσας 62, Στρόβολος, Λευκωσία
Τηλ.: 22459555
www.askitis-cy.com
Δωρεάν Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας
Δευτέρα-Παρασκευή 12.00-16.00
Τηλέφωνο 77.77.28.77
Πηγή: must
