Ένα χαμόγελο έσβησε νωρίς, ένα παιδί μας αποχαιρέτησε γρήγορα και βιαστικά, ένα παλληκάρι «έτρεξε» στην γειτονιά των αγγέλων!
Οι πλείστοι από εσάς που διαβάζετε αυτό το άρθρο έχετε να θυμάστε τον δικό σας άνθρωπο που χάθηκε άδοξα. Ίσως να νιώθετε και αυτό το αγκάθι στην καρδιά που «τρυπάει» το αναθεματισμένο και ξύνει την πληγή. Μέσα από τον Αντρέα αποδίδουμε φόρο τιμής σε όλα τα παιδιά που το νήμα της ζωής τους κόπηκε νωρίς.
Σήμερα συμπληρώνονται δύο χρόνια από εκείνο το μοιραίο βράδυ…
25/2/2017
Το θανατηφόρο συνέβη όταν λεωφορείο το οποίο οδηγούσε 56χρονος από τη Λάρνακα, στη λεωφόρο Αρχιεπισκόπου Μακαρίου με κατεύθυνση από τα φώτα της ΑΔΕ Λάρνακας, προς τον Κυκλικό Κόμβο του Λιμανιού, συγκρούστηκε με μοτοποδήλατο που οδηγούσε ο 17χρονος.
Ο Αντρέας από την σφοδρή σύγκρουση εκτινάχθηκε στην άσφαλτο με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα.
«Τα αδέλφια δεν τα κλαίμε και δεν τα ξεχνάμε…»
Ο Αντρέας είχε δύο χαρακτηριστικά που δεν θα σβήσουν από την μνήμη όλων όσων των γνώρισαν. Το χαμόγελό του και η αγάπη του για την Ανόρθωση.
Και τα δύο πιστά στον μικρό! Η ομάδα του δεν τον «πρόδωσε» ποτέ είναι εκεί για αυτόν και είναι εκεί για αυτήν, μέσα από τραγούδια, πανό, συνθήματα με φόντο το χαμόγελό του…
«ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΔΕΝ ΤΑ ΚΛΑΙΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΧΝΑΜΕ... ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ. ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ΜΙΚΡΕ ΜΑΧΗΤΗ ΑΝΤΡΕΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΧΗΤΗΣ»
Σίγουρα φιλόσοφοι δεν υπήρξαμε ποτέ, απλά άνθρωποι και εμείς με συναισθήματα και ένα δικό μας πόνο να τριγυρνάει στο μυαλό. Μέσα από εμάς και την μνήμη μας οι άγγελοί μας θα είναι πάντα εδώ!
