Παιδάκι μόλις δύο ετών έφυγε από το σπίτι του στην Πάφο και εντοπίστηκε να περιφέρεται μόνο του σε μακρινή απόσταση. Tο εν λόγω περιστατικό είναι ανησυχητικό από πολλές πτυχές.
Τα ερωτηματικά είναι πολλάα αλλά εμείς θα εστιάσουμε στο πιο σημαντικό που είναι το πώς θα προστατεύσουμε τα παιδιά τέτοιας ηλικίας από κινδύνους που προκύπτουν από τέτοιες καταστάσεις.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, παιδιά ανήλικα και ιδιαίτερα ηλικίας 2-3 ετών χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής κυρίως ένεκα «περιέργειας». Τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία αρχίζουν να περπατούν και να αντιλαμβάνονται έναν κόσμο που προηγουμένως δεν γνώριζαν. Εξιτάρονται και θέλουν να μάθουν τα πάντα. Επιπρόσθετα δεν έχουν καμία αίσθηση φόβου. Δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το καλό από το κακό. Για τα παιδιά το άγνωστο είναι μια περιπέτεια, ένα παιχνίδι. Επομένως και με βάση όλα τα πιο πάνω δεν μπορεί να μένουν, εννοείται μόνα τους, αλλά ούτε καν χωρίς επίβλεψη.
Πόρτες και παράθυρα δεν πρέπει να μένουν ξεκλείδωτα όταν οι ενήλικες πάνε για ύπνο.
Εάν οι γονείς βρεθούν σε έκτακτη ανάγκη και πρέπει να φύγουν από το σπίτι, πρέπει να παίρνουν τα παιδιά τους μαζί τους, όσο κοντινή και αν είναι η απόσταση ή όσο σύντομος και αν είναι ο χρόνος διεκπεραίωσης της υπόθεσης που προέκυψε.
Σε περίπτωση που πρέπει οι γονείς να φύγουν και δεν μπορούν να πάρουν μαζί τους τα παιδιά τους, οφείλουν πριν αποχωρήσουν να διασφαλίσουν την επίβλεψή τους από πρόσωπο της εμπιστοσύνης τους.
Εν κατακλείδι, όταν είσαι γονιός είναι πάνω από όλα. Τίποτα δεν είναι σημαντικότερο από αυτό. Τα μάτια καρφωμένα στα παιδιά γιατί μόνο μια στιγμή, μόνο μερικά δευτερόλεπτα είναι αρκετά για να γίνει η στραβή.
