ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Επιλεκτική ευαισθησία και άκομψα σχόλια

Όταν η κυρία Ανδρούλα Βασιλείου επισήμανε πως η Melania Trump είναι «πολύ ωραία γυναίκα αλλά καλύτερα να μη μιλά»

Η αλήθεια είναι πως εδώ και μερικές μέρες είχα στο μυαλό μου ένα θέμα που ξέσπασε στις 7 Μάϊου, ωστόσο δεν ήμουν σίγουρη αν θα έπρεπε να το σχολιάσω ή όχι. Ο λόγος; Από την μια, πιστεύω στο δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου και από την άλλη, θεωρώ πως σε κάθε άνθρωπο πρέπει να δίνουμε το χρονικό πλαίσιο, είτε για να απολογηθεί, είτε για να ξεκαθαρίσει τι ακριβώς εννοεί. Από την στιγμή που πέρασε ένα εύλογο χρονικό διάστημα και ούτε το ένα είδα, ούτε το άλλο, πιστεύω πως έφτασε η στιγμή να πω όσα σκέφτομαι.

Αναφέρομαι στην ανάρτηση της κυρίας Ανδρούλας Βασιλείου σχετικά με την σύζυγο του προέδρου των ΗΠΑ, Melania Trump. Όπως ίσως έχετε ακούσει, η πρώην Επίτροπος Παιδείας, Πολιτισμού, Πολυγλωσσίας και Νεολαίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσα από μια της ανάρτηση στο Twitter θέλησε να σχολιάσει την Melania Trump και πιο συγκεκριμένα, την εμφάνιση και την ευφράδεια του λόγου της.

Αναλυτικότερα, η ίδια, δημοσιεύοντας ένα βίντεο με την Melania Trump η οποία απευθυνόμενη στους Αμερικανούς πολίτες θέλησε να στείλει μηνύματα ελπίδας με φόντο την κρίση του κορωνοϊού, η κυρία Βασιλείου έγραψε: «Εγώ πρώτη φορά βλέπω άγαλμα να μιλά...».

Διαβάζοντας την παραπάνω ανάρτηση, οφείλω να παραδεχτώ πως ξαφνιάστηκα, όπως πολλοί συμπολίτες μας. Αν και σαφώς μερίδα του πληθυσμού συμφώνησε με την κυρία Ανδρούλα, δεν ήταν λίγοι αυτοί που διαφώνησαν και θέλησαν να εκφράσουν την άποψή τους και να την κατηγορήσουν για ρατσισμό και συνάμα, σεξισμό. Και ενώ θα θέλαμε να πούμε πως αυτό ήταν απλώς άδικο, διαπιστώνουμε πως μάλλον η αδικία βρίσκεται αλλού. Τον ισχυρισμό αυτό ενίσχυσε ακόμη ένα σχόλιό της κυρίας Ανδρούλας στην συνέχεια, αφού η ίδια αναφερόμενη στην Melania πρόσθεσε «Πολύ ωραία γυναίκα αλλά καλύτερα να μη μιλά». Αλήθεια τώρα; Αν δηλαδή μια γυναίκα είναι ωραία δεν πρέπει να μιλά; Ή έστω, αν δεν μιλά κάποια όπως θέλουμε, καλύτερα να μην το κάνει; Απαράδεχτο – κατά την άποψή μου.

 

Πώς είναι δυνατόν μια γυναίκα σαν την κυρία Ανδρούλα Βασιλείου –η οποία το 2014 στο Πρώτο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Κύπρου μας καλούσε να αποδεχτούμε την διαφορετικότητα τονίζοντας πως αυτή είναι ύψιστης σημασίας και πρέπει να γίνεται αποδεχτή, ενώ πριν από περίπου ένα χρόνο μας παρουσίασε το βιβλίο της με τίτλο «Γυναίκα της Κύπρου: Ενός αιώνα διαδρομή» και το οποίο «αποτελεί φόρος τιμής σε όλες, ανεξαίρετα, τις γυναίκες της Κύπρου, γυναίκες του μόχθου, του αγώνα, του ξεριζωμού, οι οποίες σφράγισαν πολλές πλευρές της εξέλιξης της κυπριακής κοινωνίας»- να κάνει σεξιστικά σχόλια; Επιτρέψτε μου να πω ότι δεν μπορώ να το θεωρήσω ατυχές συμβάν. Πρόκειται για μια γυναίκα που γνωρίζει άπταιστα ελληνικά και αποτελεί κομμάτι της πολιτικής του τόπου μας. Οπότε το να το πούμε απλώς ότι επρόκειτο για ένα τυχαίο λάθος, δεν υφίσταται.

Την ίδια στιγμή, το γεγονός πως η όλη συζήτηση «ξεχάστηκε» τόσο εύκολα, είναι κάτι που προσωπικά δεν μπορώ να αντιληφθώ. Ίσως επειδή το bullying –όπως είναι ο επικρατέστερος ορισμός στις μέρες μας- δεν είχε ως θύμα κάποια επώνυμη Κύπρια γυναίκα ή κάποια «συγγενή του συγγενή», αλλά μια Αμερικανίδα που μάλλον δεν θα μάθει ποτέ τι έγινε. Το να επιτρέπουμε όμως σε άτομα, τα οποία αποτελούν πρότυπο στον πληθυσμό μας, να κάνουν σεξιστικά σχόλια και να μην ζητάνε καν συγγνώμη γι' αυτό, είναι παράλογο. Τι μέλλον θέλουμε να έχουμε;

Μήπως στην Κύπρο έχουμε ευαισθησίες αλα κάρτ; Μήπως δεν μας αγγίζει τίποτα; Αδιαφορούμε για τα συναισθήματα των γυναικών που θίγονται και απλώς προχωράμε; Ή ίσως θέλουμε να αμφισβητήσουμε και το κίνημα Me Too και όσα συνεπάγονται; ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ με όλη την σημασία της λέξης.

Δείτε την συνέχεια στο must.com.cy 

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Κοινωνία: Τελευταία Ενημέρωση

X
X