Ηλέκτρα Στασινοπούλου
Πόσο εύκολο είναι για μια γυναίκα όπως εσένα να καταφέρει να ισορροπήσει δουλειά, παιδιά, σπίτι και να βρίσκει χρόνο να ασχοληθεί και με τα κοινά; Δεν νιώθεις να «αδικείς» κάτι;
Πολύ δύσκολο. Ποιος, όμως, απόλαυσε μεγάλες νίκες μέσα από τα εύκολα; Η δύναμη που κάθε γυναίκα κρύβει μέσα της είναι απύθμενη. Η συμφιλίωση οικογένειας και εργασίας/καριέρας απαιτεί πολύ καλό προγραμματισμό και οργάνωση. Λατρεύω τα παιδιά μου και την οικογένειά μου. Δεν αποποιούμαι τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις μου, ως μητέρα, άλλωστε πιστεύω πολύ στις αξίες και ιδανικά που η γυναίκα μπορεί να μεταδώσει μέσα από τον θεσμό της οικογένειας. Ο εθελοντισμός δε, όταν τον νιώθεις, δεν είναι καθήκον ή υποχρέωση, αλλά τρόπος ζωής κι έτσι πάντα μπορείς να βρεις χρόνο. Η ευαισθησία μου για τους ανθρώπους και ειδικά τις ευπαθείς ομάδες, με κρατούν ενεργή και δραστήρια στα κοινά.
Αφιερώνεις λίγο χρόνο για σένα; Τι κάνεις;
Κάποιο τρίτο άτομο, αν λειτουργήσει ως παρατηρητής, θα μπορούσε να πει ότι δεν έχω καθόλου χρόνο για μένα. Παρόλα ταύτα, απολαμβάνω όλους τους ρόλους τους οποίους έχω στη ζωή μου. Απολαμβάνω να μαγειρεύω για τα αγόρια μου, αλλά και για φίλους. Μου αρέσει ο καλός καφές με καλή παρέα. Μια εξόρμηση στη φύση και εκδρομές στην ύπαιθρο, που τη λατρεύω, ηλιοθεραπεία στην παραλία που συνδυάζεται πάντα με ένα καλό βιβλίο. Το να φροντίζω την ψυχή μου είναι ο καλύτερος τρόπος να αφιερώνω χρόνο σε εμένα.
Τα σόσιαλ μίντια πιστεύεις ότι παίζουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή μας; Πώς;
Σαφώς! Τα σόσιαλ μίντια είναι εργαλεία άμεσης επικοινωνίας με το κοινό, αν φυσικά μπορείς να τα χειριστείς σωστά και να κρατήσεις τις ισορροπίες. Η αμεσότητα στη δημοσιοποίηση των γεγονότων είναι ένα από τα πλεονεκτήματά τους. Έχει, όμως, διαμορφώσει τις ανθρώπινες σχέσεις. Έχει οδηγήσει τις ανθρώπινες σχέσεις στην αποξένωση και τη δειλία.
Πώς ήταν για σένα όλο αυτό το διάστημα που πέρασε με τον εγκλεισμό και την καραντίνα;
Ζήσαμε με τα αγόρια μου πρωτόγνωρες καταστάσεις, όπως και όλοι μας. Δεν σας κρύβω ότι τις πρώτες μέρες δεν μπορούσα να διαχειριστώ τις αλλαγές που επήλθαν με τον εγκλεισμό, αλλά κυρίως με τον τερματισμό των επαγγελματικών μας δραστηριοτήτων. Στην πορεία, άρχισα υποσυνείδητα να επαναξιολογώ καταστάσεις και ανθρώπους. Σε αυτό το διάστημα, πέραν του ότι χάρηκα τα παιδιά μου και κάναμε δραστηριότητες που είχαμε καιρό να κάνουμε, πέραν επίσης του ότι έφτιαξα τόσα πολλά φαγητά και γλυκά που θα μπορούσα να εκδώσω και βιβλίο μαγειρικής, διάβασα, έγραψα και, το σημαντικό, βρήκα τη δύναμη να πάρω σημαντικές αποφάσεις.
Το ανήσυχο πνεύμα και τη δραστηριότητα που αναπτύσσεις τη μεταφέρεις στα παιδιά σου;
Είμαι πολύ περήφανη για τα παιδιά μου, γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Οι δραστηριότητες μου, οι πολύωρες συζητήσεις μας, η συμμετοχή τους σε πολλές δραστηριότητές μου που γίνονται και δικές τους, τους έχουν διδάξει να είναι ανήσυχα πνεύματα και να αναπτύξουν σκέψη που δεν περιορίζεται. Ποτέ δεν τους έχω αντιμετωπίσει ως παιδιά. Μιλάμε για τα πάντα, βιώνουν μαζί μου τον πόνο συνανθρώπων μας, κάτι το οποίο τους βοήθησε να αναπτύξουν έντονες ευαισθησίες, αλλά και σεβασμό προς τους συνανθρώπους μας, τα ζώα και το περιβάλλον. Ο ρόλος της μάνας είναι ο κυριότερος ρόλος που έχω στη ζωή μου. 
Με βάση τη μέχρι τώρα εμπειρία σου σε θέματα εθελοντισμού και στην πολιτική, θεωρείς ότι η γυναίκα του σήμερα φοβάται να ορθώσει ανάστημα σε διάφορα θέματα, από την οικογένεια ώς την επαγγελματική της ανέλιξη;
Σήμερα μπορούμε να νιώθουμε υπερήφανες για ό,τι έχουμε κατακτήσει, για όλα όσα έχουμε διεκδικήσει, για όλα όσα προσφέραμε στην ανάπτυξη και ευημερία της κοινωνίας μας. Η γυναίκα κατάφερε να σπάσει τα δεσμά και να ξεφύγει από τα στερεότυπα, να κυνηγήσει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες της. Στη σύγχρονη κοινωνία, σε μια εποχή αυξημένων αναγκών και απαιτήσεων, όπου ο ρόλος της γυναίκας είναι ιδιαίτερα σύνθετος και πολυδιάστατος, ανταποκρίνεται επάξια σε όλα τα καθήκοντα και υποχρεώσεις της, ξεχωρίζει και διακρίνεται. Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν ακόμη γυναίκες που δεν έχουν εκτιμήσει τις ικανότητές τους και δεν έχουν πιστέψει στη δύναμη της ψυχής τους και παραμένουν εγκλωβισμένες σε κοινωνικά κατεστημένα, σε σχέσεις εξάρτησης, αγκιστρωμένες στα «πρέπει» και τα «δήθεν».
Από τον εθελοντισμό στην πολιτική. Ήταν εύκολη απόφαση;
Καθόλου εύκολη απόφαση για πάρα πολλούς λόγους. Μπορώ να πω ότι ήταν μία υπέρβαση την οποία είχα υποχρέωση προς τα παιδιά μου, αλλά και όλα τα παιδιά που μεγαλώνουμε σε αυτό το κράτος, να κάνω. Τα συναισθήματα τα οποία με διακατέχουν κάθε φορά που ακόμη και ξημερώματα μπορεί να κτυπήσει το τηλέφωνό μου, κάθε φορά που θα ακούσω στην άλλη άκρη του ακουστικού ένα συνάνθρωπό μας να ζητά βοήθεια, δεν μπορεί να τα περιγράψει κανένα λεξιλόγιο, όσο πλούσιο κι αν είναι. Ο κόμπος στον λαιμό που κατεβαίνει στο στομάχι και πολλές φορές μπορεί να γίνει και δάκρυ, κάθε φορά που βρίσκομαι αντιμέτωπη με την αδικία, με τα «γιατί», αυτός ο ίδιος κόμπος είναι η κινητήριος δύναμή μου.
Δεν σε φόβισε ότι θα έρθεις αντιμέτωπη σε έναν κατ’ εξοχήν ανδροκρατούμενο χώρο;
Φυσικά. Οποιοδήποτε καινούριο τόλμημα φοβίζει τον κάθε ενσυνείδητο άνθρωπο. Σε ένα τέτοιο χώρο, με τόσες απαιτήσεις, είναι ακόμη πιο δύσκολο, μιας και όταν είσαι γυναίκα θα πρέπει να αποδείξεις δέκα φορές την αξία σου και να δικαιολογείς κάθε μέρα τον λόγο που βρίσκεσαι εκεί. Δεν μπορείς να επαναπαυτείς, δεν μπορείς να χαλαρώσεις, αμέσως θα κριθείς ανίκανη. Δυστυχώς πρέπει να προσέχεις τα πάντα, από τον τρόπο σκέψης, το ντύσιμο, ακόμη και το ύφος που μιλάς. Και λέω δυστυχώς γιατί θα μας πάρει πολλά χρόνια ακόμη να αποδεχτούμε ως κοινωνία, όχι ως άντρες, ότι, ναι, υπάρχουν και γυναίκες που αγωνίζονται παλληκαρίσια.
Αντιμετώπισες ποτέ σεξιστικά σχόλια τον καιρό της υποψηφιότητάς σου στις ευρωεκλογές; Αν ναι, τι ήταν αυτό που έλεγαν και ποια ήταν η αντιμετώπισή σου;
Το περίεργο θα ήταν να μην αντιμετώπιζα. Οφείλω να ομολογήσω ότι ειδικά στην περίοδο της προεκλογική εκστρατείας άκουγα διάφορα. Αρχικά με είχαν καταβάλει τα σχόλια αλλά και κάποιες συμπεριφορές. Η προεκλογική περίοδος ήταν μία πολύ δύσκολη περίοδος για μένα, δεν σταμάτησα να δουλεύω, δεν σταμάτησα να μαγειρεύω, να καθαρίζω, να σιδερώνω, να διαβάζω στα παιδιά μου, δεν σταμάτησα να βρίσκομαι δίπλα στους ανθρώπους που είχαν ανάγκη τη βοήθειά μου, δεν σταμάτησα όμως ούτε λεπτό να πιστεύω σε μένα και στα ιδανικά που πρεσβεύω και παράλληλα να τρέχω και μία προεκλογική εκστρατεία. Στην πορεία έμαθα να τα διαχειρίζομαι και να τα αντιμετωπίζω με χιούμορ, έμαθα να βάζω στο περιθώριο αρνητικούς και τοξικούς ανθρώπους, επιλέγοντας αυτούς που συναναστρέφομαι. Ξέρω πολύ καλά ποια είμαι για να επιτρέπω στη γνώμη των άλλων να γίνεται η πραγματικότητά μου.
Τα σχόλια αυτά ήταν κυρίως από άντρες ή από γυναίκες;
Θα σας διηγηθώ ένα περιστατικό. Ήταν Μεγάλη Βδομάδα και στην περιοδεία μου σε χωριά της υπαίθρου είχα μαζί μου και τα παιδιά μου. Μια κυρία σκύβει και χαϊδεύει τα ένα από τα διδυμάκια μου, το οποίο ήταν 9 χρονών και τον ρωτά «Μάνα μου αγάπη μου, μα εν σας λείπει η μανούλα σας που τρέχει στην προεκλογική;» Γυρνά ο μικρός και της λέει «Κυρία, η μαμά μας είναι για όλα τα παιδάκια». Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δυστυχώς τα περισσότερα σεξιστικά σχόλια ή και συμπεριφορές τα έχω εισπράξει από γυναίκες. Αυτό είναι πολύ στενάχωρο. Οι γυναίκες απέκτησαν όλα αυτά που έχουν, γιατί κάποιες τολμηρές στην πάροδο των χρόνων θυσίασαν ακόμα και τη ζωή τους για τα δικαιώματα των γυναικών. Η γυναίκα δεν γεννάει μόνο παιδιά, γεννά ιδέες, γεννά ζωντάνια, δίνει με την ενέργεια της ζωή. Ο άνθρωπος είναι ένα πολυμηχάνημα και η γυναίκα άνθρωπος είναι. Το ελάχιστο που μπορούν να κάνουν είναι να δείξουν εμπιστοσύνη και σεβασμό.
Θα κατέλθεις ως υποψήφια στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές;
Εάν οι συνθήκες μού δημιουργήσουν την ανάγκη, ναι, θα είμαι υποψήφια. Αν και έχουν γίνει συζητήσεις, δεν υπάρχει κάτι προς το παρόν ανακοινώσιμο.
Συνέντευξη Ηλέκτρα Στασινοπούλου
Φωτογραφίες Ντέμης Σιρανίδης
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην έντυπη έκδοση του περιοδικού Beautiful People που κυκλοφόρησε μαζί με την εφημερίδα Η Καθημερινή την Κυριακή 30 Αυγούστου.
