Σε μια από τις πιο «δύσκολες» απονομές των τελευταίων ετών, με τις πλατφόρμες να αλλάζουν το σκηνικό και την αντί - Τραμπ παντιέρα του Χόλιγουντ να κυριαρχεί, το νοτιοκορεάτικο «Parasite» έδωσε την καλύτερη… έξοδο κινδύνου στην Ακαδημία.
Μπορεί όλες οι υπόλοιπες κατηγορίες να κινήθηκαν στο πλαίσιο της πλήρους πλήξης, επιβεβαιώνοντας όλα (μα όλα) τα φαβορί, ευτυχώς, η Καλύτερη ταινία της χρονιάς είναι πλέον και επίσημα το «Parasite», η ιδιαίτερη πραγματεία του Μπον Τζουν Χο για τις ταξικές διαφορές και τις κοινωνικές ανισότητες, που αποτελεί την πρώτη ξενόγλωσση ταινία στην ιστορία του θεσμού που αποχωρεί από τη διοργάνωση με το μεγάλο βραβείο ανά χείρας. Για να είμαστε ειλικρινείς, αυτό είναι και το μοναδικό βραβείο που απέτρεψε, ώστε η όλη τελετή να μην καταλήξει σε γλαφυρή παρέλαση κλισέ δηλώσεων και αναμενόμενων βραβεύσεων. Κάπως έτσι, λοιπόν, οι υπερ- αγαπημένοι Ταραντίνο, Μέντες και Σκορσέζε – οι μεγάλες αυθεντίες της βιομηχανίας, σύμβολα μιας εποχής που δεν υπήρξε παρά μόνο η σκιά της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ – έφυγαν με άδεια χέρια, παραχωρώντας τη θέση τους στην εσχάτως αντί – ρατσιστική, κοινωνική, «ανθρωπιστική», αντί – Τραμπ και «υπερ-ευαίσθητη» Ακαδημία, που φοβούμενη τις επικρίσεις τόλμησε επιτέλους να χαιρετίσει με τόλμη την καλύτερη ταινία της χρονιάς!
H Λόρα Ντερν με το Όσκαρ Β’ Γυναικείου ρόλου «έσωσε» το Netflix, που στο σύνολο 19 υποψηφιοτήτων για «Ιρλανδό», «The two popes» και «Marriage story», δεν κατάφερε να αποσπάσει κανένα από τα σημαντικά βραβεία της χρονιάς, παρόλη την ηχηρή εκπροσώπησή του από τους βετεράνους του χώρου. Κτυπώντας συγκαταβατικά τον ώμο των Σκορσέζε, Μπάουμπαχ και Μεϊρέλες, η Ακαδημία για άλλη μια χρονιά φοβήθηκε τις κατηγορίες για την επιλήψιμη εσωστρέφειά της και έκανε – για πρώτη φορά σωστά – το βήμα για κάτι διαφορετικό, αναγνωρίζοντας, επιτέλους, την αξία μιας ξενόγλωσσης ταινίας. Κοινωνικά και πολιτικά στρατευμένο, το Χόλιγουντ επέλεξε να απονείμει διπλή (!) διάκριση στη νοτιοκορεατική μαύρη κωμωδία (Καλύτερη ταινία στη γενική κατηγορία και, φυσικά, Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία), ενώ το κερασάκι στην τούρτα ήρθε όταν εν τέλει η ταινία αναδείχθηκε ο μεγάλος νικητής και στις Κατηγορίες Καλύτερου Σεναρίου και Σκηνοθεσίας.
Στις τεχνικές κατηγορίες τα πράγματα κινήθηκαν στο οικτρά προβλέψιμο comfort zone τους, αν και επ’ αυτού δεν έχουμε κανένα παράπονο: ο Ρότζερ Ντίκινς δικαιότατα απέσπασε το Όσκαρ για καλύτερη διεύθυνση φωτογραφίας για το εξαιρετικό «1917» - που έπεσε μαχόμενο στον βωμό του ρατσισμού που προσπάθησε να αποτινάξει η Ακαδημία – ενώ η Ισλανδή Χιλντούρ Γκουαναντότιρ κέρδισε το βραβείο για την καλύτερη μουσική επένδυση στον «Τζόκερ».
Δείτε την συνέχεια στο must.com.cy
