Στην αρχή, ήταν ένας απλός ψίθυρος. Έπειτα, έγινε μουρμούρα. Στη συνέχεια, αρκετά έντονη μουρμούρα, μέχρι που έδωσε τη θέση της στις φωνές. Από τις αρχές του 2018, ωστόσο, οι φωνές μετατράπηκαν σε κραυγές: «Ο Χόρχε Λορένθο είναι ένας ξοφλημένος πρωταθλητής και δεν μπορεί με τίποτα να οδηγήσει την απαιτητική Ducati!- ήταν η συνήθης πρόταση για τον 5 φορές παγκόσμιο πρωταθλητή.
Ωστόσο ο Ισπανός φρόντισε σήμερα στο Μουτζέλο να κλείσει μ’ εκκωφαντικό τρόπο πάρα πολλά στόματα: φεύγοντας, κατά την προσφιλή του «συνήθεια», μπροστά στην εκκίνηση ο Χόρχε χάθηκε στο βάθος και- ειδικά μετά την πτώση του (ανεξήγητα επιθετικού) Μάρκεθ στον 3ο γύρο- πήρε μια εύκολη νίκη- την πρώτη του με την ιταλική εταιρία και, επίσης, την πρώτη του μετά τον τελευταίο του αγώνα με τη Yamaha (Βαλένθια, 2016).
Πίσω από τον Λορένθο τερμάτισε ο Αντρέα Ντοβιτσιόζο, ο οποίος συμπλήρωσε με στυλ (αν και στον τελευταίο γύρο τα λάστιχά του παρέδωσαν γύρο) το 1-2 της Ducati και ξαναμπήκε δειλά- δειλά στη μάχη του πρωταθλήματος.
Το βάθρο συμπλήρωσε ο συγκλονιστικός «γηπεδούχος» Βαλεντίνο Ρόσι: ο 39χρονος «Γιατρός» έφερε για 2ο συνεχόμενο αγώνα την- εκνευριστικά μέτρια- Yamaha του στο βάθρο, ανεβαίνοντας στη 2η θέση του πρωταθλήματος, πίσω από τον απλησίαστο (αν και σήμερα τα έκανε μαντάρα) Μάρκεθ. Η απόδοσή του σε αγωνιστική ηλικία συνταξιούχου σε κάνει, πραγματικά, ν’ αναρωτιέσαι τι θα μπορούσε να συμβεί στη μάχη του τίτλου αν ήταν αναβάτης σε μια πιο ανταγωνιστική μοτοσυκλέτα…
