Χρήστος Ζαβός
Οι φανατικοί το ξέρω θα με λιθοβολήσουν. Ιδιαίτερα δε, που την ερχόμενη Κυριακή έχουμε το ντέρμπι μεταξύ του Απόλλωνα και της ΑΕΛ. Όπως σ’ όλα τα θέματα έτσι και σήμερα θα ξεκαθαρίσω το εξής. Ότι γράφεται πιο κάτω, είναι αποτέλεσμα σεβασμού και ειλικρίνειας απέναντι σ’ όλους τους οπαδούς, κυρίως όμως αυτούς του Απόλλωνα.
Όσο για το παιγνίδι της Κυριακής δεν μου καίγεται καρφί για το ποιος θα κερδίσει. Όπως τιμώ τον Σοφρώνη έτσι τιμώ και τον Κερκέζ. Όπως θαυμάζω τον Απόλλωνα τα τελευταία χρόνια για τον τρόπο που παίζει άλλο τόσο εκτιμώ τη φετινή προσπάθεια της ΑΕΛ.
Όπως θεωρώ ότι ο Απόλλωνας αξίζει να πάρει όχι ένα, περισσότερα πρωταθλήματα έτσι θεωρώ ότι και η ΑΕΛ αν αξίζει να το πάρει, να το πάρει. Όση σχέση έχω με τον Σοφοκλέους άλλη τόση έχω με τον Κίρζη. Όσο κοντά είμαι στο Σύνδεσμο των οργανωμένων της ΑΕΛ άλλο τόσο είμαι κοντά σ’ αυτόν του Απόλλωνα. Καμία δηλαδή σχέση.
Είμαι δημοσιογράφος και δουλειά μου είναι να μην χαϊδεύω αυτιά κανενός. Στο λειτούργημα που κάνουμε, είναι δουλειά μας να μην επαναπαυόμαστε. Αυτά ως εισαγωγή και με ειλικρίνεια.
Πάμε στην ουσία του θέματος. Στον Απόλλωνα δεν ξέρω τι συμβαίνει ή μάλλον ξέρω και το έχω γράψει πριν από πολλά, πολλά χρόνια. Είναι μια ομάδα που το χει στο dna της, την έκρηξη, την απώλεια της ψυχραιμίας.
Τα τελευταία δε χρόνια, πάσχει και από μια μανία καταδίωξης. Ίσως οι χειρισμοί της διοίκησης η οποία αποδεδειγμένα μένει μόνη της στο χάρτη των δημοσίων σχέσεων εντός του κυπριακού ποδοσφαίρου με το τίμημα να είναι βαρύ. Τόσο βαρύ που χάνονται τίτλοι ο ένας πίσω από τον άλλο. Τούτη η μανία καταδίωξης που προκύπτει από τη διοίκηση αγγίζει πλέον και τους οπαδούς της ομάδας.
Καταδιώκονται από τον ΑΠΟΕΛ, την Ανόρθωση, την ΑΕΛ, την ΑΕΚ, τον Ερμή, τη Δόξα, τη Σαλαμίνα, την ΚΟΠ, το Σύνδεσμο Διαιτητών, την ΟΥΕΦΑ, το Λουκά Σωτηρίου, το ΔΗ.ΣΥ, τους μασόνους, τους κουμουνιστές, τους Τούρκους, τους μουσουλμάνους, τους Γερμανούς, τη Σάρα και τη Μάρα.
Δεν εξετάζω κατά πόσο αληθεύουν κάποιες απόψεις. Σε κάποιες περιπτώσεις όντως, σε κάποιες περιπτώσεις όχι. Σε όλες όμως είναι ακριβώς αυτό το σύνδρομο καταδίωξης που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια που ενδεχομένως σε καθιστούν στόχο. Και δεν βλέπω ν’ αλλάζει η πολιτική. Πάρε για παράδειγμα την επιστολή των σωματείων για την Κάρτα.
Διαβάζοντας την εξεπλάγη θετικά, για το πόσο περιεκτική είναι και κυρίως για το γεγονός ότι για πρώτη φορά τα σωματεία, οι πρωταγωνιστές δηλαδή, εκφράζουν την ανησυχία τους για την κατάσταση που επικρατεί στο ποδόσφαιρο. Όχι μόνο αυτό, αλλά παραθέτουν κιόλας τα πραγματικά προβλήματα του χώρου. Δεν έχω καταλάβει γιατί δεν περιλαμβάνεται η υπογραφή του προέδρου του Απόλλωνα. Δεν νομίζω ότι δεν συμμερίζεται το περιεχόμενο της επιστολής.
Αντί να συμπαραταχθεί ως μια ομάδα που όντως πλήττεται απ’ αυτή την κατάσταση, επιλέγουν να μείνουν στην απ’ έξω. Γιατί; Γιατί μάλλον είναι και ο ΑΠΟΕΛ στην επιστολή και μάλιστα ίσως να έχουν πάρει την πρωτοβουλία. Ωραία!!
Προκειμένου να δικαιολογήσουν την απουσία τους δήλωσαν δημόσια ότι ο Απόλλωνας διαφωνεί με τις αλλαγές στην κάρτα γιατί λέει θέλει την κατάργηση της!!! Δύο εβδομάδες πριν σ’ άλλη ανακοίνωση όχι μόνο ήταν υπέρ της αλλά ζητούσε με επίμονο τρόπο από τους οπαδούς του να εκδώσουν κάρτα για να ταξιδέψουν στην Γερμανία!!! Σχιζοφρενικό μεν, Απολλωνίστικο δε.
Για τη Γερμανία. Δεν αμφισβητείται ούτε και στο ελάχιστο η ταλαιπωρία ή αν θες οι προσβολές που έζησε ο κόσμος εκεί στη Φραγκφούρτη. Ούτε και η αλαζονική στάση της γερμανικής αστυνομίας, ούτε και τα κωλόπαιδα που τα έβαζαν με τον κόσμο μέσα στους δρόμους της πόλης. Αντιθέτως, είμαστε σίγουροι ότι όλα αυτά συνέβησαν και ίσως και περισσότερα. Δυστυχώς.
Γιατί όμως είχαν τέτοια συμπεριφορά οι Γερμανοί; Μήπως κάποια καλόπαιδα δικά μας, προειδοποιούσαν μέσω ιστοσελίδων και Face Book ότι πάνε Γερμανία για να τα σπάσουν; Μήπως κάποιοι «οπαδοί» του σωματείου της πόλης , στιγμάτισαν ένα ιστορικό σωματείο όπως είναι ο Απόλλωνας με φασιστικά σύμβολα και ναζιστικούς χαιρετισμούς;
Και καλά να τα κάνεις όλα αυτά μες στην κολυμβήθρα που ζούμε, μόνοι μας μες στην Μεσόγειο, όταν όμως ξεφεύγεις τα σύνορα πως θα δικαιολογήσεις τέτοιες ηλίθιες συμπεριφορές; Και στην τελική ποιος την πλήρωσε; Δεν είναι ο αθώος κόσμος που απλά αγαπά την ομάδα του και ταξίδεψε να την δει, αντικρίζοντας παράλληλα τον κωλοπαιδισμό κάποιων Γερμανών; Στα τσακίδια η συμπεριφορά των Γερμανών, εμείς όμως πως γινόμαστε καλύτεροι; Πράττοντας ακριβώς όπως αυτοί έπραξαν;
Και φτάσαμε πλέον στο σημείο να ζητάμε λίγο πολύ να απογειωθούν τα’ αεροπλάνα μας για να βομβαρδίσουν την Γερμανία. Κάποια site δε, μάλλον υπό την ανοχή του Απόλλωνα επαναλαμβάνοντας διάφορα ρατσιστικά δημοσιεύματα υπό τύπου παρασκήνιο, απλά φανατίζουν τον κόσμο. Και όταν κανείς τους θυμώσει, την κάνουν γυριστή και μιλάνε για το πόσα λεφτά θα πάρει ο Απόλλωνας από τα εισιτήρια των Γερμανών. Μιλάμε για τέτοιο πατριωτισμό. Του κώλου.
Φτάσαμε, ένα παιγνίδι που κανονικά θα έπρεπε να ήταν γιορτή γιατί ο Απόλλωνας βρίσκεται δικαιωματικά μέσα στους μεγάλους του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, να κραυγάζουν ιαχές πολέμου, κάποιοι άσχετοι ν’ ασκούν εξωτερική πολιτική, ν’ αναμειγνύουν τα πάθη του Ελληνισμού ανά τους αιώνες με τον Τσε Γκεβάρα και τα οδοφράγματα μέχρι το νεκρό παιδί στην Βόρεια Ήπειρο, τους προδότες και τους πατριώτες αυτού του τόπου. Και όλα αυτά για ένα ματς;
Από πού ως και που πρέπει η πολιτική να αναμειγνύεται μες στο ποδόσφαιρο; Τι σχέση έχει ο Σοφρώνης, ο Παπουλής με όλο αυτό που συμβαίνει, το σχιζοφρενικό όπου όλα γίνονται ένας αχταρμάς για ένα ποδοσφαιρικό ματς; Ως πότε θα γίνεται αυτό και στην τελική ποιον εξυπηρετεί; Ποιοι είναι αυτοί που ωφελούνται;
Ψυχραιμία θέλει. Κάτι που πολύ λείπει απ’ αυτό το σωματείο. Και ξέρεις όλη αυτή η μανία καταδίωξης στρέφεται και πάνω στην ίδια την ομάδα. Μια ήττα με εκατό δοκάρια πάνω στον αντίπαλο είναι αρκετή για να ξεσπαθώσουν ακόμη και σε ανθρώπους που πρόσφεραν όσο λίγοι στο σωματείο. Εύχομαι και το λέω ειλικρινά να μην χρειαστεί αλλά δεν θ’ αργήσει η μέρα που κάποιοι πολλοί ή λίγοι θα ξεχάσουν τα οδοφράγματα, τους Γερμανούς και θα θυμηθούν τις μεταγραφές, τον Κίρζη, τον Σοφρώνη, τον Παπουλή, τη Σάρα και τη Μάρα.
