Σάββας Λαζανιάς
Με εντός έδρας ισοπαλία ξεκίνησε τις υποχρεώσεις του στο νέο ποδοσφαιρικό μαραθώνιο ο ΑΠΟΕΛ. Η ομάδα της Λευκωσίας εξήλθε ισόπαλη 1-1 με την Πάφο στο ΓΣΠ, σε ένα παιχνίδι το οποίο ήταν ένα πραγματικό ντέρμπι.
Η Πάφος κυριάρχησε στο πρώτο ημίχρονο γιατί κέρδισε κατά κράτος τη μάχη στη μεσαία γραμμή, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να λειτουργήσει σωστά ο ΑΠΟΕΛ, ούτε ανασταλτικά ούτε και δημιουργικά. Η ομάδα του Μπεργκ είχε υπεραριθμία στον άξονα σε αριθμό παικτών καταφέρνοντας να υπερτερήσει των «γαλαζοκιτρίνων».
Ο Σωφρόνης Αυγουστή παρέταξε την ομάδα του με τους Βιγιαφάνιες και Ντάλσιο στο χώρο της μεσαίας γραμμής, λόγω και των απρόοπτων που προέκυψαν 24 ώρες πριν τον αγώνα με τους Κονσταντίνοφ και Σαρφό. Ο «Βίγια» στο 1ο ημίχρονο ήταν απελπιστικά μόνος στο ανασταλτικό κομμάτι του ΑΠΟΕΛ, με τους μέσους της Πάφου να καταφέρνουν να κερδίζουν εύκολα τις μονομαχίες αλλά και να παίρνουν σχεδόν όλες τις δεύτερες μπάλες.
Στην επανάληψη ο Ντάλσιο τοποθετήθηκε λίγο πιο πίσω και σε συνάρτηση με την είσοδο του Σατσιά ο ΑΠΟΕΛ γέμισε τον άξονά του, καταφέρνοντας να πάρει τα ηνία στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Η οπισθοχώρηση της Πάφου στο 2ο ημίχρονο ήταν απόφαση του Μπεργκ, ωστόσο σε αυτό έπαιξε ρόλο και η αλλαγή της αγωνιστικής εικόνας του ΑΠΟΕΛ. Ο Σωφρόνης Αυγουστή εντόπισε το θέμα που υπήρχε στον άξονα και το διόρθωσε με την έναρξη του 2ου ημιχρόνου.
Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος πάντα, το αρχικό πλάνο του Αυγουστή με το 4-4-2 χωρίς καθαρόαιμο κόφτη δεν λειτούργησε στον αγωνιστικό χώρο και μάλιστα ήταν ένα πλάνο που εμπεριείχε αρκετό ρίσκο. Με 4-4-2 είχε παίξει και κόντρα στην Τζουργκάρνεν ο ΑΠΟΕΛ όμως σε εκείνο το παιχνίδι όφειλε να ρισκάρει από την αρχή γιατί είχε στην πλάτη του ένα 3-0.
Η διαφορά με χτες είναι ότι κόντρα στους Σουηδούς ο ΑΠΟΕΛ είχε τον Σαρφό δίπλα από τον Βιγιαφάνιες στο κέντρο ενώ οι δυο επιθετικοί κορυφής, Μάγκλιτσα και Μπλουμ, είχαν πολύ περισσότερα τρεξίματα. Χτες, ούτε οι δυο σέντερ φορ είχαν τη φρεσκάδα για να τρέξουν και να πιέσουν, όπως είχαν πράξει κόντρα στην Τζουργκάρντεν (για ένα ημίχρονο Μπλουμ και για 70 λεπτά ο Μάγκλα). Όταν παίζεις με 4-4-2 χωρίς καθαρόαιμο κόφτη και οι δυο επιθετικοί σου δεν έχουν τη φρεσκάδα για να πιέσουν τότε δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό αυτό το πλάνο στο γήπεδο, ιδίως όταν έχεις απέναντι σου μια ποιοτικότατη ομάδα όπως είναι η Πάφος.
Η Πάφος θα μπορούσε να φύγει νικήτρια από το ΓΣΠ. Το ίδιο όμως θα μπορούσε να πράξει και ο ΑΠΟΕΛ ο οποίος έφτασε πολύ κοντά στην ανατροπή στα τελευταία λεπτά. Όπως προανέφερα, η χθεσινή αναμέτρηση στο ΓΣΠ ήταν ένα ντέρμπι ανάμεσα σε δυο σχεδόν ισοδύναμες ομάδες και η ομάδα του Αυγουστή κατέβηκε στο γήπεδο με μια πολύ επιθετικογενή ενδεκάδα, τόσο σε σχηματισμό όσο και σε πρόσωπα, κάτι το οποίο έφερε το πρόβλημα στον άξονα. Είναι λες και ο ΑΠΟΕΛ δεν υπολόγισε καθόλου ότι είχε απέναντι του μια πολύ δυνατή ομάδα η οποία έχει μεγάλη ποιότητα στη μεσαία γραμμή και στην επίθεση.
Ο ΑΠΟΕΛ πριν μερικά χρόνια ήταν 1-2 σκαλιά πιο πάνω από σχεδόν όλες τις ομάδες σε θέμα ποιότητας-δυναμικότητας, κάτι το οποίο δεν ισχύει πλέον. Ο φετινός ΑΠΟΕΛ είναι μια ομάδα με μεγάλη ποιότητα και βάθος όμως υπάρχουν κι άλλες 4-5 ομάδες που βρίσκονται πολύ κοντά στη δυναμικότητα των «γαλαζοκιτρίνων».
Κατά την προσωπική μου άποψη και χωρίς να αποτελεί μομφή προς τον Σωφρόνη Αυγουστή, το να κατεβαίνει η ομάδα σε ένα ντέρμπι (τέτοιο παιχνίδι ήταν χτες) με 4-4-2 μη έχοντας στον άξονα ένα καθαρόαιμο κόφτη αλλά και επιθετικούς με φρεσκάδα για να τρέξουν και να πιέσουν, είναι (στην καλύτερη περίπτωση) μεγάλο ρίσκο το οποίο δεν είχε ανάγκη στο χθεσινό παιχνίδι ο ΑΠΟΕΛ.
Όπως προανάφερα, ο προπονητής του ΑΠΟΕΛ εντόπισε το αγωνιστικό θέμα που προέκυψε στην ομάδα και το διόρθωσε στην επανάληψη καταφέρνοντας να σώσει την παρτίδα στο τέλος. Πρέπει όμως το πρώτο μισάωρο παθητικού ρόλου απέναντι στην Πάφο να λειτουργήσει σαν ένα καλό μάθημα στους «γαλαζοκίτρινους» ενόψει και των επερχόμενων ντέρμπι, όσο αφορά τον τρόπο προσέγγισης των αγώνων.
