Σάββας Κοσιάρης
Η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1934 ανατέθηκε στην Ιταλία του Μπενίτο Μουσολίνι. Η πρόταξη του αγωνιστικού μέρους της διοργάνωσης, αυτού δηλαδή που γοητεύει τις μάζες, άφησε στην αφάνεια τις σκοπιμότητες και τον τρόπο με τον οποίο το φασιστικό καθεστώς του Ντούτσε επεδίωξε και πέτυχε τη διοργάνωση του Μουντιάλ. Εχοντας βέβαια ένα και μόνο στόχο. Να εκμεταλλευτεί τη δύναμη του δημοφιλέστερου αθλήματος για να διοχετεύσει στον κόσμο τα μηνύματα που ήθελε, διαμορφώνοντας ανάλογα και την κοινή γνώμη.
Δυο χρόνια αργότερα ακολούθησε τις μεθόδους του Μουσολίνι η ναζιστική Γερμανία με τον Χίτλερ και τον Γκέμπελς να εκμεταλλεύονται τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων στο Βερολίνο για να περάσουν τα μηνύματα της «ανώτερης φυλής». Μέχρι και τον νικητή του μαραθωνίου της Αθήνας, το 1896, Σπύρο Λούη φίλεψε ο Χίτλερ επιδιώκοντας να στείλει μηνύματα αγάπης και συναδέλφωσης τα οποία βέβαια καμιά σχέση είχαν με την αλήθεια του ναζισμού. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έφτιαχναν για τον Χίτλερ το τέλειο σενάριο για την προπαγάνδα των ναζί. Κι όπως η ανάθεση του Μουντιάλ στην Ιταλία, το 1934 ήταν αποτέλεσμα αθέμιτων μεθοδεύσεων έτσι και η ανάθεση των Ολυμπιακών του 1936, στο Βερολίνο.
Από τότε η ιστορία καταγράφει δεκάδες παραδείγματα εκμετάλλευσης του αθλητισμού και ιδιαίτερα του ποδοσφαίρου για να περάσουν τα μηνύματά τους τα φασιστικά καθεστώτα. Με πιο σύγχρονο παράδειγμα, τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1978 από τη χούντα του στρατηγού Χόρχε Βιδέλα στην Αργεντινή με την ύποπτη συναίνεση της FIFA του Χαβελάνζε. Κι όταν ο Μάριο Κέμπες σήκωνε το τρόπαιο για τη διοργανώτρια χώρα, χιλιάδες συμπατριώτες του βασανίζονταν και εκτελούνταν από το καθεστώς Βιδέλα. Η προσοχή όμως του κόσμου ήταν στο θέαμα του ποδοσφαίρου…
Στη βάση αυτών των ιστορικών δεδομένων θα πρέπει να αναζητηθεί αναλογικά και η ερμηνεία της τωρινής συμπεριφοράς οργανωμένων οπαδών στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, συμπεριλαμβανομένων και των κυπριακών. Η δύναμη του αθλητισμού και ιδιαίτερα η του ποδοσφαίρου είναι ο ιδανικός τρόπος αναπαραγωγής και μετάδοσης πολιτικών και ιδεολογικών μηνυμάτων. Κι είναι μια συμπεριφορά που δεν μπορούμε να την αφήσουμε να εξελιχθεί, είτε με την απάθεια είτε με την ελαφριά προσέγγιση της «μιας μικρής μερίδας οπαδών». Από όπου και αν προέρχεται, όποιο χρώμα και να έχει… Οι συνέπειες μπορεί να εξελιχθούν απρόβλεπτα και καταστροφικά…
Τη δύναμη του ποδοσφαίρου μπορούμε και πρέπει να την αξιοποιήσουμε προς όφελος της κοινωνίας και όχι να την εκμεταλλευτούμε σε βάρος της…
