Σάββας Κοσιάρης
«Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να΄ ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις...»
Οι στίχοι του Κωνσταντίνου Καβάφη από τη λατρεμένη Ιθάκη αισθάνομαι πως μπορούν να μεταφέρουν πιστά όσα τούτη την ώρα αισθάνομαι. Μια ώρα ίδια με αγέρι που φουσκώνει τα πανιά και σπρώχνει το καράβι στην πορεία για τον επόμενο προορισμό.
Με συστηματική παρουσία στον Κυπριακό Τύπο από το 1976, στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο από το 1988, θεωρώ πως είχα ταξίδι μακρινό. Γεμάτο περιπέτειες αλλά και γνώσεις. Οι δεύτερες περισσότερες από τις πρώτες. Γιατί και η περιπέτεια, γνώση είναι...
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θέλησα ποτέ να τους κουβαλήσω στην ψυχή μου. Τους συνάντησα όμως, όπως τους συναντά κάποια στιγμή ο κάθε άνθρωπος στη ζωή του. Δεν είμαι σίγουρος αν έχασα ή κέρδισα από το συναπάντημα. Ξέρω όμως πως δεν θέλησα να τους δοθώ...
Δοκίμασα πάντα με τις γραμμές μου να κρατηθώ κοντά στους ανθρώπους. Μα και να κρατηθώ από αυτούς. Το ίδιο δοκίμασα και με τη δουλειά μου σε όλα τα Μέσα που δούλεψα. Προσπάθησα να δώσω αλλά και να πάρω με μια συναλλαγή καρδιάς όπως μου την έμαθε από τα παιδικά μου χρόνια η μακαριστή μάνα μου... «Αυτά που δίνεις στους ανθρώπους να φροντίζεις να είναι πάντα περισσότερα από όσα παίρνεις από αυτούς...». Ηταν η δική της δικαιοσύνη καρδιάς… Που μου την άφησε σαν δώρο ζωής… Πιο λαμπερό και ακριβό δώρο από τις όποιες καλές πραγμάτειες, σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κι έβενους των Φοινικικών εμπορείων του Καβάφη...
Το καράβι σηκώνει σήμερα άγκυρα κι αφήνει πίσω του το προηγούμενο λιμάνι αναζητώντας το επόμενο. Θα μπει στα κύματα ξανά, χωρίς «να βιάζει το ταξίδι διόλου». Μακάρι «χρόνια πολλά να διαρκέσει» όπως προσδοκά και ο ποιητής. Μακάρι...
Η Ιθακη, μου έδωσε το ωραίο ταξίδι...Χωρίς αυτήν δεν θα έβγαινα στο δρόμο... Χωρίς αυτήν δεν θα μάθαινα προορισμούς καινούργιους και λιμάνια που με φόρτωσαν γνώση και εμπειρίες… Και το λιμάνι που ξεμπαρκάρω σήμερα, είμαι σίγουρος κάτι θα μου αφήσει… Και κάτι θα του αφήσω… Με τους συλλογισμούς της σκέψης και της καρδιάς μου...
