ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Γενικώς... κωλώνουμε

Έτσι όπως πάμε, δεν θα αργήσει η μέρα που ο κόσμος θα γυρίσει μια και καλή την πλάτη στο κυπριακό ποδόσφαιρο

Ανδρέας Βιολάρης

Ανδρέας Βιολάρης

Το σκηνικό γνώριμο. Ίδιες δηλώσεις, ίδιες ανακοινώσεις, καταδίκες, ευχολόγια, υποσχέσεις, αποφασιστικότητα, μαχαίρια που φτάνουν στο κόκκαλο και τα λοιπά κοινότυπα που συνήθως ακούγονται από σχετικούς και άσχετους μετά από σοβαρά επεισόδια. Από λόγια χορτάσαμε. Αυτό που απαιτούμε να δούμε είναι πράξεις και δραστικά μέτρα. Ότι δεν βλέπουμε δηλαδή εδώ και χρόνια.

Αυτή η διαχρονική έλλειψη βούλησης είναι που οδήγησε τα πράγματα εδώ που βρίσκονται σήμερα. Όπως και η ατιμωρησία ή, αν προτιμάτε, οι ποινές - χάδι που μονό αποτρεπτικά δεν λειτουργούν. Με την ανοχή (αλλά όχι τη συνοχή) όλων μας, συντηρείται - και κατά περιόδους διογκώνεται– το πρόβλημα της βίας στα γήπεδα και δεν υπάρχει κάτι στον ορίζοντα που να μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε ότι τα πράγματα θα αλλάξουν άμεσα προς το καλύτερο.

Κάποιες μεμονωμένες πρωτοβουλίες και μέτρα δεν φαίνεται να είναι αρκετά για να βοηθήσουν στην εξάλειψη του φαινομένου. Δεν είμαι σίγουρος ότι το προσωρινό μέτρο της ΚΟΠ για ταυτοποίηση των εισιτηρίων των εκάστοτε φιλοξενουμένων (στα ντέρμπι μεταξύ των «Big-6») θα αποτελέσει τη λύση στο πρόβλημα. Αυτό είναι κάτι που θα φανεί σε βάθος χρόνου. Αν μη τι άλλο, η Εκτελεστική Επιτροπή δηλώνει παρούσα και οφείλουμε να την πιστώνουμε για την πρόθεση της να βρει να βοηθήσει, έστω και με προσωρινές λύσεις.

Την ίδια ώρα όμως, ένα άλλο σώμα της Ομοσπονδίας δεν επιδεικνύει την ίδια αποφασιστικότητα, όπως όφειλε να κάνει. Ο Αθλητικός Δικαστής είχε την ευκαιρία να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα, όχι μόνο προς το ΑΠΟΕΛ και την ΑΕΛ, αλλά προς όλες τις κατευθύνσεις. Παρά το γεγονός ότι προβληματίστηκε και σκέφτηκε σοβαρά να εφαρμόσει τους Πειθαρχικούς Κανονισμούς (που τα ίδια τα σωματεία έχουν ψηφίσει), οι οποίοι προβλέπουν την αφαίρεση βαθμών για επεισόδια αυτή της σοβαρότητας και έκτασης, στο τέλος αρκέστηκε στην επιβολή ποινής κεκλεισμένων των θυρών. Όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν σε παρόμοια περιστατικά βίας, το δικαστικό σώμα της ΚΟΠ... κώλωσε να επιβάλει εκείνες τις ποινές που θα λειτουργούσαν αποτρεπτικά για τον κάθε λογής χούλιγκαν.

Γενικώς... κωλώνουμε σαν κοινωνία, πολιτεία και σαν κυπριακό ποδόσφαιρο να πάρουμε δραστικά μέτρα. «Κωλώνουμε» να βάλουμε το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων και να αντικρίσουμε κατάματα το πρόβλημα της βίας. Ο κάθε ένας από εμάς, ο κάθε οργανισμός και φορέας που ασχολείται με το κυπριακό ποδόσφαιρο έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης. Και σαφώς θα μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερα πράγματα από αυτά που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα για να βοηθήσουμε στην εξάλειψη του προβλήματος. Υπάρχουν φυσικά και συγκεκριμένοι λόγοι που κάποιοι... κωλώνουν να τοποθετήσουν πιο βαθιά το μαχαίρι.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τις ίδιες τις ομάδες. Υπό το φοβο αντιδράσεων αλλά και αντιποίνων (κυρίως από τον υπόκοσμο, ο οποίος έχει εισχωρήσει για τα καλά στους κόλπους των οργανωμένων και γενικότερα στο χώρο του ποδοσφαίρου), τα σωματεία φοβούνται να δαχτυλοδείξουν και να κατονομάσουν τους ενόχους, ενώ και τα ΜΜΕ ασχολούμαστε επιδερμικά με το θέμα (ως ένα βαθμό για τους ίδιους λόγους).

Τι να πούμε, όμως, για τους δημοσιογράφους και τους ποδοσφαιρικούς παράγοντες όταν η ίδια η Αστυνομία και η Πολιτεία αδυνατούν (ή δεν δείχνουν την απαιτούμενη βούληση) να βάλουν μια και καλή τέλος στο φαινόμενο της βίας; Εδώ και χρόνια ακούμε για την κάρτα φιλάθλου, αλλά κάρτα φιλάθλου δεν είδαμε. Εδώ και δεκαετίες ακούμε και διαβάζουμε αναφορές για τον ρόλο της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας, την έλλειψη βούλησης και κανονισμών, και τα νομικά όπλα που ΔΕΝ έχει στα χέρια της η Αστυνομία για να καταπολεμήσει τη βία. Τι άλλαξε; Απολύτως τίποτα.

Είναι πραγματικά για να τρελαίνεται κανείς πως όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουμε καταφέρει να βρούμε τη λύση σε αυτό το πολύ σοβαρό πρόβλημα και παραμένουμε στο ίδιο έργο θεατές. Το γεγονός ότι τα τελευταία 1-2 χρόνια παρατηρείται μια μείωση στο φαινόμενο βίας δεν οφείλεται στα δραστικά μέτρα και την επιβολή αυστηρών ποινών, αλλά στο ότι αδειάζουν τα γήπεδα. Έτσι όπως πάμε, δεν θα αργήσει η μέρα που ο κόσμος θα γυρίσει μια και καλή την πλάτη στο κυπριακό ποδόσφαιρο, οι αγώνες θα διεξάγονται μπροστά σε άδειες εξέδρες και κάποιοι θα καυχιόνται πως έχουν πατάξει οριστικά την βία από τα γήπεδα.

Ευχή μας είναι με το νέο χρόνο να δούμε όλους τους αρμόδιους φορείς να βγαίνουν μπροστά και να επιδεικνύουν μεγαλύτερη αποφασιστικότητα. Είναι καιρός να δούμε τις υποσχέσεις να γίνονται πράξη. Αναμένουμε από την Πολιτεία και την Αστυνομία να βάλουν, όπως διατυμπανίζουν, το μαχαίρι στο κόκαλο. Απαιτούμε τη λήψη δραστικών μέτρων και την επιβολή αυστηρότερων ποινών. Έστω και με πολλά χρόνια καθυστέρηση, αναμένουμε ότι θα βρεθεί η λύση στο πρόβλημα. Αν δεν το κάνουμε ούτε τώρα, τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Πρεσάρισμα: Τελευταία Ενημέρωση

Ούτε τώρα θα παραιτηθεί;

Ούτε τώρα θα παραιτηθεί;

Ο Αθλητικός Δικαστής έμεινε ξανά εκτεθειμένος, επαναφέροντας στο προσκήνιο εύλογα ερωτήματα για το πως σκέφτεται και πως ...
Ανδρέας Βιολάρης
 |  ΠΡΕΣΑΡΙΣΜΑ
Αν ούτε τώρα, πότε;

Αν ούτε τώρα, πότε;

Οι συνθήκες μοιάζουν ιδανικές για να τιμωρηθούν φυσικά πρόσωπα για στημένους αγώνες και διαφθορά στην κυπριακή διαιτησία
Ανδρέας Βιολάρης
 |  ΠΡΕΣΑΡΙΣΜΑ
Χειροκροτήστε τον!

Χειροκροτήστε τον!

Το χρονικό της παρουσίας του Ερικ τεν Χαχ στον πάγκο της Γιουνάιτεντ και οι κινήσεις του που ξύπνησαν τον κοιμώμενο γίγαντα ...
Ανδρέας Βιολάρης
 |  ΠΡΕΣΑΡΙΣΜΑ
Κύριε Κούμα, όλα καλά;

Κύριε Κούμα, όλα καλά;

Η απόλυτη σιωπή της ΚΟΠ μπορεί να ερμηνευτεί σαν συνενοχή ή ανικανότητα να πατάξει τα «εγκλήματα» για τα οποία κατηγορείται ...
Ανδρέας Βιολάρης
 |  ΠΡΕΣΑΡΙΣΜΑ
Εφτάψυχος!

Εφτάψυχος!

Όπως και οι... γατίσιες ψυχές, οι ευκαιρίες δεν είναι ανεξάντλητες. Και ο Σωφρόνης έχει ήδη σπαταλήσει κάποιες από αυτές. ...
Ανδρέας Βιολάρης
 |  ΠΡΕΣΑΡΙΣΜΑ
X