Πέτρος Παπαγιώργης
Διαβάζοντας κανείς το προτεινόμενο πλάνο του Γιώτη Δημητρίου, που εξέφρασε το ενδιαφέρον για να αναλάβει την προεδρία του λαοφιλέστερου σωματείου της Κύπρου, συμπεραίνει εκ πρώτης όψεως, αλλά και… εκ δεύτερης, (όψεως), ότι θεωρητικά στη γενικότητα του, ( γιατί κάποια πράγματα που συμπεριλήφθησαν, είναι δευτερεύουσας σημασίας), είναι θετικό.
Θεωρητικά, προσέξτε. Σχέδια επί χάρτου μπορούν να γίνουν πολλά. Για πολλά και διάφορα θέματα. Και να δείχνουν τέλεια. Στα χαρτιά μπορεί να επέλθει ακόμη και… η λύση του Κυπριακού. Εκείνο που μετράει στη ζωή, είναι η πράξη. Είναι η ικανότητα να εφαρμόσει κανείς αυτά που επί χάρτου, αποτελούν παιχνίδι.
Η σύσταση εταιρείας, ( είναι πολύ στη μόδα αυτές τις μέρες η λέξη), δεν θα φέρει από μόνη της τη λύση. Μήπως όλες οι εταιρείες που υπάρχουν ανά το παγκόσμιο είναι πετυχημένες; Αστεία πράγματα. Επίσης όσοι πιστεύουν ότι η εταιρεία θα αποφέρει κέρδη που θα μοιράζονται στους μέτοχους, μάλλον πέφτουν έξω. Τα κέρδη, που ενδεχομένως θα κάνει η εταιρεία, θα χρησιμοποιούνται για την ενδυνάμωση του υλικού της ομάδας. Αν σε κάποια φάση υπάρξει δυνατότητα να μοιραστούν και στον κόσμο, καλώς. Για αυτόν που θα αγοράσει μετοχές, το κίνητρο δεν είναι το χρήμα. Είναι η αγάπη προς την ομάδα του. Επίσης σε περίπτωση σύστασης εταιρείας τα κέρδη φορολογούνται.
Τα πιο πάνω δεν διατυπώνονται γιατί υπάρχει η εκτίμηση ότι η σύσταση εταιρείας αποτελεί λανθασμένη ενέργεια. Δεν αποτελεί όμως και το αντίδοτο «δια πάσαν νόσον και πάσαν μ….».
Το ζουμί είναι άλλο. Είτε η Ομόνοια μετατραπεί σε εταιρεία, είτε όχι (ανκαι ως πιθανότερη εκδοχή, ανεξαρτήτως το ποιοι θα αναλάβουν να διοικήσουν το λαοφιλές σωματείο, εκ των ενδείξεων και των πληροφοριών, φέρεται η μετατροπή του ποδοσφαιρικού τμήματος σε εταιρεία, με τα λοιπά τμήματα να παραμείνουν στο σωματείο, με το χρέος που θα υπάρχει ), η συνταγή έτσι ώστε αυτή η ταλαιπωρημένη ομάδα να ορθοποδήσει και να αναγεννηθεί αγωνιστικά (γιατί αυτό είναι το βασικό ζητούμενο ), είναι μια. Να λειτουργήσει στην πράξη - επί τέλους - ως ένας σύγχρονος οργανισμός που θα είναι και θα παραμείνει αποτελεσματικός.
Ο οργανισμός αυτός, (είτε υπό τη μορφή εταιρείας, είτε υπό τη μορφή σωματείου), θα αποτελείται από στελέχη που διαχωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε εκείνους που σχεδιάζουν και σε εκείνους που υλοποιούν το σχέδιο, σχολαστικά και μεθοδικά.
Όσοι ενδιαφέρονται να αναλάβουν τις τύχες της Ομόνοιας θα πρέπει αυτό που εκφράζουν ως επιθυμία να φτάνει και πέρα από την άκρη της γλώσσας τους. Με άλλα λόγια, όχι απλώς να το εννοούν, αλλά να είναι και διατεθειμένοι να σηκώσουν ένα τεράστιο βάρος. Με μεγάλη δόση ρίσκου.
