Μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα της κυπριακής διαιτησίας η ανομοιομορφία.
Σε παρόμοιες φάσεις, κάποιοι σφυρίζουν παράβαση εύκολα, κάποιοι όχι.
Ακόμη χειρότερο, οι ίδιοι διαιτητές εμφανίζονται κάποτε εξαιρετικά ευαίσθητοι… βλέποντας και αποφασίζοντας ότι προκύπτουν παραβάσεις και κάποτε λειτουργούν στο πλαίσιο του άγραφου νόμου που λέει πως το ποδόσφαιρο είναι (κυρίως) ανδρικό άθλημα...
Ίδιο το σκηνικό εδώ και χρόνια, έτσι θα συνεχισθεί και φέτος.
Γιατί αυτούς τους διαιτητές έχουμε, αυτούς φροντίζουν οι αρμόδιοι να αξιολογούν σχεδόν κάθε εβδομάδα, ορίζοντας τους να διαιτητεύουν.
Γιατί ποτέ και κανείς δεν έκανε μια ειλικρινή προσπάθεια να διορθωθούν κάποια πράγματα.
Γιατί πάντα οι όποιες φωνές διαμαρτυρίας, οι όποιες εξαγγελίες για κάθαρση και μέτρα βελτίωσης της εικόνας, έχουν να κάνουν με τα σωματειακά συμφέροντα και αναλόγως της κάθε περίπτωσης...
