ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

De Ζαβού: ….

Χρήστος Ζαβός

Χρήστος Ζαβός

Το χει ξανακάνει. Να κερδίζει δηλαδή ματς από μόνος του. Και είναι λες και έχει μια δύναμη εσωτερική που κινητοποιείται όταν η ομάδα του χρειάζεται βοήθεια.

Είναι κάπως μεταφυσικό αλλά έτσι μοιάζει να είναι. Είναι όπως η προσευχή για τον πιστό. Είναι όπως ο σούπερ ήρωας στο μυαλό ενός μικρού παιδιού. Είναι αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες «από μηχανής θεός». Είναι όλα αυτά και άλλα πολλά.

Οι αντί- ΑΠΟΕΛ, ψάχνουν να δώσουν απάντηση στο ερώτημα, «που τον βρήκαν και γιατί φέτος που άμα δεν ήταν δεν θα ήταν ούτε καν στην τέταρτη θέση». Οι δε Αποελίστες μάλλον νιώθουν «οι εκλεκτοί». Γιατί εκεί που κλυδωνίστηκε κατά κάποιο τρόπο η αυτοκρατορία τους και απειλείται σοβαρά από τους υπόλοιπους «λαούς» γεννήθηκε ένα παιδί στην Ιορδανία πριν από 21 χρόνια για να τους σώσει από την όποια απειλή. Μοιάζει «βιβλικό» αλλά και η Ιορδανία έχει μια θέση και μάλιστα σημαντική στη Βίβλο.

Ο Τάμαρι είναι φαινόμενο. Και τα φαινόμενα δεν εξηγούνται εύκολα. Συνήθως κιόλας δε, καταφεύγουμε στην μεταφυσική για να δώσουμε μια εξήγηση. Πέραν τούτου, καθορίζουν και το χωροχρόνο που βρίσκονται. Και έχω την εντύπωση ότι τηρουμένων των αναλογιών ζούμε στην εποχή του Τάμαρι.

Ας πάρουμε τα δεδομένα. Κυπριακό ποδόσφαιρο 2018. ΑΠΟΕΛ και άλλες ομάδες κυνηγούν τον τίτλο. Και είναι και ο Τάμαρι. Είναι μια ξεχωριστή οντότητα. Ξεπερνά την ομάδα του, διαγράφει τις ικανότητες που μπορεί να έχει ο Απόλλωνας. Διαλύει άμυνες, εκθέτει συναδέλφους του, σπάει τις μέσες των αντιπάλων, στέλνει κόσμο στους φυσιοθεραπευτές, εκνευρίζει τον αντίπαλο οπαδό και την ίδια ώρα τον κάνει να αναρωτιέται. Προτρέπει τον άλλο να τσιμπήσει το δέρμα του για να καταλάβει τι έγινε μεταξύ του αριστερού του ποδιού και της μπάλας. Καλά, καλά διαγράφει ακόμη και το γκολ του Γκόμες που κρεμμάει τον Βάτερμαν όπως οι κρεοπώλες τα κρέατα στα τσιγκέλια.

Ο Αναστασίου χθες το είπε μ’ έναν άλλο τρόπο. «Είναι άδικο για τα παιδιά αλλά στο ποδόσφαιρο πολλές φορές συμβαίνουν πράγματα που δεν μπορείς να ελέγξεις» . Και όντως δεν μπορεί να το ελέγξεις.

Η τακτική, η άψογη φυσική κατάσταση ακόμη και η ποδοσφαιρική ευφυΐα, υποτάσσονται στο χαρισματικό. Αυτό που δεν εξηγιέται. Γιατί κάποιος άγνωστος, κάποιοι το λεν «Θεός», κάποιοι το λεν «ανώτερη δύναμη», κάποιοι ποιο παραμυθάδες το λεν «νεράιδα», οι Ινδιάνοι το ονομάτιζαν «πνεύμα» του έδωσαν ένα χάρισμα που δεν αντιμετωπίζεται.

Γιατί; Γιατί γεννιέται στη στιγμή. Γεννιέται και ανδρώνεται την ίδια ώρα. Είναι ένα σουτ. Είναι μια τρίπλα. Είναι ένα σπάσιμο της μέσης. Είναι ένα γέρσιμο του κορμιού. Είναι μια κίνηση αστραπιαία. Σε πέντε λεπτά μετέτρεψε το όνειρο του Ομονοιάτη σ’ έναν ακόμη εφιάλτη.

Η κίνηση του να κλίνει από αριστερά προς τον άξονα και ακολούθως να εκτελεί μοιάζει πλέον γι’ αυτόν, όπως εσύ που δένεις τα παπούτσια σου. Μοιάζει εύκολο. Το κάνουν όμως πολύ λίγα άτομα στο πλανήτη.

Έχει καταφέρει να παρουσιάσει σ’ όλους εμάς το απλό. Ξέρεις τι είχε πει ο σπουδαιότερος θεωρητικός του αθλήματος, Γιόχαν Κρόιφ; «Το να παίξεις ποδόσφαιρο είναι πολύ απλό, αλλά το να παίξεις απλό ποδόσφαιρο είναι το δυσκολότερο πράγμα που υπάρχει».

Αυτό ακριβώς συμβαίνει με την πάρτη του. Ο μικρός Ιορδανός συνεχίζει να κάνει πράγματα, που συντελούν ένα ολόκληρο φαινόμενο.

Χρειάζεται σοβαρότητα για να μιλήσει κανείς για το «φαινόμενο Τάμαρι». Είμαι σίγουρος ότι θ’ ακούσουμε και θα διαβάσουμε πολλές υπερβολές. Δεν του αξίζουν όμως. Του αξίζει απλά σεβασμός.

Θα δεχθώ τις δηλώσεις του. Γιατί ένα παιδί που κουβαλά εκείνη την ανεξήγητη δύναμη δεν το υποτιμάς. Απλά σκάζεις και το παρακολουθείς. Η δε κουβέντα που γίνεται από τους υπόλοιπους για το αν μπορεί να γίνει ο καλύτερος στον κόσμο, δεν με αγγίζει. Ο χαρισματικός Ιορδανός ακόμη αρκουδίζει στην καριέρα του. Μακάρι να το πάει εκεί που θέλει.

Παίζουν όμως πολλές συγκυρίες. Η υγεία του που είναι το πιο σοβαρό, πως θ’ αντιδράσει σ’ ένα πιο ποιοτικό πρωτάθλημα, πως το σώμα του θ’ αντέξει πολύ πιο σκληρές προπονήσεις και πως θα σηκώσει κεφάλι με την πρώτη στραβή που θα του τύχει.

Αυτό που σίγουρα είναι πασιφανές είναι ότι διαθέτει τα αγωνιστικά προσόντα. Και με βάση το κείμενο, διαθέτει και μια ανώτερη δύναμη, που ίσως τον οδηγήσει εκεί που θέλει.

Προσωπικά μ’ έχει μπερδέψει και στον τίτλο του κειμένου. Πώς να το τιτλοφορήσω: «Ζούμε στην εποχή του Τάμαρι», «Φαινόμενο», «Πιάστε τον», «Μεταφυσικό»… μπερδεύτηκα όπως όλοι μας. Από τον Αναστασίου, μέχρι τους αντίπαλους αμυντικούς, τους οπαδούς ίσως ακόμη και τη διοίκηση του ΑΠΟΕΛ που δεν πιστεύει τι βρήκε στα ιερά χώματα της Ιορδανίας.

Στην τελική υποκλινόμαστε. Όπως ο ίδιος ο Τάμαρι στην ανώτερη δύναμη του, όπως τον δείχνει και η φωτογραφία του κειμένου.

 

De Ζαβού: Τελευταία Ενημέρωση

Τι ομάδα είστε;

Τι ομάδα είστε;

Η απάντηση δόθηκε επανειλημμένα, το ερώτημα πια είναι άλλο και πολύ πιο ουσιώδες
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Legalize it…

Legalize it…

Η «ποινικοποίηση» των πανηγυρισμών, πάει κόντρα στο ποδόσφαιρο
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Αππωμάρα

Αππωμάρα

Όπως και στο γενικότερο κοινωνικό πλαίσιο, έτσι και στο ποδοσφαιρικό χώρο, η αππωμάρα καθορίζει τις συμπεριφορές
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Ομόνοια: Τι θέλουν;

Ομόνοια: Τι θέλουν;

Η ασάφεια στις επιδιώξεις της διοίκησης γεννάει ερωτήματα, πιο βασανιστικά και από το ενδεχόμενο να χαθεί το φετινό πρωτάθλημα ...
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Free… Σα Πίντο

Free… Σα Πίντο

Εξοντωτική ποινή… που μοιάζει με γκιλοτίνα στο κεφάλι του Πορτογάλου
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Αμήν!!

Αμήν!!

Άμα έχει «Ανορθωσιάτικο δαίμονα»… θα έχει και θεό
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Μιλώντας για modern football…

Μιλώντας για modern football…

Η απόφαση της Ομόνοιας εκτός από ξένη για τη κοσμοθεωρία μας, θέτει σε νέο επίπεδο τη σχέση οπαδού- ομάδας
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Μεταγραφές;

Μεταγραφές;

Το ερώτημα δεν είναι υπαρξιακό… άπτεται πρακτικών ζητημάτων
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
X