Χρήστος Ζαβός
Άντε σιγά, σιγά να μπαίνουμε στο πνεύμα. Να γνωριστούμε ρε παιδί μου. Να ξέρουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε. Τι είναι όλοι αυτοί που μαζεύτηκαν στη Λευκωσία φορώντας το ένδοξο τριφύλλι στο στήθος τους; Που στο διάολο τους βρήκε ο Γκόμεθ και πως θα τους κάνει ομάδα ο σενιόρ Ολίβα;
Όπως και να πάει το πράγμα, θέλοντας και μη θα γνωριστούμε. Τους είδαμε δύο φορές, θα χάσουμε τον αγώνα της ερχόμενης Δευτέρας κόντρα στην ΑΕΚ; Με τίποτα.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αμέσως μετά το ματς με την Αλκή είχαμε επισημάνει απ’ αυτήν εδώ τη στήλη την ανάγκη να περιμένουμε, όσοι τέλος πάντων επιθυμούμε να δούμε τι χτίζεται εκεί στο Ηλίας Πούλλος από τους ισπανούς «εμπειρογνώμονες».
Ελλείψει επίσημων παιγνιδιών, στον πρώτο αγώνα, θέλοντας και μη εστιάσαμε στα νέα πρόσωπα, μήπως και γνωριστούμε καλύτερα ρε παιδί μου. Ποιος είναι ο μικρός Μόντες, πως κινείται ως στόπερ ο Πρέτσε, πόση μπάλα γνωρίζει ο Γκόμεθ, ποιος είναι ο τρόπος που καλύπτει την αριστερή γραμμή ο Λόπες, κολλάει δεν κολλάει ο Ραμίρες με τον Ματ και πάει λέγοντας.
Όσο όμως προχωράνε τα παιγνίδια, δεν μπορείς ν’ αγνοήσεις το στήσιμο ή αν θες τη φιλοσοφία που θέλει να επιβάλει στο σύνολο του ο προπονητής. Επί τούτου, στο δεύτερο ματς με την Ένωση, ξάφνιασε κατά κάποιο τρόπο αφού επέλεξε την ίδια ενδεκάδα, με εξαίρεση τον τραυματία Χριστοφή που αντικατέστησε ο Ζίβετς. Πέραν τούτου, όλα τα υπόλοιπα μες στο γήπεδο, τουλάχιστον τακτικά παρέμειναν τα ίδια.
Και πλέον σου δημιουργείται το ερώτημα. Κατέληξε στην ιδανική ενδεκάδα ο Ισπανός; Και αν ναι, είναι αυτό το σύστημα που θ’ ακολουθήσει ως επί το πλείστον;
Νομίζω ότι ακόμη και για τα δύο αυτά βασικά ερωτήματα είναι εξαιρετικά πρόωρο να καταλήξεις σε συμπεράσματα. Το σίγουρο είναι ότι ο Ολίβα, απέναντι σε υποδεέστερους θεωρητικά αντιπάλους δεν κολώνει στο 4-4-2. Θα το επιχειρήσει όμως και στο Αρένα με μια πιο έτοιμη και ίσως ποιο ποιοτική ομάδα; Γουστάρω να περιμένω να δω. Να σου πω και γιατί…
Απ’ όλα όσα έχουμε δει στα δύο ματς, περισσότερο μου δημιουργείται η απορία πως θα αποδώσουν οι Σοάρες και Γκόμεθ στον άξονα πλαισιωμένοι από έναν επιπλέον, είτε από πίσω (βλέπε Λοέ, Ενρίκες) είτε από μπροστά (γουστάρω Μόντες ή ακόμη και Αλπίν).Σουλουπωμένοι πάντως οι δύο χαφ, θα έχουν όμως περισσότερη δουλειά όταν τεθούν αντιμέτωποι με ποιοτικούς χαφ, όπως οι Κάσες, Λαρένα ή ο Χέφελ για παράδειγμα.
Όσον αφορά το χθεσινό ματς, ο Ραμίρες που έκανε πολύ καλό παιγνίδι με την Αλκή ήταν ξεκάθαρα κουρασμένος και δεν απόδωσε. Λογικό αφού λίγες μέρες πριν βρισκόταν στου διαόλου τη μάνα αγωνιζόμενος με την Κόστα Ρίκα κόντρα στην Ιαπωνία. Το καλό είναι ότι έγινε αλλαγή, δεδομένο που δείχνει ότι ο κόουτς διαβάζει το παιγνίδι και δεν σκέφτεται ποιος θα πλύνει τα πιάτα στο σπίτι ή που θα βρει καλή παέγια στην Κύπρο.
Στον αγώνα κόντρα στο Παραλίμνι, είδαμε την Ομόνοια ν’ αγωνίζεται χωρίς έναν βασικό απ’ όλες τις μεριές ποδοσφαιριστή της, όπως είναι ο Χριστοφή. Και όχι μόνο τα πήγε καλά, αλλά ο αντικαταστάτης του, αυτός ο Ζίβετς τα πήγε περίφημα. Δικαίως αναδείχθηκε ο καλύτερος παίκτης αφού ο Σλοβένος ίδρωσε τη φανέλα, δημιούργησε το γκολ ενώ γενικώς έδειξε διάθεση. Τώρα αν έχουμε ενώπιον μας ένα καλό εξτρέμ, οι ενδείξεις είναι πέρα για πέρα θετικές.
Τώρα που αναφέραμε το γκολ, το γεγονός ότι σκοράρει ο Ματ είναι σούπερ ντούπερ θετικό. Δεν είναι ότι απλά είναι ο Ματ, είναι κυρίως ότι το να σκοράρει ο επιθετικός σου είναι δείγμα ποδοσφαιρικής υγείας. Άσε κιόλας που το γκολ για τον επιθετικό είναι ότι τα χαρτάκια για αυτόν που στρίβει. Φτιάχνεται ρε φίλε και είναι λογικό.
Σου έλεγα πιο πάνω για τους δύο χαφ και το πόσο ενδιαφέρον ήταν να τους δούμε σε κάποιο άλλο σύστημα, πλαισιωμένοι από έναν ακόμα.
Εξίσου μεγάλη απορία είναι και πως θα λειτουργήσει ο Μόντες όταν φύγει από το άκρο και του δοθεί ένας πιο ελεύθερος ρόλος, πίσω από τον επιθετικό και μπροστά από τους δύο χαφ. Ο μικρός είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για ισπανικό προϊόν. Πάει και τελείωσε. Τον βλέπεις και θες να παραγγείλεις τάμπας και μια θερβέθα. Ιδιαίτερα σε κάποιες φάσεις στο Β’ ημίχρονο μαζί με τον Εντρένα σου έδιναν την εντύπωση ότι είσαι κάπου στην Ισπανία και βλέπεις ματς. Δεν εννοώ το ελ κλάσσικο για να μη τρελαθούμε κιόλας. Πάντως φαίνεται ότι ο μικρός δύσκολα μπορεί να καλουπωθεί ως εξτρέμ, όπως δηλαδή ξεκίνησε στα δύο πρώτα ματς.
Όπως και να χει, στην τελική κρατάς το ότι η ομάδα κράτησε το μηδέν παθητικό. Και ας κόντεψες με ανακοπή σε κάποιες φάσεις, ιδιαίτερα στη κεφαλιά του Ουντότζι μέσα στην περιοχή μετά από κόρνερ. Το ότι ο Μεχίας δεν μάζεψε τη πόρνη μέσα από τα δίχτυα του, είναι ένα θετικό στοιχείο.
Ο οποίος όμως Μεχίας όπως και οι υπόλοιποι θα γνωρίσουν την ερχόμενη Δευτέρα για πρώτη φορά φέτος ένα από τα καλύτερα σύνολα του νησιού. Δεν θα είναι καθόλου εύκολο το έργο τους. Είναι σίγουρα θετικό ότι η ΑΕΚ θα έρχεται από παιγνίδι στο Γιουρόπα και αυτό είναι αβαντάζ για τον Ολίβα και τους παίκτες του.
Δεν είναι ότι θα στριμώξουν την ΑΕΚ μέσα στην εστία της. Έτσι και αλλιώς δεν χρειάζεται ίσως και να μη μπορούν στην παρούσα φάση. Αυτό που χρειάζονται είναι ένα θετικό αποτέλεσμα. Αυτός πρέπει να είναι και ο στόχος της Ομόνοιας μέχρι να γνωριστούμε για τα καλά… μέχρι δηλαδή τα μέσα του Οκτώβρη οπότε και η Ομόνοια θα παρουσιαστεί μια και καλή σ’ όλους εμάς.
