Χρήστος Ζαβός
Δεν είναι ότι γουστάρω να εκθειάζω τον ένα ή τον άλλο, ιδιαίτερα δε άμα δεν πρόκειται για αθλητή/ποδοσφαιριστή, αλλά ο τρόπος που κινήθηκε στο παζάρι είναι αξιοθαύμαστος.
Και κινήθηκε ακριβώς με τον τρόπο που περιμέναμε ή αν θες μας συνήθισε. Λάου, λάου... σιγά, σιγά μέχρι που τσίμπησε την καλύτερη δυνατή συμφωνία. Αυτός είναι ο Παντελή και όποιος τον υποτιμά θα φάει τα μούτρα του.
Πέρασε κάπως στο ντούκου αλλά η συμφωνία που έκανε με την Cable Net είναι πέρα για πέρα βοηθητική για το σωματείο αλλά και για την πάρτη του. Γιατί λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε ότι το οικονομικό αποτελεί ένα θέμα για τους Βαρωσιώτες πόσο μάλλον δε για τον Παντελή που τρέχει να πληρώσει από δω και από κει και τα λεφτά δεν περισσεύουν.
Λοιπόν περίμενε που λες στη γωνία, μάλλον διάβασε καλά τον τηλεοπτικό χάρτη έτσι όπως διαμορφώθηκε με την είσοδο της Cable Net και έκανε τα κουμάντα του.
Εκ του αποτελέσματος… με άριστο τρόπο. Άμα του αφιερώσεις το τραγούδι «είναι γάτα ο κοντός με τη γραβάτα» δεν θα έχεις και πολύ άδικο μολονότι ο κώδικας ενδυμασίας του μοιάζει περισσότερο με Συριζαίο παρά με Νεοδημοκράτη. Τη γραβάτα το πολύ, πολύ θα την βάλει σε κανά Gala ή καμιά εθνική γιορτή.
Και μόνο ότι η Ομόνοια η οποία κακά τα ψέματα έχει περισσότερο κόσμο, συμφώνησε στα 1,7 εκ. ετησίως αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα την επιτυχία της συμφωνίας του. Κάπου εκεί κυμαίνεται και η Ανόρθωση η οποία με τα μπόνους μπορεί και να ξεπεράσει ακόμη και τη λαοφιλέστερη ομάδα του νησιού. Καθόλου άσχημα δηλαδή.
Άμα κιόλας υπολογίσεις ότι το ντιλ συνοδεύεται από μια αύξηση του 40% σε σχέση με το προηγούμενο συμβόλαιο με τη Cyta, τότε ο Παντελή μοιάζει με τον Ντι Κάπριο στην ταινία «ο Λύκος της Wall Street». Χωρίς φυσικά τα παρεμφερή για να μην παρεξηγηθούμε κιόλας.
Ο ίδιος μάλλον το ξέρει καλύτερα. Για να πάει η ομάδα εκεί που όλοι θέλουν, πρέπει να φτιάξει τα οικονομικά της. Και άμα ξεκίνησε την προσπάθεια με τέτοια επιτυχία, τότε άπαντες μπορεί να ελπίζουν για το καλύτερο.
Ακολουθεί το αγωνιστικό και το «παρά αγωνιστικό». Για το πρώτο απέδειξε ότι μαζί με τον Λέβι μπόρεσαν και έφτιαξαν μια αξιόλογη ομάδα. Για το δεύτερο μην τον φοβάσαι. Είναι παλιά καραβάνα και γνωρίζει τους διαδρόμους στη «Λίγδα του Κουτσοκούμνη». Χρειάζεται όμως τακτ. Ο Παντελή δεν είναι το άτομο που θα κάνει το show του όπως κάνουν πολλοί από τους ομολόγους του.
Θα το πάει σιγά, σιγά. Λάου, λάου μέσα από ελιγμούς και κυρίως μέσα από τον χρόνο. Ν’ ανέβει η ομάδα και άμα του βγει και η Ευρώπη φέτος, τότε θα μπουν τα θεμέλια. Θέλει όμως χρόνο και υπομονή. Και φυσικά αριστοτεχνικές κινήσεις. Μια εξ αυτών είναι να ταχθεί με το καθεστώς… έως ότου γυρίσει και τους δαγκώσει.
Με τον Κίρζη να μην μπορεί να συμπορευτεί με την γενική κουλτούρα, την Ομόνοια να είναι «αιώνια» καταδιωκόμενη, τον Σοφοκλέους να έχει πια χάσει την παλιά του αίγλη, ίσως και ισχύ, τον Καραπατάκη να μαζεύει 3 χιλιάδες σε ντέρμπι σε νέο γήπεδο… άμα είναι να ψηφίσω τον υποψήφιο διάδοχο του «Μανιταρά» , βάζω τη ψήφο μου στον Παντελή.
Ξέχασα και κάτι που επίσης είναι σημαντικό για τον ίδιο. Προς το παρόν δεν τον πολύ πάει το «βαθύ κράτος» εντός του Φοίνικα. «Οι συγκλητικοί» να το πούμε έτσι για να θυμηθούμε και τα όργια που έγιναν το Νοέμβριο του 2008. Όργια που θα ζήλευε και ο Καλιγούλας με τη Μεσαλίνα, 50 περίπου χρόνια μετά τη γέννηση του Ιησού. Άμα καταφέρει και αποκτήσει και αυτή τη στήριξη τότε ο Παντελή θα ξαναγράψει ιστορία.
Οι συνθήκες τον ευνοούν. Τώρα… «αν θα γυρίσει το μαχαίρι στον εαυτό του» όπως έκανε παλαιότερα, αυτό κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει. Να περιμένουμε σίγουρα… γιατί ο Παντελή το πάει λάου, λάου.
