ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

De Ζαβού: «Η ομάδα που μας ενώνει στη …»

Να μου επιτρέψεις να ολοκληρώσω τον τίτλο για να είμαι κιόλας πιο ειλικρινής απέναντι στους αναγνώστες. Λοιπόν, ο σωστός τίτλος είναι ο εξής: «Η ομάδα που μας ενώνει… στη μαλακία που μας δέρνει»

Χρήστος Ζαβός

Χρήστος Ζαβός

Να μου επιτρέψεις να ολοκληρώσω τον τίτλο για να είμαι κιόλας πιο ειλικρινής απέναντι στους αναγνώστες. Λοιπόν, ο σωστός τίτλος είναι ο εξής: «Η ομάδα που μας ενώνει… στη μαλακία που μας δέρνει».

Να με συγχωρέσουν επίσης και οι υπεύθυνοι, εμπνευστές ή επικοινωνιολόγοι της Ομοσπονδίας η προσπάθεια των οποίων να ξεσηκώσουν τον κόσμο, αν και αποτυχημένη, εκτιμάται. Και το γράφω ειλικρινά.

Όπως επίσης και η περιβόητη ομιλία πια του Μπεν Σιμόν η οποία βγήκε προς τα έξω ωσάν και πρέπει να τοποθετηθεί δίπλα στις ιστορικές ομιλίες που έγιναν ενώπιον της ανθρωπότητας. Παρατραβηγμένη σίγουρα από τ’ άκρα.

Οκ, ο κόουτς μίλησε στις καρδιές των παικτών λίγο πριν από τον αγώνα με τη Σλοβενία αλλά παρουσιάστηκε ωσάν και είναι εξίσου σημαντική με τις ομιλίες των Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, του Μακάριου που επέζησε από το πραξικόπημα, του Τάσσου για το δημοψήφισμα ή του Άρη Βελουχιώτη στην πλατεία της Λαμίας όταν η Ελλάδα απαλλάχθηκε από τον ζυγό των Ναζί. Μη τρελαθούμε κιόλας.

Και δεν ήταν και κανένα ιστορικό αποτέλεσμα. Τη Σλοβενία κερδίσαμε με χίλια ζόρια. Ένα γκάλοπ να κάνεις πότε έκανε την ομιλία ο Ισραηλινός στην αγγλική γλώσσα κανά δύο θα θυμούνται να σου δώσουν την σωστή απάντηση. Καλή η επικοινωνία άμα όμως έχει ένα υπόβαθρο. Με την ίδια λογική, στον Πανίκο Γεωργίου που κέρδισε τότε την Ισπανία πρέπει να χτίσουμε μαυσωλείο.

Όπως και να έχει. Ξανά λέω η εκστρατεία ευαισθητοποίησης που ξεκίνησαν εκεί στην ΚΟΠ είναι μεν αξιέπαινη χρειάζεται όμως λίγο περισσότερο επαγγελματισμό.

Η εθνική μας ομάδα είναι όντως μια ομάδα που μας ενώνει. Που μας ενώνει όμως; Ξανά λέω, στη μαλακία που μας δέρνει. Και στην υποκρισία επίσης που μας διακατέχει. Άμα φέρει κανά αποτέλεσμα επιτυχημένο της δίνουμε λίγη σημασία. Άμα όχι, την έχουμε χεσμένη.

Μας ενώνει επίσης στον φανατισμό που χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των οπαδών. Βασικός γνώμονας η ομάδα του. Παράπονα γιατί δεν καλεί τον παικταρά της ομάδας, ενώ άμα παίκτης αντίπαλης ομάδας δεν τα πάει καλά είναι έτοιμοι να τον λιθοβολήσουν. Πόσες και πόσες φορές έχουμε δει τούτο το έργο;

Μας ενώνει επίσης στο μπέρδεμα και την άγνοια που έχουμε ως Κύπριοι γενικότερα. Ίσως να έχουμε την μοναδική εθνική ομάδα που αμφισβητείται από μερίδα των πολιτών. Αυτών που τάχατες δεν την αναγνωρίζουν γιατί η πραγματική εθνική είναι αυτή της Ελλάδας. Άμα όμως είναι να ψηφίσουν σε κανά reality show, είναι φανατικά ταγμένοι στον κύπριο συμμετέχοντα. Και άμα κιόλας χάσει από τον αντίπαλο, ρίχνουν και το κλασσικό πια «πουστοκαλαμαρά».

Μας ενώνει και το διχασμό που χαρακτηρίζει την κοινωνία εδώ και δεκαετίες. Δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι πολλάκις χρησιμοποίησαν την εθνική για να επιβάλουν τις αρρωστημένες συνήθως ανιστόρητες τοποθετήσεις τους.

Επί τούτου μπαίνει και το θέμα του στυλ, της αισθητικής που έχουμε ως λαός. Κάθε φορά που αγωνίζεται, οι fashionistas θέτουν το θέμα του χρώματος που έχει η εμφάνιση της. Μα γιατί μπλε και όχι τα χρώματα της σημαίας; Ερώτηση που κρατά δεκαετίες και ακόμη πάει.

Μας ενώνει και στη σχιζοφρένεια. Ενώ η πλειοψηφία του κόσμου ζητά από τις διοικήσεις των ομάδων τους περισσότερους ξένους, υποτιμώντας παράλληλα το γηγενές στοιχείο, άμα παίζει η εθνική παραληρούν που οι Κύπριοι παίκτες δεν παίρνουν ευκαιρίες.

Μας ενώνει επίσης και στις παθογένειες που έχουμε ως πολίτες. Η εθνική είναι τώρα χρόνια αντικείμενο στα χέρια ανθρώπων που αποδείχθηκε ότι δεν έχουν ιδέα. Απέτυχαν παταγωδώς και για χρόνια και όμως είναι ακόμη εκεί. Μήπως αυτό δεν ισχύει και σε θέματα πολύ πιο σοβαρά σε σχέση με το ποδόσφαιρο; Πόσοι ανίκανοι, βρίσκονται σε καίρια πόστα απλά και μόνο γιατί ξέρουν τον τρόπο να διατηρούν τα γκέμια.

Μας ενώνει επίσης και στην προχειρότητα. Στην τσαπατσουλιά. Χρόνια τώρα, δεκαετίες απουσιάζει παντελώς ένα πλάνο εις το οποίο μπορεί να αναδείξει την εθνική ομάδα. Λες και οι άλλες χώρες ίδιου ή μικρότερου μεγέθους είναι ηλίθιοι που προσπαθούν επαγγελματικά.Εμείς θέλουμε με παίκτες που καλά, καλά δεν παίζουν στις ομάδες του να πάρουμε το ευρωπαϊκό.

Και κάπου εδώ μπαίνει και η ικανότητα στη λαφαζανιά που διαθέτουμε. Που βγαίνουν οι ιθύνοντες και μιλούν για πρωτιά και πρόκριση στην τελική φάση αγνοώντας τις πραγματικές δυνατότητες που έχουμε.

Δεν θέλει και πολύ μας ενώνει και στο πόσο ευκολόπιστοι είμαστε. Που ακούει ο άλλος τη λαφαζανιά και νομίζει ότι η Βραζιλία θα φτύσει αίμα να κερδίσει μες στο ΓΣΠ.

Αυτή είναι η εθνική ομάδα. Είναι απλά η ομάδα που μας ενώνει και κυρίως μας καθρεφτίζει.

De Ζαβού: Τελευταία Ενημέρωση

Τι ομάδα είστε;

Τι ομάδα είστε;

Η απάντηση δόθηκε επανειλημμένα, το ερώτημα πια είναι άλλο και πολύ πιο ουσιώδες
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Legalize it…

Legalize it…

Η «ποινικοποίηση» των πανηγυρισμών, πάει κόντρα στο ποδόσφαιρο
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Αππωμάρα

Αππωμάρα

Όπως και στο γενικότερο κοινωνικό πλαίσιο, έτσι και στο ποδοσφαιρικό χώρο, η αππωμάρα καθορίζει τις συμπεριφορές
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Ομόνοια: Τι θέλουν;

Ομόνοια: Τι θέλουν;

Η ασάφεια στις επιδιώξεις της διοίκησης γεννάει ερωτήματα, πιο βασανιστικά και από το ενδεχόμενο να χαθεί το φετινό πρωτάθλημα ...
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Free… Σα Πίντο

Free… Σα Πίντο

Εξοντωτική ποινή… που μοιάζει με γκιλοτίνα στο κεφάλι του Πορτογάλου
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Αμήν!!

Αμήν!!

Άμα έχει «Ανορθωσιάτικο δαίμονα»… θα έχει και θεό
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Μιλώντας για modern football…

Μιλώντας για modern football…

Η απόφαση της Ομόνοιας εκτός από ξένη για τη κοσμοθεωρία μας, θέτει σε νέο επίπεδο τη σχέση οπαδού- ομάδας
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Μεταγραφές;

Μεταγραφές;

Το ερώτημα δεν είναι υπαρξιακό… άπτεται πρακτικών ζητημάτων
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
X