Χρήστος Ζαβός
Να ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα. Λίγο, πολύ όλοι μας, στη ζωή γενικότερα διαπιστώσαμε πολλές φορές, ότι η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά. Στον χώρο των εικαστικών λένε ότι η τελευταία πινελιά που βάζει ο ζωγράφος στον καμβά ίσως να είναι τόσο σημαντική που διαμορφώνει την τελική μορφή του πίνακα.
Στην εποχή πλέον της εικόνας και όχι τόσο της ουσίας, το κάθε τι, η πιο μικρή λεπτομέρεια μπορεί να διαμορφώσει τη κοινή γνώμη, ανάλογα της αισθητικής που έχει ο καθένας.
Μιλώντας για το σύγχρονο ποδόσφαιρο, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Όσο σημαντικό είναι να έχεις μια καλή ομάδα με παικταράδες άλλο τόσο σημαντική είναι η εικόνα που βγάζει το κλαμπ γενικότερα.
Εξού και στα κλαμπ της Ευρώπης εργοδοτούνται δεκάδες άτομα προκειμένου να βγάλουν εις πέρας την δουλειά που στον καθένα του αναλογεί.
Ακόμη και στην Κύπρο, ιδιαίτερα ο Απόλλωνας και ο ΑΠΟΕΛ είναι ομάδες που σ’ αυτό το κομμάτι βρίσκονται σε καλό επίπεδο βγάζοντας έτσι μια εικόνα επιχειρηματικής υγείας. Μάρκετινγκ, χορηγοί, επικοινωνία, δημόσιες σχέσεις και όλα αυτά που τόσο άσχετα είναι με το ποδόσφαιρο αλλά τόσο αναμειγμένα πια.
Τώρα να μου πεις, τι σχέση έχουν όλα αυτά με την Ομόνοια. Μη με πεις κομπλεξικό, ούτε εχθρό του σωματείου, αντιθέτως, ούτε και καμιά διάθεση έχουμε να πολεμήσουμε τον όποιο συνδυασμό διεκδικεί την προεδρία του τριφυλλιού. Με όλη την ειλικρίνεια που μπορεί να μας διακατέχει, μακάρι και το εύχομαι όποιος αναλάβει να πετύχει αυτό που όλοι οι Ομονοιάτες επιθυμούν.
Να με συγχωρέσεις όμως, η χθεσινή πρώτη δημόσια εμφάνιση του συνδυασμού Λώρη Κυριάκου υπό το νέο «επενδυτή» ήταν άκρως απογοητευτική. Η παρουσία τους σ’ ένα περιβάλλον που βγαίνει από τη δεκαετία του 80’ δεν παραπέμπει πουθενά σ’ αυτό που λένε ότι θα φέρουν στην Ομόνοια.
Εδώ έβλεπα φωτογραφίες και με έπιασε μια πείνα, ήθελα να παραγγείλω δύο κεφαλάκια, λίγα λιμπά, λεμόνι, σαλάτα και ένα κάρτο ζιβανία για να πάει κάτω ο μεζές. Θα σου έδειχνα φωτογραφίες αλλά τις έχουν άλλα σάιτ και μήπως θέλουν και πνευματικά δικαιώματα οι αθεόφοβοι.
Προς θεού δεν είμαστε ούτε των φρου, φρου και των αρωμάτων ούτε των life style και όλων αυτών των μαλακιών που έχουν μπει στη ζωή μας.
Αλλά μια αισθητική πρέπει να την έχουμε. Θέλοντας και μη, άλλο τι κάνεις εσύ ως αριστερός στην ζωή σου και άλλο να εκπροσωπείς ένα μεγάλο οργανισμό που δραστηριοποιείται σ’ ένα άγριο καπιταλιστικό περιβάλλον.
Δηλαδή δεν βρέθηκε ένα άτομο να δώσει 50 ευρώ να φτιάξει ένα πανό να τοποθετηθεί ως φόντο πίσω από τα μέλη του συνδυασμού. Κάτι ρε παιδί μου γενικότερα που να δείχνει την επιθυμία τους για αλλαγή.
Τόσοι και τόσοι νεαροί Ομονοιάτες άνεργοι, δεν μπορούσε κάποιος να πληρωθεί 100 ευρώ, να μεριμνήσει μήπως και αλλάξει το σκηνικό, να φτιαχτεί κάπως η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω.
Και είναι και κάτι άλλο πιο σοβαρό. Όλα αυτά τα εκατομμύρια που θα βάλει ο «αμερικάνος» δεν θα έχουν κανένα αντίκρισμα εάν η νοοτροπία δεν αλλάξει. Και άμα λάβουμε υπόψη την εικόνα που έβγαλαν οι «νέοι», σου υπογράφω ότι ο πρώτος εξτρέμ που θα μεταγραφεί στην ομάδα θα είναι ο Κάντηλος.
Είναι δυνατό; Ανάμεσα σε όλους αυτούς που στάθηκαν εκεί, υπάρχει μήπως κανένας επικοινωνιολόγος ή το ξεχάσαμε κιόλας; Υπάρχει όντως η διάθεση ν’ αλλάξουν τα πράγματα ή θα μείνουμε στο παρελθόν; Κάτι υποψιάζομαι αλλά δεν έχει σημασία, ας το να πάει στο διάολο.
Μη ξεχνάς ότι μιλάμε για εταιρεία πια. Ένα δηλαδή ξένο πράγμα στην Ομόνοια που θα προσπαθήσει ν’ αλλάξει τα πράγματα προς το καλύτερο. Θα τα εκσυγχρονίσει κατά κάποιο τρόπο.
Δεν το λέω με κακία. Άμα είναι κιόλας ας το πάρουν ως παρατήρηση. Εύχομαι και ελπίζω ν’ αλλάξουν τα πράγματα. Οι λεπτομέρειες όμως είναι που κάνουν τη διαφορά…
