ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

De Ζαβού: Απ’ το τέλος... μια καινούργια αρχή

Ο Γιάννης Αναστασίου έβαλε την Ομόνοια σε μια άλλη εποχή

Χρήστος Ζαβός

Χρήστος Ζαβός

Πως είναι κάτι ταινίες, που ξεκινάν από το τέλος μέχρι να φτάσουν στην αρχή της ιστορίας. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει μες στο δικό μου το μυαλό όσον αφορά την Ομόνοια.

Γιατί κάποιοι από σας, καυλώσατε με τη νίκη πάνω στην ΑΕΚ. Κάποιοι άλλοι διακρίνατε ότι όντως ο Αναστασίου, αρχίζει και μαθαίνει την ομάδα του. Κάποιοι άλλοι αναγνωρίζετε ότι όντως έχει βάλει κάποια στοιχεία της φιλοσοφίας του μες την ομάδα. Άλλοι πάλι, διαπιστώσατε ότι η ομάδα έβγαλε πάθος, είχε συνοχή, πειθαρχία μες στο πλάνο. Είναι και οι ρομαντικοί που με το άκουσμα του συνθήματος «Ο…ο…ο Ομόνοια» που ακούστηκε λίγα λεπτά πριν από τη λήξη σχεδόν δάκρυσαν ή πήρε το αίμα τους φωτιά. Είναι και οι αυτοί που βλέπουν και ξαναβλέπουν την ρουκέτα του Φάνου που τρύπησε τον Τόνιο. Οι κάπως πιο ονειροπαρμένοι ή αν θες οπτιμιστές σκέφτονται ότι τούτη η χρονιά δεν έχει ακόμη χαθεί. Γενικώς υπάρχουν πολλές σχολές σκέψεις ή αν θες προσεγγίσεις.

Με συγχωρείς, η δικιά μου είναι κάπως διαφορετική. Στο δικό μου το μυαλό, όλα τα λεφτά κρύβονται στη τελευταία απάντηση που έδωσε ο Αναστασίου κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου. Στο τέλος δηλαδή της χθεσινής μέρας. Ο Ελλαδίτης με μια του απάντηση έβαλε την Ομόνοια σε μια άλλη εποχή. Λακωνικά λες και συμμετείχε στη μάχη των «300» το ξεκαθάρισε: «Θα μιλάτε με τον κ. Λάρκου για τις μεταγραφές».

Ο Αναστασίου το έχει ξανά κάνει. Να συνεργαστεί δηλαδή με τεχνικό διευθυντή. Άσε κιόλας που μπορεί το διαβατήριο του να είναι ελληνικό, μπάλα όμως έχει μάθει στην Ολλανδία. Και στη χώρα της τουλίπας, η σκέψη τους είναι διευρυμένη σε όλα και όχι μονάχα το ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό και έκτισαν την χώρα τους κάτω από την θάλασσα. Εκεί συζητούν κατά πόσο η ευθανασία μπορεί να εφαρμοστεί ως νόμος. Δεν είναι όπως εδώ που ακόμη συζητάμε για το αν τα σχολεία πρέπει ή όχι να είναι κλειστά κάθε φορά που γιορτάζει ο Αρχιεπίσκοπος.

Μην το μακρηγορήσουμε. Ο Λάρκου καλείται να συνεργαστεί μ’ έναν προπονητή και κυρίως αποτελεί πια μεγάλο κεφάλαιο για το ποδοσφαιρικό τμήμα. Η δε συνεργασία μεταξύ των δύο, είναι θεμελιώδης πια σημασίας για την επαναφορά της Ομόνοιας.

Αφήνοντας πίσω όλες τις κοσμογονικές αλλαγές που προέκυψαν από το καλοκαίρι, είναι καιρός πια να μιλήσουμε για την Ομόνοια ως ποδοσφαιρική ομάδα. Για το αγωνιστικό κομμάτι.

Έφτασε η στιγμή που δεν σηκώνει ούτε υποκρισίες, ούτε κόντρες, ούτε ετσιθελισμούς… από τη στιγμή που ο uncle Παπασταύρου δηλώνει πρόθυμος να φτιάξει ομάδα, δίνοντας τα ηνία στον Κύπριο και στον Ελλαδίτη η προσοχή εστιάζεται θέλοντας και μη στους δύο.Είναι οι δύο τους που πρέπει επιτέλους να δημιουργήσουν ομάδα. Γιατί κακά τα ψέματα τα τελευταία χρόνια η Ομόνοια θυμίζει οτιδήποτε άλλο εκτός από ποδοσφαιρική ομάδα.

Και χθες είχε μια τέτοια ευωδιά. Μύριζε ομάδα. Λόγω διακοπών, απείχα από το όποιο αγωνιστικό, άκουσα όμως ένα σωρό κουβέντες για το που στέκει το τριφύλλι.

«Γιατί δεν βάζει τον Χ», «γιατί δεν βγάζει το Ψ», « δεν ξέρει τι του γίνεται»… άκουσα και κάτι κουλτουριάρικα του τύπου « παίζει χωρίς μπακ», « πως στο καλό σκέφτηκε το 4-2-2-2» και κάτι τέτοια. Δεν εξετάζω την ορθότητα του καθενός, χθες πάντως είδα μια ομάδα πειθαρχημένη, με σωστή νοοτροπία που πάλεψε για τη νίκη και τα κατάφερε.

Και όταν κερδίζεις, είναι όπως είσαι χαρμάνης και έρθει κάποιος χριστιανός και σε κερνάει τσιγάρο. Ή είσαι άρρωστος και σου φτιάχνει ο καλός σου ένα πιάτο ζεστή σουπίτσα. Με λίγα λόγια… φτιάχνεσαι.

Δεν υπήρξε καμιά κίνηση που τη λες και πειραματική. Όλοι λίγο πολύ έπαιζαν στις θέσεις τους σ’ ένα κάτι σαν 4-2-3-1 ή αν θες 4-3-3. Στα δικά μου τα μάτια, κάποιοι ξεχώρισαν και κάποιοι άλλοι ίσως όχι. Έκανε πολύ καλό παιγνίδι ο Κατελάρης που βοήθησε και τα δύο στόπερ, οι Βύντρα και Κούσουλος επίσης έκαναν μια καλή εμφάνιση , η αριστερή μεριά με Λόπες και Ζίβετς στο πρώτο ημίχρονο επιτέθηκε και αμύνθηκε σωστά, ο Μόντες κυρίως στο Β’ ημίχρονο ήταν ο επιθετικός μοχλός, ίσως κιόλας να ήταν ο κορυφαίος… γενικώς άμα εξαιρέσεις τους δύο χαφ, Γκόμεθ και Λόπες κανείς δεν υστέρησε.

Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιοι παίκτες θα είχαν θέση σε μια Ομόνοια όπως την ονειρεύεται ο οπαδός της. Άμα όμως ο Αναστασίου καταφέρει σιγά, σιγά να χτίζει τότε και οι κακοί γίνονται μέτριοι και οι μέτριοι υποφερτοί. Θέλει χρόνο, τόσα έχεις τραβήξει περίμενε λίγο ακόμη.

Μπαίνουν και οι μεταγραφές, που θα πάει όλο και κάποια βελτίωση θα γίνει. Θεωρητικά οι κινήσεις με Κολοβό και Μαυρία κολλάνε στο χαρτί, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε πως θα κλείσουν τη μεταγραφική χειμερινή περίοδο.

Το ζουμί όμως στο ξαναλέω είναι πλέον οι δύο τους. Και είναι αλήθεια ότι δεν στηρίζεσαι πάνω σε κάποιον κύριο που λέγεται Γκόμες και την Κύπρο τη γνωρίζει μέσα από το Trivial Pursuit, αλλά σ’ έναν Κύπριο που αν μη τι άλλο πανηγύρισες μαζί του δύο κύπελλα και έναν Ελλαδίτη, με ευρωπαϊκή στόφα, ο οποίος απέδειξε ότι το χει το αντικείμενο.

Είναι διαφορετικό. Άλλο να νταλαβερίζεσαι με τον περιπτερά της γειτονιάς και άλλο με τη πολυεθνική που εδρεύει στα νησιά Μάρσαλ. Νιώθεις πιο οικεία. Και έχεις και ένα συγγενή στην Αμερική ο οποίος δεν κολώνει να στείλει δολάρια.

Υπομονή. Απ' το τέλος οδηγείσαι σε μια καινούργια αρχή...

 

De Ζαβού: Τελευταία Ενημέρωση

Τι ομάδα είστε;

Τι ομάδα είστε;

Η απάντηση δόθηκε επανειλημμένα, το ερώτημα πια είναι άλλο και πολύ πιο ουσιώδες
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Legalize it…

Legalize it…

Η «ποινικοποίηση» των πανηγυρισμών, πάει κόντρα στο ποδόσφαιρο
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Αππωμάρα

Αππωμάρα

Όπως και στο γενικότερο κοινωνικό πλαίσιο, έτσι και στο ποδοσφαιρικό χώρο, η αππωμάρα καθορίζει τις συμπεριφορές
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Ομόνοια: Τι θέλουν;

Ομόνοια: Τι θέλουν;

Η ασάφεια στις επιδιώξεις της διοίκησης γεννάει ερωτήματα, πιο βασανιστικά και από το ενδεχόμενο να χαθεί το φετινό πρωτάθλημα ...
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Free… Σα Πίντο

Free… Σα Πίντο

Εξοντωτική ποινή… που μοιάζει με γκιλοτίνα στο κεφάλι του Πορτογάλου
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Αμήν!!

Αμήν!!

Άμα έχει «Ανορθωσιάτικο δαίμονα»… θα έχει και θεό
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Μιλώντας για modern football…

Μιλώντας για modern football…

Η απόφαση της Ομόνοιας εκτός από ξένη για τη κοσμοθεωρία μας, θέτει σε νέο επίπεδο τη σχέση οπαδού- ομάδας
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Μεταγραφές;

Μεταγραφές;

Το ερώτημα δεν είναι υπαρξιακό… άπτεται πρακτικών ζητημάτων
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
X